Rooi rosige wange
En n eerlike mond
n Hart van goud
My Ouma
Ek sal nooit ooit my Ouma met Rooi wange En die mooiste glimlag vergeet nie
En jou lag
Jou stewige lag
Jou Hart Wat so vol liefde was
My Ouma
Ek sal nooit vergeet dat dit was jy Wat vir my afrikaans geleer het
Ek het dit altyd met jou gepraat
My Ouma
Jou geselskap was altyd eerlik En jy het altyd my hart verstaan
My Ouma
Wat so lief vir Facebook was
My Ouma
Van muis stories
En my Ouma
saam met Wie Ek gebak het
My Ouma Van rose
My Ouma Van liefde
My Ouma Van lang goodbyes
En altyd ons ding
Waar ons het gese
Ons is so lief vir mekaar
My Ouma
Ek sal altyd dankbaar wees
Vir ons tyd saam
My lieflike Ouma
Ek sal jou met Rooi wange
En blou grimering onthou
My regte egte Ouma
Ek sal jou lag altyd ****
En jou laaste glimlag sien
En lippe Wat gese:
"Ek is so lief vir jou, my skat. Altyd."
Ouma Ek sal jou nooit ooit vergeet nie
Ouma
Ouma
My mooiste ouma
Van rose
En Rooi wange.

Totsiens my Ouma

ek dryf in koperson
want wolke is te wit om op te trap
en blou lug te min om my te hou
ek dryf in illovo-stroop lig
wat om my vou
soos ‘n ma se hande wat skulp
om ‘n kind se huil

Daar is niks meer om te sê nie
Ek weet nie wat ek wil hê nie
Daar is niks meer om te sien nie
En alles raak nou blou.

Laslappies las komberse
Nie die gebroke mense
Of stukkies glas
Van ń siel wat lankal nie
Meer pas nie.

Maar dit keer my nie
Dit steur my nie
En ek sit en naald my
Lugkastele aan my vel.
Ń Asjmykomal op my voorkop
En ń golden great marriage
Op my linkerhand.

So spaar maar my lawaaiwater
En bring die tissues
Ons celebrate later
My twintowers en
Ander airplane-related issues

Dit is 11 September in my hart

Daar is niks meer om te sê nie
Ek weet nie wat ek wil hê nie
Daar is niks meer om te sien nie
En alles raak nou blou.

Bou nog ń lugkasteel
Vir jou.

Dit is altyd 11 September in my
Hart

In my droom wereld...

Daar, in die verte, is n bed vir as ek moeg raak.
n Berg wat ek gebruik as n kuns muur.
En n oop veld vol rose.

Bo my, die blou lug met reen druppels wat val, maar wat nie nat maak nie.
My gedagtes wat rond sweef.
musiek wat gehoor word maar nie gesien word nie.
En dan, jy.

n Bed vir my en jou.
Jou naam op die berg met klippe, gevorm soos harte, gepak.
n Oop veld rose wat jou emosie kleur wys.

Reen druppels wat val, wys my jou trane.
My gedagtes wat vir jou wys *** spesiaal jy is vir my.
Musiek om als te laat kalmeer.
En jy, vir my om lief te he, sonder om te stres oor wat jy sal **** of se as jy weet jy is die een wat ek wil he.

Haar hoekkantoor
In elke straat
Elke gulsige kliënt
Ń vark, n vraat
Besig om haar naam te maak
Die vrou van dir nag
En haar eenmansaak

In die oggend skrop
Sy , staalwol
Skuur glad
Teen haar tenger
Figuur maar blou
Passie versier en
Versuur haar wese

Dis nie moord nie
Dis nie dood nie
Dis glad die reg nie
Dis sonde , ellende
Haar bedoelings
Was nooit sleg nie

Haar troos is min
Haar teespoed swaar
Haar siel verkoop sy
Vir ń appel en ń ui
Want wie kan ń prys
Op die liefde sit

Sy tel haar winste
In trane en seer
Die geld is ń bonus
Het sy beweer,
Want die vrou van
Die nag, kort ook ń soen
Sy werk vir liefde
En tot die oordeelsdag
Sal sy dit bly doen...

Haar hoekkantoor
In elke straat
Elke gulsige kliënt
Ń vark, n vraat
Besig om haar naam te maak
Die vrou van dir nag
En haar eenmansaak

In die oggend skrop
Sy , staalwol
Skuur glad
Teen haar tenger
Figuur maar blou
Passie versier en
Versuur haar wese

Dis nie moord nie
Dis nie dood nie
Dis glad die reg nie
Dis sonde , ellende
Haar bedoelings
Was nooit sleg nie

Haar troos is min
Haar teespoed swaar
Haar siel verkoop sy
Vir ń appel en ń ui
Want wie kan ń prys
Op die liefde sit

Sy tel haar winste
In trane en seer
Die geld is ń bonus
Het sy beweer,
Want die vrou van
Die nag, kort ook ń soen
Sy werk vir liefde
En tot die oordeelsdag
Sal sy dit bly doen...

Jou eierbeloftes word
In mooi woordjies
En trane spoortjies
Toegedraai
En ingelyf
In die raadsale
Van my helderheid
En my bekwaamdheid
Oor gesonde redenasie
Uit legio self disintigrasie

Ek bêre dit knus
In my eie kluis
Te midde my huis
Ń yspaleis

As ek dit bewaar
Teen die donker gevaar
Wat dreig uit elke
Oordeelsdag
Wat op al die ponde
en onse wag
Elke "ek het vasgeval in verkeer"
Elke "jou wanvertroue maak my seer"
Elke kode woord
Agter die slot op jou skerm
bly jou sondeval verstoord!!
Jou eierbelofte is ń kuikenmoord!!

Dan hardloop ek terug
En kyk na die dop
Wat my toe snou
As ek dit net stywer toevou
, minweted salmonella
En bylepes
Skuil in die amnion
En wurg die blou driehoek
Op ń voortrekkervlag
Eet ek daarvan sal die dood op my wag

Jou eierbeloftes
Jou akkideskak eer
Jou asyn rein liefde
Sal ek bly trotseer

Vergewe my tranedal
Want blykbaar is
Ek net verlief
Op my eie terugval

Die fluister van my hart...
Ek raak stil en luister *** fluister my hart.
Die liggiese geklop in my keel maak my bly oor die lewe wat ek voel. Myne praat van die ope lug so blou, ek hou dit vas, en van die wind wat vry waai sonder om toestemming hoef te vra.
Van die son wat vroeg oggend goud op kom met die begin van nog n nuwe dag, wat warm bak teen jou rug as jy dit die minste verwag.
Van harde hande werk in die kombuis na die tuin wat vra vir bietjie liefde en gesels.
So is die lewe vol lewe, vol kere vir lekker lag.
Ja dit gee mens krag om die mooi te sien, in elke dag. 2016-11-28

Blompen ; dompen

My pen lè los in my hand ,
Bibberend soos 'n straatkind in die kou;
Net so blinkoog - net so hol,
Vol drome wat in die agterkop brou

Maar die ink loop hortend oor die blou
Treinspore, mompelend soos 'n man
Wat die vreemde dialek van opgee praat
En sy laaste vloek op die hemel inspan

*** sku sluip die musa in die skemerson
Waar net echoes van haar in die droewige letters lê
En die gebeendere van hol woorde waai met die wind
Tot waar sal net die uitgedroogde môre kan sê?

My pen is nietigvaal teen die goudskrif teen die muur
En hunker uit desperaatheid na 'n siggaret
, want die ander het vere en woorde wat vlieg...
*** skep ek 'n wereld met die dors pen wat ek het?

My môre lyk puntloos en onvoltooid.
My gemoed knak en splinter oor die papier.
Die ink loop meer kunstig onder fisika
As die hand van die skrywer, Die verlepte Angelier

Die stroom van verlange                             The stream of longing
Vloei na die see                                             Flows to the sea
In die verste diepte                                       To the furthest depth
Van sy blou heimwee.                                  Of its blue nostalgia

Die sande wag                                               The sands lie awaiting
Vir die verre wind                                          The distant wind -
Die rotse aanskou                                           The rocks gaze on
Die spelende see.                                            The playing sea

In een oomblik                                              In one moment
Spring die vis omhoog                                 The fish leaps on high
Deur die son beskilder                                  Painted by the sun
Dan ewig dood.                                             Then dead eternally.

Vanaand vou ek my snoesig toe
                                                                          in die soet-droom blou lug
iewers tussen die maan en die sterre...

                                                                        en as die liggies  my pla
                                   trek ek weer, soos kleintyd, die duvet oor my kop
                                                                                                    en verbeel myself dat
                                                                                                 jy
                                                             en jou honger hande
                             nie in die werled bestaan nie!!

                                                                                                                    Ek kruip dan in die sagte plekkies
                                                                                                                van ontstuimige oseane...
                                                                                                                             so tussen deur die nate van
                                                                                                   die brekende golwe...
                                                                                           en le terug as die trek
                                                                                                            van moegheid my kom haal...
                                                                                                                        en terwyl die vloeiende satyn
                                                                                                                                     my wange streel...

                                     maak ek my oe toe
                          en glimlag

skuld
skuld
skuldenaar

dit suis vanaand
in tolbos tale
rond-en-wind-ge-foeter
oor ‘n dor doer pad
‘n uitgestrekte stoftong
lek geraamtes
tot aan die silwer koppies
in die Klein Karoo se maan

skuld
skuld
skuld–in–aar

is Ma ‘n vreemdeling
wat staan en tee drink
in ‘n ander vrou
se blou kombuis

skuld
skuld
skuld–in–haar

al starend na die krake
weerspieël die vensterglas
‘n aarde broos
verbrokkel

maar

die reën sal kom
my kind
die reën sal kom
profeteer die roes–rooi wolke

al loeiend in die wind

sal Ma staan
onmiskenbaar
soos ongetemde buffelsgras
gewortel en gegrond

water hardloop
teen die berg
se rug
af
alles is
grys en blou
die klippe onder my voete
die koepel wat oor ons vou
daar is geen begin en geen einde nie

Die grys winter gras
Kruip stadig in die groen in
Soos my lewe saam jou
Is daar geen versoening

Ek **** die ***** Koue
Hart van ys, las van die dood
So voel my binneste soms
'n Hart van lood

Tog loer die warm bal son
Skrefies deur blou spookasem
Die warmte sal weer kom
'n Vuur in 'n reënboog lugballon

As jy weer in jou dagboek skryf
Onthou
Dat daar rede genoeg is
Om te bly vashou

Die goue blaar in die somerson,
En die blou moederkappies
Hulle wag nog steeds vir jou

Teen tafelberg
Waar onskuldige bloed nog steeds
Vermeng is met die sout see water

Daai water wat ons voorouers gedra het naar hierdie land van prag en praal
Het jou bevry en weggedra naar n plek ver hier vandaan

Ook al is ek en jy deur afstand en tyd geskei
Hou ek daai oop bladsy
Van jou treurigheid
Langs my sy

i...
almost tame myself,
in forgetting,
why the english
language,
has any,
inherent joke...
to clarify
the universal
category
bound to it...
          is... there...
something,
funny...
in... the english...
tongue...
that... can be...
  translated...
universally?!
   i want to...
hear, it!
give me, something!
the famous:
english sense
of humor...
no...
    no...
i... want...
to... hear...
the joke...
       i want to hear it...
well...
given that we're all
supposed
to have an english sense
of humor...
i guess...
we're expected
to
have a in-on
the sort
of joke / hike
we're all expected
to... play
a game of cricket to!
what?!
what? did i over-step
my...
allowance, keen'sir?
no?
  you have to better
suitor me allowances...
i fear...
i am not...
the kind, well, assured...
sir...
in...
    your most worthy,
frivolous, sire...
bow, bow, i bow most
humbly...
before your irish ***
wiping the mouth
of its anglican sir bride...
oh... most kind sir!
most kind!
          i'll *******
eat your shadow
and spit you out
without even
bothering
to keep the bones
intact...
     oh i have more hatred
in me than
any ****** will be
able to fathom
in complying
to satisfying himself
to amnesia...
labouring
with a coupling...
   no...
         i'm way way past
that...
    all it took was
an irish telling me:
i speak blah blah blee blou bloat
boo b'eeh b'ah b'ah...
   like any paddy would...
typical answer...
given that his
sister was...
              semi-autistic...
nice answer...
so... the punching bag
replies?!
              but...
i can hardly give a reply
for what amounts for
the colonial nations...
so...
           having disappeared
for almost 200 years,
like a jew might for 2000 years...
who, are, you?
i can't remember being
isolated
in a worth individual stature
akin to a colonial
ancestor...
             sense of humor?
in english?
sorry...
        what was the joke?
i don't quiet follow...
was it something funny,
dry,
                    sardonic?
oh... i'm quiet nearby, here,
as a foreigner...
       no...
i do not understand
the english sense of humor...
pause: do i have to?
         i don't understand
the english sense of humor,
as i don't understand
the current grammatical
strap-on-*****
manifests of expressing
language with some late
superiority attache...
           there is a plan B...
there is a plan B?!
there is a plan B?!
                            sure... whatever...
i was already kicked off
wattpad.com without
any reason...
any reason by now would
be like...
      any other reason
i ever found myself worthy of
this life to cite!