Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Maxwell Dec 2015
Lakasan mo naman ang iyong loob
Ang isip, 'wag hayaang makulob
ng kalungkutan at kaba
Labanan mo, lumaban ka.

Alam kong gabi-gabi ang iyong pag-iyak
pero sa dulo, ikaw rin ang magagalak.
Alam kong pagod ka na,
pero ngayon ka pa ba susuko?

Laban lang, sugod lang.
Wala sa nakaraan ang inaasam
Kaya 'wag kang aatras.
Kaya mo yan, kaya ko 'to.
Hindi ka pa ba sanay?
M e l l o Jul 2019
lakad takbo
walang siguradong
direkyon basta yun
lang ang ginagawa ko
may pagkakataon din
nagtatanong kung
may papatungohan ba 'to
hila dito hila doon
saan ba dapat
lilingon?
aatras ba o aabante
ang gulo ng utak ko
ano ba ang mas importante?
sarili mo o yung mga tao
sa paligid mo?
ano ang pakikinggan mo?
utak ba o ang puso?
hirap pumili
kasi hindi ka sigurado
ipanalangin mo pag ika'y nagdadalawang isip
anong ginagawa ng pananampalataya mo?
nalilinlang ka na ng mundo
sinusunod mo na lahat ng luho mo
patawarin mo ako
tao lang ako
Poem of the day for July 18.
KI Nov 2019
Huy gago,
Matuto kang makuntento
Tingin lang muna mula sa malayo
Wag munang simulan ang katapusan ng kwento

Pigilin ang damdamin
Apoy ay ihapan't patayin
Ulo ay palamigin
Sarili muna'y ayusin

Habang ang puso'y wala pang lakas,
Habang di pa buo ang kalooban't di pa sayo patas
Ako muna ay aatras...
AATRAS! pero di tatakas
hays
Lecius Dec 2020
Kung makakausap ko lamang ang batang ikaw, sasambitin ko sa kan'ya na alam mo ba, ikay isang batang maraming talento. Mapapahanga sa'yo ang mga tao nang dahil sa pag-kanta mo.

Hahanap-hanapin nila boses na napakaganda, mistulang anghel ang umaawit kapag narinig na. Lahat ng kanilang mata'y sa'yo titig kapag inumpisahang umawit, 'di sila kukurap kahit saglit.

Kung makakausap ko lamang ang batang ikaw,
papayuhan ko s'ya na marami kang makikilala kaibigan man at kaaway, mayroong mananatili at aaalis, may mamaalam at 'di na muling babalik.

May makikilala ka na isang pag-ibig, mamahalin ka niya. Gabi't araw  ka niyang ipapanalangin na sana maayos kalagayan mo. Siya sa'yo mag-aalala kung kumain kana ba o may sakit ka.

Kung makakausap ko lamang ang batang ikaw,
Ipapaalam ko sa kan'ya na kay raming paghihirap ang dinaranas mo, pero sa kabila nito ay hindi ka sumusuko, parati mo kinayakayanang lampasan.

Isa kang napakatatag na babae na hindi agad aatras sa ano mang pag-subok sa harap, parati kang nag-papatuloy na may bitbit na ngiti sa mukha na hindi basta-basta mabubura.

Kung makakausap ko man ang batang ikaw,
babanggitin ko sa kan'ya na huwag kang mag-alala ang hinaharap mo ay nasa maayos na kalagayan. Kasama n'ya iyong pamiya at minamahal siya.

Huwag kang mag-alala sa kinabukasan, pag-tuunan mo ng pansin ang kasalukuyan, sulitin mo ang bawat araw para maging masaya, dahil ang kinabakusan ay malayo pa ang kasalukuyan ay nasa harap na.

— The End —