113024

Kalakip ng bawat salita
Ang mga balang ligaw na tumatagos sa katauhan.
Nakapiring at nakatali sa mabibigat na kadena,
Na para bang imposible na ngang kumawala.

Sa aking kadilima’y umaasa pa rin akong
Darating ang Liwanag
Na siyang magbubukas ng aking mga mata
At tutunaw sa bakal na kaytagal ko nang pasan.

Nauuhaw —
Nauuuaw ako sa Kalinga at Pag-ibig.
Napapagod —
Napapagod sa bawat kirot
At bakit hindi nyo pa ito itigil?
Ahhh! Ayoko naaa!!!!

Bagkus may boses sa loob kong
Tumatawag sa aking ngalan
Na minsan na nilang pinatikim ng alikabok
At binaon sa Hukay Ang natitirang halaga nito.

Dumaan ang mabangis na mga kulog at kidlat
At ang hangin ay naging payapa sa aking pandinig
At heto na nga marahil ang simula
Ng aking pinakahihintay —
Kung saan ang Liwanag Mo naman
Ang aking masaksihan.

Walang ibang yumakap sa akin nang ganito —
Binalikan Mo nga talaga ako.
At ang mga pangako Mo’y hindi napako,
Hindi nalusaw ng anumang unos at bagyo,
Ng anumang kadilimang ipiniring nila.

At ang tagal ko ngang naghintay
Ngunit ibang saya pala talaga
Ang makapiling ang tunay na nagmamahal,
Ang tunay na makapangyarihan sa lahat.

At hindi na nga mahalaga ang anumang nakaraan
Pagkat ang lahat ay bago na nga talaga.
Dumating ka na nga —
At handa na ako.