Namata ako nin alas tres nin maagahon
Dai pinapaturog kan tanog na maribokon
Garo baga idong madramahon
Úngal digdi, úngal duman, makauyamon
Kinukugos nanaman kaya an kwarto ko
Kan mga úro-úro hali sa kalibogan kan tawo
Igwa nanaman nagbaba kan tángil
Asin nagsiruluwasan an mga kuneho
Na mayong ibang hanap kundi
An hadok nin milagro
Asin uni ako buklat an mata
Nagtatago sa likod kan mga libro
Ta dai mawawara an kaugmahan ninda
Dawa ipirong ko man an mga mata
Halaton ko nalang an pagputok kan girabo
Halaton ko nalang huring úro-úro
Padikit-dikit na pagbuklit kan libro
Makakaturog man ulit ako

—𝐔𝐫𝐨-𝐮𝐫𝐨, a Bikol poetry.

Garo pirmi akong hinahapag
Kan hinangos ko
Pag nagdadalagan ako
Pasiring saimo
Dara-dara an balde nin pintura
Asin nag-aasa na mahiling ka
Ano daw kun aram mo man
An sakuyang namamatian
Pag nagrarani ako saimo
Para i-abot ining pinabakal mo
Na pintura na hali pa sa sentro
Ano daw kun padagos ****
Kulayan an buhay ko
Sana dai ka magpundo
Magpabakal sako nin dawa ano

Saro ka sa pinakamatibay na pintor
Kaya **** makagibo nin obra
Sa maski anong kolor
Tinawan **** kulay
An mabublay kong buhay
Iyo garo ito an ráson
kun tàno ika an pinili ko
Maski dakol na tao
An sigeng usióso
Bahala man sinda
sa buhay ninda
Bahala man kita
Basta padangat taka

—𝐔𝐬𝐢𝐨𝐬𝐨,  a Bikol poetry.

Siguro sarò ini sa mga aldáw
Na daí ako makaisip nin tultol
Kadakol ideya, istorya asin manlaenlaen na eksena
Sa panaginip an sakuyang pignonotaran

Baka sarò ini sa mga aldáw na mangyari an mga ito
Kaya man palan kan tao na managinip
Nin dai nagpipikit
Buklat na mata
para sa katotohanan
Mayò nang oras para magisip nin tultol
Kun ano an maglaog sa payo
Iyo na ito.

Siguro sarò ini sa mga aldaw
Na nagluluya an sakuyang imahenasyon
Masakiton magsurat aro-aldaw
Manungod sa maski ano
Pero pinagtitibay kaini an isipan ko
Na imbis na kun ano-ano pa man
An maglaog sa utak ko
Ining mga tataramon ngunyan na banggi
Igwa mang koneksyon o mayo
Libre man bagang maging sala
Basta aram mo kun sain ka nagkasala

Siguro sarò ni sa mga aldaw
Na kaipuhan man umuntók
Kan púsò asin isipan ko
Basta magpakatotoo
Ayos na ito.

—𝐔𝐧𝐭𝐨𝐤, a Bikol poetry.

Nagigirumduman ko nanaman an namit
Kan tocino na binakal ni Papa ki Pay Tasing
An parong habang piniprito sa kawali
An pagtilampsik kan lanang sobrang init
Inaabangan ko an pag-ugpa kan kakanon
Sa lamesa ming maugmahon
Yaon si tugang na mayong ibang ginibo
Kundi an magselpon maghapon
Si Papa na inaabangan an balita sa TV
Uni ako sadit-sadit
Dai pa kayang magkakan solo
Kaya inaabang ko an eroplano
Nagitok-itok may darang maluto
Saka paborito kong tocino
Naglalayog daa sabi ni Mama
"Open your mouth na"
Arog lang kani an buhay mi kadto
Simple lang pero magkaibahan
Sa atubangan kan lamesa
Mahihiling mo an pagpadangat ninda
Mauumok ka sa kaugmahang dara
Simple man lang an gusto ko
An makainom nin tubig
Sa atubangan nindo.

—𝐔𝐦𝐨𝐤, a Bikol poetry.

Arog palan kaini an pagmati
Kan magtrabaho para sa sadiri
Mamata nin amay
Maayos nin gamit
Malutong pamahawan
Makarigos nin dali-dali
Sasanglian an murusdot na lalawgon
Late ka nanaman
Mayo nanaman kayang sakayan
Diyan sa may kanto

Arog palan kaini an pagmati
Kan mawaraan trabaho
Aro-aldaw ginigibo ko an gabos
Buong púsò kong tinatatao
An kusog asin hawak ko
Mayòng pinapalampas na oras
Aro-aldaw na paulit-ulit
Puon sa pagmata nin amay
Hanggang sa pag-ulî nin banggi

Pero tanò arog kaini?
Mayong nakakaintindi?
Hain na an úgay?
An pagmakulog?
Tanò puro pansadiri?

Mayò na bagang nangyayari
Kamong mga nakatukaw
Halangkawon man an harigi
Daí na nindo nahihiling an kasakitan
Kan mga uripon sa palibot nindo

Arog palan kaini an pagmati
Kan dai magkakan nin sarong aldaw,
Duwang aldaw asin sa ika-tulong aldáw
Daí ko na aram kun ano an totoo
Kun nabubuhay an tao para magtrabaho
O nagtatrabaho an tao para mabuhay

Gusto ko na magulî
Duman sa mayòng ribok
Na kun magturog ako sa banggi
Mayòng iniisip kundi iyo sana an sadiri

Gusto ko na magduman
Dawa mayòng kaibahan
Duman sa lugar kun sain
an oras daing duru-dalagán
Matambay lang ako madalî
Mahandig ning dalî
Ta nanrurulumoy na bagá
An sakóng hawak kakatindog

Kaipuhan ko garo magpundo
Kaipuhan ko garo maghangos
Kaipuhan ko garo magpahingalo

Gusto ko na magulî

Nin huli ta dakulà na ako
Pinadakula kan kinaban
Pero an sakóng pusò asin kalag
Mayò man nin pinagbago

Mas nagkusog lang ang buot ko.

—𝐔𝐥𝐢, a Bikol poetry.
Maybe we didn’t really grow up.

Nagpundo an sinasakayan kong bus
Sa sarong kakanan sa Tiaong
Kinabahan pati ako ta baka nakalampas
Stop over daa sabi ni manong
Maray nalang
napapaihi naman ako
Luway-luway akong nagbaba
Luway-luway man na naghibi an langit
Makusogon na daguldól
An nagsabat sa sakuyang pag-ihi
Garo baga may gusto sakong sabihon
Garo may naparong akong bihon
Údto na palan, oras na para magkakan
Naglakaw na ko pabalik sa bus
Kan igwang lalaki na nagalok
"Madya, mapangudto" an sabi sako
Hiniling ko an bus garo dai pa man mahali
Kaya dali-dali akong nagkuang plato
Digdi na lugod ako mapangudto
Kadakol kakanon
Pero lumpia an sakuyang pipilion
Nag-luwas pang alak
Ribong na an balanak
Pulotan naman an balak
Basog-basog na an sakuyang tulak
Kan pagkatapos kong magchibog
Nagpahiran-hiran sa irarom kan niyog
Nagpundo na an urán
Maugma na ulit an saldang
Gutom man lang palan

Nagpundo na an urán
Asin mayò naman akong sasakayan
Napasiram kaya an kakan
Uni ako garo tungaw na binayaan
Pero ayos lang
Basog-basóg man

—𝐔𝐝𝐭𝐨, a Bikol poetry.

Nadangog ko na naman
An pagbagting kan saiyang púsò
Garo baga igwang nagkakasulô
Pinukaw an pagmati kong nag-aarabadab
Ngunyan na banggi
Hahalaton ko an saiyang pagdungáw
Sa sakuyang bentana
Ika an sakuyang kometa
Na hali pa sa ibang planeta
Ika an ráson kun tàno
mapúngay an sakuyang mata
Dai ko mahali an saiyang gira sa buhay ko
Ngunyan na banggi
Tabangan mo akong makaturog
Ibahan mo ako sa madiklom na kinaban
Tabangan mo akong labanan an mga demonyo
Hahalaton ko an pagbagsak mo
Sa ulonán ko.

—𝐔𝐥𝐨𝐧𝐚𝐧, a Bikol poetry.

Naglunad ako sa traysikel pa-sentro
Kaskason an padalagan kan drayber
Garo dai ma-lampas limang minuto
Yaon na ako sa padudumanan ko
Pero garo igwá akong nahihiling sa kanto
Kaya bigla na sana ining puminundo
Igwa kayang nag pára na sarong gurang
Nagsakay siya, kaya naglipat ako
Naglipat ako sa tungod ko
Nakahiling ini sa sakuyang mata
Asin nagsabi: "Noy, úbos na"
Dai ko aram kun ano an ibig niyang sabihon
Nagbaba na ako sa plaza
Hiniling si Rizal
Na nakahiling duman sa ido
Na hinahabol itong para-habón
Na igwang hinabon na limón
Naghurop-hurop ako
Nalingawan ko an tuyo ko igdi sa sentro
Naglakaw-lakaw muna ako
Hanggang sa nakaabot sa Market
Pinapabakal palan akong limón ni amay
Napagal ako sa kakalibot
Mayò ni saròng nagtitinda

An pirming simbag sako: "Noy, úbos na".


—𝐔𝐛𝐨𝐬, a Bikol poetry.

Mudtū nanaman akong nagisəng
Kwasa lawod na sige panaŋgad
Piripildit kadtong kompyuter
Tambak a  gigibohon pauno
Malang sakit pag naədâan ikang trabawo
Dāwâ unong mag-ābot tinitira
Magka-income sanā nguwan na pandemya
Masakit a pagbuɣay nguwan
Bana niloloko kita ka kanatəng gobyerno

"Urāsâ ayy!" Sabi ni inay
Kwasa kaya nakakape ika malaka mudtū
Pano ka diri iinitan ka tramuya **** iton

Nalingawan ko, paborito palan niya a kape
Ay ta dawa malang ŋisnitan na malaka-pwerte paghigop niya.

Siguro tinutuod kita sa pasakit na tinatao kanatə arog kading gibo ko, nagkakape naman ako dāwâ malaka-mudtū, diretso sa lalawgə̄n ko a sulô galin sa langit, pinipirit na indahon a kulog tas pait, ŋata ta kaipuhan kitang pasakitan kin pwede man sanang ayoson a nasasakupan, ay inda maray pa magkape na sanā.