Lumilingon poems on Hello Poetry

Matabang Utak Ni Ong Jun 2018

Ang kuwentong ito ay tungkol sa pinakamagandang yugto ng buhay ko, ang high school.
      Sa high school kasi, maraming uri ng kalayaan ang pwedeng gawin. Malaya tayong gawin ang gusto natin. Pwedeng mag-aral tayo nang mabuti, pwedeng hindi. Depende sa estudyante kung paano niya tatpusin ang araw niya a loob ng paaralan.
      Dito ko natutuhan kung paano makisalamuha at makisama sa iba't ibang tao. Dito mo mararanasang bumarkada, magsinungaling sa magulang, makasama lang sa mga lakad ng kaibigan, magkaroon ng boyfriend/girlfriend, gabihing umuwi sa lakwatsa, tapos.
      Idadahilan sa magulang na gumawa ng project at hihingi ng pera kahit wala namang babayaran sa eskwelahan. O, di ba? Saya!
      Noong ako ay nasa high school, simula 1st hanggang 3rd year ay pang-umaga ang klase ko. Mahirap man gumising nang maaga, kailangan talaga, ayoko kasi sa lahat yung late.
      Noong ako ay nag-1st year, hindi ko alam kung paano makikipag-usap sa mga kaklase ko. Nahihiya pa kasi ako at nandoon pa yung kaba. Isip bata pa ako noon at hindi pa gaano ka-matured ang ugali ko.
      Ang ginagawa ko lang ay manahimik at mag-aral ng mabuti. Dito rin ako nagsimulang magkaroon ng crush, kinikilig kapg nahuhuli ko siyang lumilingon sa akin. Hahaha! Todo kilig to the max naman ako. Yung akala mo wala nang bukas sa sobrang tuwa!
      ***** nama tayo sa buhay 2nd year ko. Sobrang saya ng tumuntong ako sa taon na ito. Dito ako nakakilala ng mga tunay na kaibigan. Naging barkada ko hangtag ngayon, kaso bihira na kaming nakakapag-usap at nagkikita kasi iba't ibang section na rin kami napunta. Dito ko unang naranasang maglakwatsa kasama ang mga kaibigan ko.

      Ngayon naman ako ay nakatuntong na ng 3rd year. Dito ay unti-unti nang nag-matured ang aking ugali. Medyo hindi ako masaya kasi bago na naman lahat ng kaklase ko pero kilala ko silang lahat. Haap ng bagong kaibigan na naman sa klase pero mas naging close ko kung mga lalaki. Ewan ko kung bakit. Hahaha! Ayoko sa mga kaklase kong babae noon, ang aarte. Pero may ilan sa kanilang naging kaibigan ko rin.
      Excited na ako sa pagtuntong ng 4th year. Mukhang masaya Pero ito na ang huling yugto sa high school life. Siguro lahat iiyak, maghihiwa-hiwalay na kasi.
      Pero mayroon pa namang reunion, at ito ang buhay high school.

#matabang #utak

Chi Jul 2017

Maghihintay ako

Pinilit kong sabayan, ang takbo ng panahon
Nagbabakasakaling malilimutan ka rin
Ginawa na ang tamang desisyon
Na sarili naman ang bibigyan ng pansin

Sinusubukang kalimutan ang mga alaala
Na magpapabalik ng aking dadamdamin
Idinilat ko na ang aking mga mata
Sa mga bagay na maari kong sapitin

Tinahak na ang daan ng hindi ka kasama
Nang hindi lumilingon pabalik sa iyong mga mata
Sinubukan ko
At pilit na sinusubukan

Subalit ito ako, nagaantay sa dati nating tagpuan
Lugar kung saan kita unang nakita at nakilala
Lugar na aking kinamumuhian
Dahil dito, dito mo din tinapos ang lahat

Mahal, hihintayin kita
Hihintayin ko ang pagbabalik mo
Hihintayin ko kahit imposible naman ito
Hihintayin ko na sabihin mo ulit na mahal mo ako
Maghihintay ako

Ngunit mahal, hindi ko maipapangako
Hindi ko maipapangako na hindi ako mapapagod
Hindi ko maipapangako na hindi ako dadating sa puntong aayaw ako
Dahil mahal, tao din ako

Gusto ko din na pahalagahan ako
Gusto kong mahalin ako
Yun nga lang gusto ko galing sayo
Pero sabi nga nila, mahalin mo muna ang sarili mo

Kaya mahal, maghihintay ako
Habang minamahal ko ang sarili ko
Ngunit kung hindi na kita kayang hintayin pa
Sana mahal, maintindihan mo
Dahil mahirap ang dinanas ko para lang makuha yang pagmamahal mo

#tula #poems #poetry #tagalog #maghihintayako #tayo #ikaw #ako

Atheidon Mar 2018

Halos

Kaibigan?
Ka-ibigan?
Kai-bigan?

Ano nga ba tayo?

Dalawang taong hinapo na ng mga karanasan sa pag-ibig,
Dalawang taong pinili ang isa’t-isa,
Dalawang taong nais maging isa.

Ngunit ano nga ba tayo?

Pinasaya,
Binigyan ng oras,
Kinantahan ng mga lirikong nakaaantig ng puso,
Pinangakuan ng kung anu-ano sa ilalim ng buwan,
Na tila ba ngayon ay para bang iginuhit na lamang sa tubig.

Kinuha mo ang puso ko,
Pero gusto ko lamang linawin,
Hindi ko ninais na ipalit mo ang iyo sa akin.
Pero para bang ginago ako ng tadhana,
Itinakbo mo ang puso ko palayo—
Palayo sa’kin, nang hindi lumilingon.

Ipinagsawalang bahala ko ang sakit na naramdaman,
Nagbulag-bulagan sa mga bagay na malinaw sa aking paningin.
Pinilit burahin ang masasamang ideyang namumuo sa aking isipan,
Umaasang mali ang lahat ng sakit na ipinagkikibit-balikat ko lamang.

Totoo nga,
Madaya ang kapalaran.

Nakakatawang isiping
Sa loob ng isang buwan,
Kaya **** mainlove.
Pero, nakakagago din isiping,
Sa loob ng isang buwan,
Kaya ka rin nyang iwanan.

Sa bagay, ano nga ba tayo?
Wala naman, diba?

Maaaring ihanay mo lamang ako sa mga babaeng pinaasa mo,
Na marahil pagdating ng panahon,
Malilimutan mo rin kung ano ang namagitan satin,
Na siguro sa paningin mo’y pang landian lang pala ako, hindi pang seryosohan.

Hindi ako yung tipo **** babae,
Hindi ako matalino,
Wala akong political stance,
Hindi ako kagandahan.

Ano nga bang kataka-taka dun?
Walang dapat ikasakit dahil
Hindi mo naman ako tipo kaya hindi mo ko sineryoso.

Walang tayo,
Hindi rin tayo magkaibigan.
At lalong hindi magkasintahan.

“Almost”, yun tayo.

Halos
   Halos naging tayo.
   Halos umabot na ko sa punto na mamahalin kita ng buo.
   Halos napaniwala mo kong mahal mo ko.
   Halos napaniwala mo kong kamahal-mahal ako.
   Halos napaniwala mo kong karapat dapat akong pahalagahan.
   Halos bigyan mo ko ng oras mo.
   Halos naramdaman kong sincere ka.
   Halos araw-araw kung hanapin kita.
   Halos minu-minuto kung tingnan ko ang cellphone ko para lang maghintay ng reply mo.
   Halos ikaw na lang ang marinig ko pag naririnig ko yung mga kanta sa radyo na inawit mo sakin.

Halos ikaw na lang yung hanapin ng puso ko sa bawat saglit na hindi kita nararamdaman.

Halos.

Eugene Aug 2017

Tawiran

Tirik na tirik ang araw nang mga sandaling iyon. Nakatingin ka lamang sa isang direksyon. Hindi ka lumilingon. Ni ayaw **** tumingin sa kaliwa o sa kanan habang naglalakad.

Lutang na lutang ang iyong isipan. Nakatingala ka pa sa nakasisilaw na kalangitan habang binabagtas ang bawat sementado at konkretong daan sa iyong harapan.

Hindi mo rin pansin ang mga taong nakakasabay mo sa iyong harapan, likuran, at tagiliran.

Wala ka na sa wisyo.

Manhid.

Walang pakiramdam.

Hindi mo man lamang narinig ang sipol ng nakatokang alagad ng batas trapiko. Hindi mo rin naririnig ang mga sigawan ng mga taong sumisigaw sa iyo na tumigil ka sa paglalakad maging ang mga busina ng mga sasakyang iniiwasan kang mabangga.

Nakatuon pa rin sa isang direksyon ang isipan at mga mata mo. Hindi mo na napansin ang isang itim na kotseng sumalubong sa iyo, Sa gitna ng kalsada, doon ay tumilapon ang iyong katawan.

Tirik ang mata.

Duguan ang noo at mukha.

Bago ka panawan ng ulirat ay tumulo pa ang mga luha sa magkabilang pisngi mo at nag-usal ng mga kataga sa iyong isipan ng...

"Mahal na mahal ko kayo, mga kapatid ko."

Maria Leslie 7d

"𝔽𝕒𝕚𝕝𝕦𝕣𝕖 𝕄𝕒𝕥𝕔𝕙𝕖𝕤" (𝚃𝚊𝚐𝚊𝚕𝚘𝚐 𝚅𝚎𝚛𝚜𝚒𝚘𝚗)

I’ve been thinking of someone can touch me but
Inside out it’s still empty
No one can turn too

I've been traveling for decades but my heart is still alone
How many times have I been with you and met you
But it's still not you

Many battles have passed but it’s fair
I thought it was you but until now I still haven't won
I always left alone winning myself but not together with you
I'm left victorious in myself but you're not with me

No matter what I do I still can't see the real
No matter how I open the door
The opportunity is still elusive

Even if I don't look for it, it's always whispered
The real face still doesn't face me
The real for me is still hidden

Is there nothing left for me?
Is it already written?
How long will I wait?

Is it always destined for someone else?
Another opportunity will be waiting again
But how far will the journey go without you

Is this just the new beginning
Is it just the beginning?
There is always a new door to open

You only open a door once and a while and you have a chance
At the wrong time, not in the right direction
The world stopped in the elusive happiness

My tired heart cannot be satisfied
The winding,
tiring battle is not quiet
The direction does not straighten to be with you and see you

It is difficult when I have chosen you but you do not choose me
I thought you were the one,
but I will also go back to the old days and accept that you are no longer here
There is no partner.

************

"𝕎𝕒𝕝𝕒 ℙ𝕒𝕝𝕒 𝕋𝕒𝕝𝕒𝕘𝕒𝕟𝕘 𝕂𝕒𝕓𝕚𝕪𝕒𝕜"

Ako ay nag hihintay na mayroong makaka hipo sakin
pero hanggang ngayon wala paring laman
Wala paring lumilingon

Ilang dekada na akong nag lalakbay pero ang puso ko’y mag isa parin
Ilang beses na kitang nakasama at nakilala
Pero hindi parin ikaw

Marami nang nagdaang labanan akala ko ikaw na yon
pero hanggang ngayon hindi parin naipapanalo
Naiwan akong nanalo sa sarili pero hindi ka kasama

Kahit ano gawin ko hindi parin makita ang tunay
Buksan ko man ang pinto
Mailap parin ang pagkakataon

Hindi ko man hanapin palagi itong binubulong
Hindi parin humaharap ang tunay na mukha
Nakatago parin ang tunay na para sakin

Wala na bang para sakin?
Naka tala na ba ito?
Hanggang kailan ako mag hihintay?

Parati nalang ba sa iba nakalaan?
Panibagong pagkakataon ulit ang hihintayin
Pero hanggang saan aabot ang paglalakbay ng wala ka

Ito palang ba ang bagong simula
Nagsisimula palang ba?
Palaging may bagong pinto ang bubuksan

Minsan ka lang mag bukas ng pinto at pagkakataon
Sa maling pagkakataon na hindi natapat sa tamang direksyon
Nahinto ang mundo sa mailap na lumigaya

Hindi mapagbigyan sa napapagod kong puso
Hindi matahimik ang paliko likong nakakapagod na labanan
Hindi tumutuwid ang direksyon para makasama at makita ka

Ang hirap kapag pinili na kita pero ikaw hindi mo ako pinipili
Akala ko ikaw na yun uuwi rin din pala ako sa dati at tatanggaping wala ka na
Wala palang kapareha.

Written: 1.3.2025

#poet #poetry #kabiyak #poem #tagalog #failure #matches

— The End —