Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
ZT Jun 2015
Habang hawak-hawak mo ang kanyang kamay
            'San man kayo magpunta
Kailan ba'y naisip mo ako
            Na nalulunod sa pangungulila
                        Nang ako'y iyong binitiwan?

Habang kayakap mo siya
            Sa gabing maginaw
Kailan ba'y naisip mo ako
            Na naghihintay sa'yo
                        Mag-isa, nanlalamig
                                    At sa init ng 'yong yakap ay uhaw?

Habang hinahalikan mo
Ang kanyang mapupulang labi
Kailan ba'y naisip mo ako
            Na halos matuyo na ang labi
                        Sa kasasambit ng pangalan mo?

Habang binubulong mo sa kanya
            Kung gaano mo siya kamahal
Kailan ba'y naisip mo ako,
            Narinig mo ako?
                        Sumisigaw na "Mahal na Mahal kita!"

Habang pinagmamasdan mo
            Ang kanyang matamis na ngiti
Kailan ba'y naisip mo ako,
            Nakita mo ako, nakita mo
                        Kung gaano na karaming patak ng luha
                                    Ang naidilig ko sa lupa?

At sa kung siya ay umiiyak at iyong pinatatahan
Habang pinupunasan mo
Ang kanyang mga luha
Kailan ba'y naisip mo ako,
            Naisipan mo man lang ba?
                        Na itigil ang paulit-ulit
                                    Na pagsaksak mo sa puso kong
                                                Dumudgo sa kaiibig sayo?

Pero alam ko
Na may kasalan din ako
Kasi....

Kailan ma'y di ko naisip
Na sa higpit ng yakap ko'y nasasakal ka na pala

Kailan ma'y di ko naisip
Na kahit gaano kalawak ang bahay nati'y
            Nasisikipan parin ang iyong dibdib
                        At hindi kana nakakahinga

Kailan  ma'y di ko naisip
Na kahit napagalitan ka sa opisina, sabik ka sana sa paguwi
Pero ang dadatnan mo lang ay isang malawak na bahay
Na mayroong isang "ako" na puro dada at reklamo lang
At ang iyong naririnig mula sa aking bibig
na tila daig pa ang isang rapper
sa bilis at walang paltos na panlalait

Kailan ma'y di ko naisip
'di ko inisip ang iyong opinyon
Kasi palagi nalang ako, ako, ako
            Ako ang tama

Kailan ma'y di ko naisip
Habang ika'y umuuwing pagod
Dinuduro pa rin kita
            At ito'y tumatagos na sa puso mo
                        Hanggang sa sinabi **** tama na,
                                    Hindi mo na kaya, Ayaw mo na

At yun umalis kana, iniwan mo na ako

Pero heto ako ngayon sa harapan mo...
Nagtatanong
            Kung mahal mo pa ba ako?

At kung ang iyong sagot ay hindi na'y

Heto ako ngayon sa harapan mo...
Nagbabakasakali
            Na may pag-asa pang mahalin mo ako ulit

At kung wala na ay

Heto ako ngayon
Sa harapan mo
Lumuluhod
Nagmamakaawa
Na balikan mo ako

Balikan mo ako
Balikan mo kami

Pakiusap umuwi ka na
Sa malawak na bahay
Na bahay mo, na bahay ko

Umuwi ka na, kahit 'di para sa'kin
Kun'di para sa mga anak mo, na anak ko
Para sa pamilyang ito

Parang awa mo na
Bumalik ka na
Kasi sa malawak na bahay
Naroon ako, at ang mga anak mo
Nangungulila... at
Naghihintay
Sa pagbalik mo

x.x
Actually I am a Filipina, so at times I may also post Tagalog poems, I hope other Filipinos will like it too.. This poem is inspired by real life existing family problems of people
kingjay Dec 2018
Yakapin ang suliranin ng muling pakikibaka
Bigat at layog ng bundok ay tiisin
Sa tuktok ay maghiyaw nang pagka-alwan
Sagot sa problema ay ang pangingibabaw sa bawat kapansanan

Buhawing humihigop ng munsing na pananalig
Madalian na hinihingi ang kapasiyahan
Sa pinto ng paglalayag
Isang pagsubok ang malakas na sigwa

Sa paglisan ng araw sa kalangitan
Sakripisyong di-maihahalintulad
Saksi ang mga bakaw
Tila pag-aasawa na nasa linya

Ang pagsasarili nito noong lumayo sa tahanan
Isinuko ang lahat nang bumukod
Sa pinangakuang liyag nakagapos
Bumago ang ihip ng Amihang hinahapo

Meron kasal-kasalan
Gantimpala ba ang matatanggap?
Nauuri sa hunghang na ehemplo
Sakim sa bagay na kinakaaliwan?
Nexus Aug 2019
Kung isa-isahin ang nakaraan
simula no'ng ika'y aking niligawan
hanggang sa dumating ang kasalan,
maikukwento ko ng walang alinlangan
kung paano tayo nagsimula at nag ibigan.

hindi sa lahat ng panahon
ang mga bagay ay naaayon
sa kung paano natin gusto
at 'di lahat ay agad na natatamo.

Unang kita palang, napaibig na ako
Lalo na sa mga sumunod na pagtatagpo
walang duda pana ni kupido ’y tinamaan ako

sa isang tulad mo
puso ko'y nahulog ng di napagtanto,
sa pakiwari ko’y  pakana nga ito ni kupido.

sa isang tulad mo puso ko'y
nahulog ng di napagtanto,
sa pakiwari ko’y  pakana nga ito ni kupido.

Sa iyong mga mata
Nasisilip ko ang langit pagkat ikaw ang anghel na
sa aki’y pinakamalapit

Palapit ng palapit,
ang titig,  
Sa mapulang labi mo’y
nakakatuksong humalik
at ayaw ng mapapikit,

Akoy nag aasam at humihiling
sa panginoon
at biglang kanyang  dininig

Hindi inaasahan ang iyong pagdating.
Pagod kong puso’y iyong ginising.
Buhay ko'y binigyan ng ningning,
Ikaw lang ang gustong makapiling

Sa iyong mga mata
Nasisilip ko ang langit
pagkat ikaw ang anghel na
sa aki’y pinakamalapit

Palapit ng palapit,
ang titig,  
Sa mapulang labi mo’y
nakakatuksong humalik at ayaw ng mapapikit,

Akoy nag aasam at humihiling sa panginoon
at biglang kanyang  dininig

Hindi inaasahan ang iyong pagdating.
Pagod kong puso’y iyong ginising.
Buhay ko'y binigyan ng ningning,
Ikaw lang ang gustong makapiling.

dumating ka sa mundo
ko’t iyong niyanig
pinukaw ng iyong tinig

“Happiness Happiness Happiness”

Ang tinig na aking narinig
at napatulala at napatitig

Biglang nag usisa sa sarili nagtanong,
Paano ko ba mapapaliwanag
ang  hiwaga nitong pagmamahal na
kung bakit sa puso ko’y kumapit ng kusa

Minsay ako’y nagtataka’t di maka paniwala
linalaro sa panaginip

ang dakilang pagsuyong inayunan ng tadhana’y nag ka sundo

tuluyang hinamon ang matapang na puso
Hindi ka na malulumbay,

kapag nasisilayan ko ang iyong labi,
may taglay na ngiti
Pagod koy napawi,

limot ko na ang ligalig na iyong pinag iigi
kaya wag mag madali
pagkat atin ang sandali

At ng sayo’y napalapit ayaw ng lumayo

andito na ang iyong
Sandalang Balikat
Na hindi madadaan sa gulat

Hawak hawak ang maliliit at malambot **** mga kamay

Habang may ibinubulong
ang boses ****  malumanay

Umalis ng walang plano,
walang dala kundi ang puso.
pero saan nga ba patungo?

Bawat hakbang ng paa,
bawat hininga,
ninanamnam para sa ikasisiya
pero saan nga ba patungo?

Ramdam ang pagod
kinailangan ng tumukod
ngunit hindi susuko.
pero saan ba talaga patungo?

Marami ng nadaanan at natambayan
Pero di naman kaianaman

Hangang sa dumating na sa dulo na
ang puso’t pag ibig ko’y nasa iyo

Dahil di ako sanay na ikaw ay mawalay

Andito na ako

Sa unang pag kakataon
Sa araw ng mga puso  
Sa Ika labing apat na araw ng pebrero sa kalendaryo

Bungkos ng  rosas ay para sa iyo
Sa masayang araw at hanging maaya,

ang sinugong puso’y sumasaiyo
at ito’y magsasabing

Sa tuwa at dusa,
Hirap at ginhawa
Sarap at ligaya

Ang
“Balentayns”
Ko’y ikaw

Walang iba! ! ! ! !
Subukan naman
36 Mapalad sina Alyna at Birio
Walang tumututol sa mga ito

37 Kaya wala nang patumpit-tumpit
Pag-iisang dibdib ang ipipilit

38 Masaya ang magkabilang panig ng angkan
Sa nalalapit na kasalan

39 Malaki ang magiging epekto
Sa kani-kanilang negosyo

40 Maaaring uling ay maging mura
Sa mga metal humuhulma

41 Gayundin ang mga palakol
Sa mga kahoy pumuputol

42 Tatlong araw nalang
Kasalan ay wala nang hadlang.

-07/17/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 174
Allan Pangilinan Aug 2016
Lagi ka na lang
tourist spot na ayos picture-an,
handa pag may birthday lang,
extreme sport na masayang subukan,
gown pag debut, dress pag kasalan,
leap year pag pinagpala,
blue moon pag may himala,
lakad ng barkada kung tuloy ang aya.
One time, big time.

Kailan ka kaya magiging
tambayan anuman ang dahilan,
kanin sa kahit anong ulam,
basketball na laging andiyan,
t-shirt, shorts, pants na 'di pangmayaman,
a-kinse at a-trenta pag minalas,
new moon, full moon at lahat ng quarter,
fixed date.
Big time, all the time.
29 Oh anong hinagpis ng pinili
Pinaslang lahat ng kasamang lalaki

30 Sa mga diyus-diyosan inialay
Sa karagatan inihimlay

31 At nang si Tarok nalang ang natira
Isang responsibilidad iniatas ng reyna

32 Na siyang pakakasalan
At marapat anakan

33 Sa loob man ay masakit
Reyna sa kanya’y ipipilit

36 Pagsapit ng ikatlong pagbilog ng buwan
Idaraos na ang ritwal ng kasalan

37 Walang magawa itong si Tarok
Na pag-angal sa mga babaeng mapusok.

-07/24/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 184
raquezha Jul 2020
Bakô **** kasalan
na padángat ka niya
Bigla ka nalang nag-abót
Bigla nalang nagbutwá’
Bigla nalang nagkusóg
An saiyang buot.
Pirmi siyang nawawaran
ning hinangos
Hinahapot an sadíri
kun mapadágos o dai
Bakô **** kasalan
na pinili ka niya
Pirang aldaw niyang pinagisipan
Pirang patak kan urán an nabilang
Sigurado na siya sa saiyang namamatian

Garo úlod
Bigla nalang nag-abót
Bigla nalang nagbutwá
Basta nalang nagkamang sa irárom
Kan saiyang kublít
Pirit niya mang halion
Naging parte na kan hawak
Pirit niya mang halion
Sa saiyang kublít
Dai na niya magibo sa sobrang rárom
Bigla nalang nagbutwá
Bigla nalang nag-abót
Garo úlod
Natuod na gayod
Sa katuninongan na hinatod
Kan saimong pag-abot
Kadakol lugar an gustong istarán
Pero saro lang an nasunoan

Aram mo kun sáin
an pinakatunínong
na saiyang nadumanan?

Duman sa lugár kun sáin
pírme niyang nahihiling
an pagpikít asin pagbuklát
kan saimong mga matá.

—𝐔𝐥𝐨𝐝, a Bikol poetry.
Like a worm, love can be a little terrifying sometimes.
1. Úlod is a worm.
2. Instagram: https://www.instagram.com/p/CDHGfyinna9/
50 Anim na araw bago ang kasalan
Muling nagkita ang magkasintahan

51 Kasama nila ang Diwata ng Lupa
Sa pook na itinalaga

52 Unang pagsubok sa prinsipe
Tanggalin lahat ng mga kabute

53 Kanya itong kinayang mag-isa
Gamit ang matalim na espada

54 Mula umaga hanggang hapon
Oras at lakas niya’y itinuon

55 Habang si Loria’y tagapagpunas-pawis
At tagapagpa-inom sa prinsipeng pagod na labis

56 Sa wakas paglubog ng araw
Naubos lahat ‘di man nagpugnaw.

-06/18/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 134
57 Sa bisperas ng kasalan muling nagkita
Sa kanilang tagpuan sina Birio at Alyna

58 Napagpasyahan nilang maagang umuwi
Bandang tanghali at ‘di na gabi

59 Subalit nang sila’y pauwi na
May pagsubok pa pala

60 Paligid nila’y umapoy
Mga nakapalibot na punungkahoy

61 Paano na sila makababalik  ngayon
Sa kani-kanilang mga nayon

62 Mistula silang nakakulong
Sa isang naglalagablab na patibong

63 Sila’y tumaghoy ng saklolo
Sa lahat ng sulok at dako.

-07/19/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 178
Xanny Riddle Aug 2020
Ba't ganon pag pinili **** maging masaya.
Sasabihin nila na parang lahat ay iyong binalewala.
Pero pag pinili mo maging malungkot sasabihin naman nila paawa ka.
Kasi sa mundong ito pag mali ka bawal mo nang itama.
Kelangan mo nalang mabuhay at huminga pasanpasan ang
ang mga kasalanan na hindi pwedeng bitawan.
Habang naglalakad sa daan na  walang kataposan.
Na kahit na ang kamatayan ang mag husga
ang iyong kasalan parin kanilang maalala.

Kahit isubuo mo ang pagbabago at kabutihan
hinding hindi magiging matamis ang lasa ng mapait na katotoohanan.
Isa kang makasalanan.
43 Gaano man nila kaingat itago
Ang kanilang lihim  na pagtatagpo

44 Walang nakaligtas sa kanila
Sa isang nilalang na mahiwaga

45 Kanilang saksi si Diwatang Bulawan
May mata ang lupa – ayon sa kasabihan

46 Nagpakita siya sa magkasintahan
Isang linggo bago ang kasalan

47 Sila ay binalaan
Sa maaaring kapahamakan

48 Ngunit siya rin ay nangako
Na tutulungan ang mga ito

49 Iyon ay kung malalampasan
Ang mga pagsubok na pagdaraanan.

-06/18/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 133
71 Nang mga pagsubok nalagpasan na
Inanunsiyo ng diwata ang pagkasal sa dalawa

72 Sinang-ayunan naman iyon
Ng magkabilang nayon

73 Mga ligaw na itik panghanda ng silangan
Mga paniki naman sa kanluran

74 Isang kasalan na kakaiba
Puspos ng biyaya, balot ng hiwaga

75 Sapagkat naroon din mga mahiwagang panauhin
Si Amihan at iba pang diwatang kasamahan din

76 Malaking piging mula magkaibang sulok
Idinaraos sabay sa tuktok ng bundok

77 Sa araw ding iyon, ipinagpaalam sila
Na dadalhin ni Amihan sa Gintong Lupa.

-07/12/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 168
22 Mula takipsilim ng kabayanihan
Sila Alyna’t Birio’y nagkagustuhan

23 Lumipas ang mga araw at nagkakilala pa
Nang lubusan ang dalawa

24 Loob mas lalong napalapit
Tulad ng mga tinginang malagkit

25 Ang dalaga na ang naghatid mismo
Nang mga uling sa bahay nina Birio

26 Binigyan si Alyna ng pulseras
Gawang hikaw, singsing at kwintas

27 Pag-ibig naglulubos umapaw
Kasalan na ang tinatanaw

28 Ng mga kaanak ng magkasintahan
Madali ring nasang-ayunan.

-07/16/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 172
36 Dalawang araw bago ang kasalan
Puso ni Tarok napaglamangan

37 Ng isa ring Amazona
Na pinakamaganda sa kanila

38 Ang babaeng iyon ay naghinagpis
Para sa lalaking ibinigkis

39 Tuma ang ngalan ng naturang Amazona
Na nakaramdam ng pag-ibig sa bihag nila

40 Tuwing nakikitang nahihirapan si Tarok
Puso’y parang tinutusok

41 Nais niya itong pakawalan
Bago sumapit ang kasalan

42 At nang nagkatitigan ang dalawa
Pag-ibig nadama sa isa’t isa.

-07/25/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 185
64 Apat na araw bago ang kasalan
Pagsubok sabay sa magkasintahan

65 Kailangan nilang manghuli
Ng mahiwagang bubuli

66 Ito ay may mga kulay na mapusyaw
At may pakpak na parang sa langaw

67 ‘Di pangkaraniwan ang haba
Pinagsamang tatlong buwaya

68 Ito ay malayang pagala-gala
Sa kagubatang kinaroroonan nila

69 Kumakain lamang ng buko
Mailap at takot sa tao

70 Ngunit takip-silim na’y dumaan
Hindi man lamang namataan.

-06/19/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 136
43 Dalawang araw bago ang kasalan
My mga nilalang na bumulabog sa magkasintahan

44 Habang si babae ay sa daan pauwi
Na lagi namang hatid ni lalaki

45 May mistulang apoy na nilalang
Sa daraanan ay humambalang

46 Siya ay mukhang nasusunog na tao
Nagmula sa lupa at kung tawagin ay santelmo

47 Inilabas ng binata ang kanyang espada
Dinaluhong ang halimaw ng sandata

48 Napuksa naman iyon kaagad
Oh ang dalaga’y kaybuti ng palad

49 Nang dahil kay Biriong sinisinta
Muling nailigtas sa panganib si Alyna.

-07/18/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 176
Gabriel Black Nov 2018
Ba’t siya pa?
Ba’t hindi nalang iba ?
Ba’t sa kanya kopa to nadama
Jusko ayoko na tama na

Ginawa kona ang lahat
Pero hindi pa pala sapat
Alam ko namang sa pag ibig mo ako’y di karapat dapat,
Pero sana naman wag mokong iwan at ituring na parang kalat

Kasi kahit na ganito
May pinag samahan naman tayo,
Diba naging matalik na kaibigan moko?
Pero bakit ganito?

Mga ginawa koba’y kulang?
Oh sadyang manhid ka lang?
Andito ako nag pupumilit na mapansin mo
Pero ang atensyon mo naka tuon sa ibang tao

Di pa tapos ang tula kong ito
Andami ko pang mga bagay na gustong itanong sayo
Katulad ng bakit siya? At hindi nalang ako?
Ba’t mo pa pinadama na parang minahal mo ako?

Ganon parin pala
Sa huli ako parin pala ang talo
Nagwagi siya sa paligsahang ito
Siya ang taong binigyan ng ganting pala

Siguro kasalan ko din to
Dapat pala natuto nako
Dapat na kita ko na ang mali ko sa simula palang nito
Di pa sana nadurog tong puso ko

Dito kona tatapusin to
Alam ko na iba ang mahal mo
Kaya ako’y gigising na sa panaginip nato
At kusang lalayo na sa inyo
First ko po tong upload. Be gentle po sakin
Ito po ay dinidekada ko sa pinaka matalik kong kaibigan na sa huli ay inibig ko
29 Sa paglisan ni Loria
Sa tahanan ng amo niya

30 Iba’t ibang trabaho
Pinasok ng babaeng ito

31 Subalit hindi naglaon
Sa palasyo naparoon

32 Dahil malapit na ang kasalan
Palasyo’y nagdagdag ng mga tauhan

33 Si Loria’y naatasan
Sa serbisyo ng lutuan

34 Tatlong buwan bago ikasal
Habang prinsipe’y nag-aalmusal

35 Kanilang namukhaan at nakilala
Ang dating nakatagpo na.

-06/17/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 131
57 Limang araw bago ang kasalan
Sa umaga’y umulan ang kalangitan

58 Sina Sibo at Loria’y nagkita
Kasama ang Diwata ng Lupa

59 May ikalawa pang pagsubok
Na sa alipin naman nakatutok

60 Sisidlan ay sa kanya iniabot
Tubig dito’y ibubukot

61 Subalit ang lahat ng iyon
Magmumula lamang sa mga dahon

62 Kaya buong umaga’y nagtiyaga
Ang alipin na punuin ang botelya

63 ‘Di umabot ang tanghali
Sa paghamon siya’y nagwagi.

-06/19/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 135
85 Dumating na ang bisperas ng kasalan
Abalang-abala ang buong kaharian

86 Gayundin ang mga kawal na nagbabantay
Sa prinsipeng hina na parang lantang gulay

87 Buong araw nakatalukbong ng kumot
Ayaw kumain, sa lahat nayayamot

88 Sa parang bata na may sumpong
Nakaantabay ang nilalang na buhong

89 Sa may tsimineya
‘Di randam, ‘di amoy, ‘di rinig, ‘di kita

90 Lumitaw, lumubog ang buwan
Paggising ng lahat kinabukasan

91 Wala na ang prinsipe! Wala na!
Walang nakapansin! Naglahong parang bula!

-06/21/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 139
71 Ang Diwata ng Lupa’y naglaho
Bigla namang sumulpot mga kawal ng palasyo

72 Naku! Lagot na
Huli ang dalawa

73 Noon pa pala minamanmanan
Ang galaw ng magkasintahan

74 Ito na ang tamang tiyempo
Upang dakpin ang mga ito

75 Sila’y iniharap sa hari’t reyna
Ipinagtanggol ng binata ang iniibig na dalaga

76 Ngunit anumang gawin nilang pagtatakipan
Sa kanila’y may nakaatang naa kaparusahan

77 Sa ikatlong araw bago ang kasalan
Nagimbal ang bidang magkasintahan.

-06/20/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 137
36 Sa lahat ng araw ng ikalawang buwan
Bago ganapin ang napipintong kasalan

37 Madalas wala ang prinsipe sa palasyo
Dinadahilan parati ang pangangaso

38 Subalit parating walang huli
Dahil may lihim siyang ikinukubli

39 Iyon ang kanilang ugnayan
Ni Loria sa sikretong pook sa kakahuyan

40 Sila’y palaging nakahahanap
Ng butas sa pagpapanggap

41 Ang palusot naman ni Loria
Sa ina’y dumadalaw siya

42 Wala man lang nakahalata
Sa lihim na ugnayan ng dalawa.

-06/17/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 132

— The End —