Mijn hoofd stelt voor morgen
uit te stellen, het blijft proberen
de toekomst te bellen en te weren
van alle vreselijke zorgen.
In die beproeving, per abuus,
komen al die laters saam in nu's
die in het heden weten
*** me de rust te doen vergeten.
Ik heb nog zo gevraagd,
hoofd, alstublieft te stoppen,
niet elk open doel binnen koppen.
Dan maar heb ik zelf gewaagd,
geaccepteerd, die risico's bestaan,
simpelweg gekozen, morgen heen te gaan.
Ik ga bovenop, eens kijken wat het donker biedt.
Slaapwel!
4/07/24