Laag na laag
verberg jij je
je verhult je
in fabels en verhalen
in halve waarheden
en stilzwijgend oneens zijn

Laag na laag
verhul jij je
totdat je zelf denkt
dat je een ui bent
pittig, maar stinkend
lekker, maar nooit om in de fruitschaal te doen

Laat jezelf zien
laag voor laag
onthul jezelf
laat zien wat jij te bieden hebt

Vouw je uit
laat eindelijk je kleuren zien
elke dag iets meer
en ruik
je eigen bloemengeur

Totdat jij eindelijk weet
dat je een roos bent
die in de mooiste vaas mag staan

Door van discussiëren en proberen
over te gaan op tieren en roepen,
chaotisch georganiseerde facebookgroepen,
die de straten en een ander mens onteren,
zullen we maar weinig bereiken.

Begrijp mij niet verkeerd, ik ben niet links
of rechts of tracht geen richting te ontwijken.
Het initiatief is alvast iets heel erg flinks.
Maar denk wat langer voor je spreekt,
zoek wat meer alvorens je de stilte breekt.

Gebrek aan kennis komt met de jaren,
is van alle tijden, ook ikzelf heb nog zeer veel te vergaren.
Inhoudelijk heb ik niet veel te bieden, make ik niet veel great
again. Maar van bovenaf, bovenal is er één ding dat ik zeker weet.
Op de man spelen, velen kan dat wel bekoren,
't is thans door op de bal te spelen dat je echt kan scoren.

vluchtende mensen
grijpend
naar een pilletje
medicijnen
voor balans, tegen het kwijnen
een fles wijn
gewoon
om, voor de verandering,
eens met jezelf te zijn
het heil zoekend
in een grote groep vrienden
even niet bepalen
laat anderen de beslissing maken
een joint misschien?
zelfconfrontatie gaat me raken
piekeren
ik gok liever voor tien
een kameraad vierentwintigzeven
om mijn innerlijke stem te ontwaken
God zeg me, wie ik ben, waar ik sta
stop het nou maar onder het laken
ik zelf heb al vaak genoeg geprobeerd
het te weten, te weten waar ik ga
op de langertermijn
nog steeds niet in balans
gek he?
als we blijven vluchten van onze dans
het hoofd bieden aan een eigen kans
ver weg in het duister
nog wel
en dan
*** voel jij je weer licht?
ben je dan ook werkelijk in
evenwicht?
of houd je het masker voor
om meer te krijgen
iets van gehoor
met alle prikkels en falen
vrijheid en eenzaamheid
toppen en dalen
laat mij
het allemaal lekker zelf bepalen
zodat ik kan zeggen
dit ben ik
zonder die ergens anders te halen
arme mensen, voor de verandering
kom op de proppen
met eigen verhalen

Lusteloos, liever dan pijn
*** zou het morgen zijn

Kijkend door het raam
naar mijn weerspiegeling vol schaam

Wetende dat er iets moet veranderen
maar bang om terug te vallen

Te bang om iets nieuws te ondernemen
Te gewend aan de leegte

Iets nieuws, avontuurlijks, positiefs

     met kriebels van hoop
     en de klim naar het licht
     die doorhakken de knoop
     en bieden nieuw zicht

lijkt nooit definitief

Als ik wegga uit dit land
hoef ik nooit meer te werken.
Zou ik dan merken
dat het leven meer kan bieden
dan alle dagen onkruid wieden,
met de hand,
het uittrekken van vieze stinkerds,
die ik zelf heb geplant?

Liefs aan alle mama's die leven bieden
en soms fijne dingen verbieden
voor ons eigen goed.

Liefs aan alle moeders die met zorg
*** kindje dragen, bedankt aan
alle vrouwen die mijn hart
kunnen behagen.

Maar ook bedankt aan alle voorbeelden,
zij die voor zichzelf opstaan of
berekende gokjes wagen.

Bovenal merci aan het rolmodel
van het verhaaltje dat ik hier vertel.