bayan kong mahal sayo'y ibibigay ang aking buhay
ipaglalaban ang aking katwiran at karapatan
ipagsisigawan ang salitang pagkakaisa at kapayapaan
ngunit bakit sa lahat ang may hadlang?
tuluyan na bang nabaon sa nakaraan ang kapatiran?
mas nanaisin ng karamihan ang kaginhawaan para sa sariling kapakanan
ang paggiging  makabayan ay bibitawan nalang kapalit ay maging sa sariling alipin sa bayan
magbibingi bingihan na lamang sa mga maling nasaksihan sa mga taong naka upo sa mataas na upuan
ang mali ang nagiging tama ang tama ay mailap ng makita
anung silbi ng mga pinaglalaban kung ang lahat ayaw makipag laban?
sakim sa sarili at sarili lang ang mahalaga
wala na ang mga bayani patay na!
kailan may walang tunay na kalayaan sa ating bayan
dahil ang lahat ay ang nais lang ang sariling interes at kapakanan
nasayang lang ang watawat na hinabi ng ating mga bayani
hindi pagkakaisa ang nasa ang nasa isipan kundi paano maka isa sa lahat
bayani ba ay isang nalang alamat?
wala na bang mag aangat at magsasabing dapat ipaglaban ang karapatan?
nagiging mahirap ang mahirap at sa pera silay salat
ang mayaman ay nagtataas ng bakuran upang di makita ang tunay na kalagayan
iiyak na lamang ang mga tunay na nagmamahal sa bayan
wala na nga ang tunay na kahulugan ng kapatiran
di na isa ang bawat kulay ng watawat kundi ito'y kulay kung saan ka dapat mabilang
naging pangkat ang kulay, naging simbolo na ng watak watak na paniniwala
di na siguro magiging buo ang kulay ng watawat ang kapayapaan ay di magiging sapat
wala na! hindi na magiging isa ang mga pulo ng bayan
nagiging paligsahan na lang kung sino ang magiging una at tatawanan ang talunan
sa inaakalang laban ng pinaka magaling, di man lang maiisip na pagkakaisa sana
bayan kung magiliw paanu na? di na ba magkakaisa?
o sadyang mailap na talaga ang tinatawag na pagkakaisa.

Nagmahal ako ng higit pa sa inaakala nyo.
Lahat ginawa ko para sa taong nagpapatibok sa puso ko.
Ibinigay ko lahat ng maibibigay ko bilang ako.
Buo ang puso ko na ipinagkatiwala sayo.

Masaya naman tayong nagpapalitan ng matatamis na salita.

Ngunit bakit tila may nagbago?
Madalas ang panlalamig mo.
Madalas na may hindi pagkakaintindihan na pinagmumulan ng away.
Nasasaktan ako sa mga pagbabagong nakikita't nararamdaman ko.

Pareho naman ang itinitibok ng ating puso.
Ngunit
Pareho nga ba?
O imahinasyon ko lang?
Isa lang bang panaginip ang lahat ng ito?
Kasi kung Oo
Ayoko nang magising.
Ayoko nang magising sa katotohanan,
Na una palang
Alam kong talo na'ko.

Oo nga pla.
May nakalimutan ako.
Oo nga pala hindi nga pala tayo.

Hanggang dito nalang ba?
Hindi na ba aangat yung pagsasamahan natin?
Kasi masakit na.
Yung puso ko parang pinaghihiwalay at nahahati sa dalawa.

Nasasaktan ako kapag may kasama kang iba.
Nasasaktan ako kapag nakikita kitang masaya sa iba.
Kaso wala naman akong magagawa.
Wala naman akong karapatan.
Wala namang ako at ikaw,
Kasi nga hindi naman tayo.

Ang tanging magagawa ko lang ay ang umiyak.
Iiyak ako hanggang mapawi ang sakit at kirot sa puso ko.
Para naman kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko.