Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Ang kuwentong ito ay tungkol sa pinakamagandang yugto ng buhay ko, ang high school.
      Sa high school kasi, maraming uri ng kalayaan ang pwedeng gawin. Malaya tayong gawin ang gusto natin. Pwedeng mag-aral tayo nang mabuti, pwedeng hindi. Depende sa estudyante kung paano niya tatpusin ang araw niya a loob ng paaralan.
      Dito ko natutuhan kung paano makisalamuha at makisama sa iba't ibang tao. Dito mo mararanasang bumarkada, magsinungaling sa magulang, makasama lang sa mga lakad ng kaibigan, magkaroon ng boyfriend/girlfriend, gabihing umuwi sa lakwatsa, tapos.
      Idadahilan sa magulang na gumawa ng project at hihingi ng pera kahit wala namang babayaran sa eskwelahan. O, di ba? Saya!
      Noong ako ay nasa high school, simula 1st hanggang 3rd year ay pang-umaga ang klase ko. Mahirap man gumising nang maaga, kailangan talaga, ayoko kasi sa lahat yung late.
      Noong ako ay nag-1st year, hindi ko alam kung paano makikipag-usap sa mga kaklase ko. Nahihiya pa kasi ako at nandoon pa yung kaba. Isip bata pa ako noon at hindi pa gaano ka-matured ang ugali ko.
      Ang ginagawa ko lang ay manahimik at mag-aral ng mabuti. Dito rin ako nagsimulang magkaroon ng crush, kinikilig kapg nahuhuli ko siyang lumilingon sa akin. Hahaha! Todo kilig to the max naman ako. Yung akala mo wala nang bukas sa sobrang tuwa!
      ***** nama tayo sa buhay 2nd year ko. Sobrang saya ng tumuntong ako sa taon na ito. Dito ako nakakilala ng mga tunay na kaibigan. Naging barkada ko hangtag ngayon, kaso bihira na kaming nakakapag-usap at nagkikita kasi iba't ibang section na rin kami napunta. Dito ko unang naranasang maglakwatsa kasama ang mga kaibigan ko.

      Ngayon naman ako ay nakatuntong na ng 3rd year. Dito ay unti-unti nang nag-matured ang aking ugali. Medyo hindi ako masaya kasi bago na naman lahat ng kaklase ko pero kilala ko silang lahat. Haap ng bagong kaibigan na naman sa klase pero mas naging close ko kung mga lalaki. Ewan ko kung bakit. Hahaha! Ayoko sa mga kaklase kong babae noon, ang aarte. Pero may ilan sa kanilang naging kaibigan ko rin.
      Excited na ako sa pagtuntong ng 4th year. Mukhang masaya Pero ito na ang huling yugto sa high school life. Siguro lahat iiyak, maghihiwa-hiwalay na kasi.
      Pero mayroon pa namang reunion, at ito ang buhay high school.
XIII  Jun 2015
GM
XIII Jun 2015
GM
"Pat. Alam mu ba, hindi ko talaga alam kung gusto kita, o gusto kita kasi un yung dapat.
Naguguluhan ako nun, everynight iniisip ko kung makikipag hiwalay ba ko sayo para hanapin ang sarili ko. Kasi hindi ko na alam.
Hindi ko talaga na alam, gusto kong lumayo. Mapag-isa.

Pero alam mu, akala ko mahal kita. Akala ko gusto kita. mahal na mahal pala kita , ikaw yung gusto ko. Ngayon. Bukas. At sa mga susunod pang araw.I love you honey :') hindi ko alam kung panu titigil ung puso ko na mahalin ka.
HAHAHA
Mugto na mata ko
HAHAHA
can't wait to see you tomorrow.
Promise mas mamahalin pa kita hangga't pwede.
Hangga't ok.
Thank you. i love you. I love you hon!

Gm 'to.

Hahaha drama lang

#pat<3<3<3
#Iloveyousuper!
#saranghe"
GM ng partner ko na binabalik-balikan ko. :)

*GM - group message
madi  Mar 2018
Alak
madi Mar 2018
Naalala ko lang bigla habang nakatayo ako sa isang lugar kung saan nagsimula,
Kung saan nagsimula at paano kita nakilala
Wala akong kaide-deya kung anong mangyayari sa mga susunod na kabanata
Kasi ang alam ko lang nagkakilala tayo sa inuman ng barkada.

Hindi kita kilala noong una,
Pero nagulat ako nung nagmessage ka
Nung gabing yon mismo ang panimula ng una nating kabanata
Sabi ko sa sarili ko hindi ko ieentertain to kasi masasaktan lang ako.

Pero wala eh ang lakas mo kahit hindi ka pa masyadong gumagawa ng paraan para hagkan ako
Sabi ko ulit sa sarili ko "ang bilis naman"
Ang bilis kasi naman isang gabing inuman
Nauwi sa gustuhan

Hindi ko na ikekwento kung paano nagsimula ang sunod na kabanata
Kasi alam na nating lahat yun
Ang simula siya rin palang tatapos sa walang kwentang pagiibigan
Pero sa totoo lang ang hirap...

Ang hirap tanggaping wala na,
Yung dating masaya kayo wala na
Yung mga usap niyo wala na
Yung mga lokohan at away wala na

Sabi ko sa sarili ko bakit ang tanga ko
Ang duwag ko
Hindi ako lumaban
Ang bobo ko

Hindi ko alam kung aasa pa ba akong babalik ka, o hindi nalang
Hindi ko alam kung aasa pa ba akong babalik yung dating samahan, o hindi na
Hindi ko alam kung aasa pa ba akong babalik yung dating tayo, o aasa pa rin talaga
Hindi ko na alam...

Basta ang alam ko, sa alak nagsimula ang tayo at alak din ang hanap-hanap ko ngayong hiwalay na tayo.
a true story of mine
reyftamayo Aug 2020
umiikot ka na naman
sa tabi ng parisukat
na tatlong taon mo ng ginagawa
araw-araw.
binabaybay ang makipot
na diwa sa malawak na kamalayan
hanggang tuluyan itong sumabog
at magkahiwa-hiwalay
upang muling mabuo.
maliit ang kurot
ng ibinatong kulangot,
sa halip na ito'y humarang
bumara lang at nakapuwing
sayang ay muntik pang matapakan
dulot ng taglay nitong kalakihan
sa kailaliman na abot pusod
pero balon ang katumbas.
kaya sige pa at ituloy
ang animo'y walang humpay
na paghahanap sa hindi mawala-wala.
nasa likod lang ng buwan.
kasing daling tingnan ng araw.
lalo na kung gabi't mapanglaw ka,
walang kasama.
Wolff  Aug 2018
Manhid
Wolff Aug 2018
inosente ang kanyang puso
sa larangan ng pag-ibig
magmahal lang ang kayang gawin
kahit paulit ulit nang tinatabig
sinabuyan ng mainit na tubig
kahit wala na siyang nakakabig

ang utak niya ay napakatalim
sa pag-unawa
hindi malalim
karanasa'y madilim
dahil noong maliit
walang lilim

ang dalawa'y pagtatagpuin
ng tadhanang matampuhin
ang isa'y mahirap bigkasin
ang isa ay nakaka-aning
sa isang lalagyan
sila'y hiwalay na pagsasamahin

— The End —