We are led by our own desires

Not inspired by God

The wish is father to the thought

Born from what's desired

little leaf, reaches for the sky.

rides the wind, hugs the sun.

dreams with a voice of love,

only knows love.

delights in simple joys.

little leaf, dreams of an ice cream cone.

(a child at play in the park.)

031224

Ako’y nilaban Mo —
Buhay ang alay Mo
Walang kapantay,
Ganyan ang pag-ibig Mo.

Saan ko man hanapin,
Saan ko man hagilapin,
Dalışay ang Iyong pagsinta
Tanging Ikaw ang hanap ng aking mga mata.

Puso ko’y Iyong nabihag
Nabihag ng Iyong Kadakilaan
Pagsamba ko’y abot langit
Ikaw at Ikaw pa rin ang sambit.

Ano pa nga bang hahanapin?
Ako’y Iyong-iyo, Sa’yo ang pag-ibig ko.
Kanino pa nga ba tatakbo?
Oras ay ‘di na hihinto, Sa’yo pa rin ang kapit ko.

010324

Ikaw —
Ikaw ang nag-iisang Pag-asa,
Ni hindi Mo ako binigo’t
Ni minsa’y hindi ako tinalikuran.

Sa bawat pagkakamali’y
Ni hindi Mo ako hinusgahan
Bagkus tanging yakap Mo ang naging sandigan.

Ikaw ang aking Pahinga,
Ang aking kalasag at kalakasan.
Sa Iyong mga Salita’y nabubuhay ako —
Nagiging bago ang lahat,
Nagiging payapa ang puso.

Sa tuwing isasandal ko ang aking sarili,
Sa’yo lamang ako nakakahinga,
At nagiging mahimbing ang aking pagtulog.
Ikaw ang lunas sa bawat sakit,
Walang duming hindi Mo kayang hugasan.

Ngayo’y nandito ako
Upang manghiram Sa’yo
Kahit alam kong hindi ko ito masusuklian.

Pahiram —
Pahiram ng lakas sa bawat araw,
Pahiram ng bagong pananaw
Nang ako’y makausad at makaahon.

Pahiram —
Pahiram ng hininga at sandali,
Pagkat hindi ko batid
Kung hanggang kailan lamang ang buhay.

Alam kong ang lahat ng sa akin ngayo’y
Tanging hiniram ko lamang Sa’yo
Kaya’t turuan Mo akong hindi angkinin ang mga ito.
Sa’yo ang lahat, at balang araw ay kukunin Mo rin ito
At ibabalik ko Sa’yo ang aking paghinga.

At ang tanging hiling ko’y
Mapapurihan pa Kita,
Maging malinis ang puso
Hanggang sa pagbabalik Mo.
Salamat — Salamat, Ama.

012025

Paanong ang mga bulalakaw
Ay kusang nagpapaubaya?
Mahuhulog sa lalim ng gabi
Dawit ang liwanag nitong taglay.

Sumapit ang ika-dalawampu ng unang buwan
At pumipisan pa rin ang mga mata
Sa lilim ng Kanyang kagandahan.
Ang yaman ng pag-ibig ay bukas sa lahat,
Sa palad Niya’y kakapit pa rin
Maging ang may tangan ng mga sandata.

Sa wakas at hindi na muling mauubusan pa
Ng hininga ang gabing walang himpil sa paghikbi.
Hindi na muling pipikit at hahawi sa dilim
Na nagbabakasakaling masaklawan nito
Ang Ilaw na papawi sa kanyang pagkabulag.

Ilalantad na ang sarili
Na para bang ito na ang huling paghinga.
Hindi na iaantala ang panahon,
Ngayo’y oras ay hindi na kalaban pa —
Ngayon ang tugon nya‘y “oo”
Pagkat ang bukas ay wala nang pahina.

My muse is unreliable
Silent most of the time
But when he finally sings
It’s a sound sublime
Unfortunately
For all of us
Including mostly me
He doesn’t
Believe

President Donald Duck
The USA has run it's luck
He says he will bring us back
But all he'll do is quack & quack