Ang kailangan ko lang naman ay malaman na hindi ako nag iisa
Na sa layo ng paglalakad ay nandiyan ka pa
Sapat na sa akin ang maging mahalaga
Alam kong ilang beses mo nang nabanggit sa ‘kin ‘to
Pero nasaan ka na ngayon?
Alam kong madalas **** sambitin na nandiyan ka lang
Na hinahanap mo rin ako paminsan minsan
At akala ko kuntento na ako
Hinahagilap ko ang titig mo
Natatakot ako
Na hindi mo mapansin ang pagkawala ko

Ilang beses na rin ako nagpaagos sa alon
Ng walang nakapansin ng pagtangay sa ‘kin
Sagipin mo ako sa nagbabadyang pagkalunod
Hindi na ako magkukunwaring maalam lumangoy
Sagipin mo naman ako

Naiintindihan ko na hindi lang ako ang iniisip mo
Pero sana alam mo na ikaw lang ang kinakapitan ko

Takot akong mag-isa
Takot akong harapin ang apat na dingding na makakasama ko sa gabi
Narinig na nila akong kumanta
Ng mga sinasayawan ng kalungkutan na himig
Takot akong kamustahin ng mga unan
na nabulungan na ng mga kasalanan
Ng mga kumpisal ng mga pinakatatago kong lihim
Naulanan na sila ng mga luha
Na resulta ng ilang beses na pagtalalo
Na nagaganap sa utak ko

Hindi ko rin maintindihan

Walang nakakaalam
Na sa tuwing gabi
na tanging ang hininga ko lang ang naririnig
tanging ang puso na lang ang may ganang magdagdag ng segundo, paulit-ulit

walang nakakaalam
kung gaano kalalim
ang nilalakbay ng isip,
kung gaano kadilim
ang suhestiyon ng mga boses na nagtatakda
madalas na akong nakikinig sa kanila
pinipilit kong bugawin
ngunit mas malakas sila sa ‘kin

natatakot akong mag isa
natatakot ako sa mga gabing ako lang ang nagpapatulog sa sarili
natatakot ako sa mga susunod pa

hindi ka ba natatakot sa mga boses na nagpapatulog sa 'yo tuwing gabi?

Anong iyong pinagmamadali
Malawak ang daan at ikaw lang ang katabi
Rinig ang bawat galaw ng ibon sa langit
Ang pagaspas ng hangin

Bigyan mo ng kaunting panahon
Ang pagtingin sa kinaroroonan mo
Hayaang bigyan ng kahulugan ang paglapit
Sa bawat segundo ng oras na binigay satin

Do you remember
When we were young
And hopeless
And we thought
We were invincible?
Until the rotten world
Gnawed on us
Like infinity waves
Crashing over and over
On summer sun-blanched bones
And whittled us down
To nothing but forgotten sand

Gaano ka kasigurado sa paligid na ginagalawan mo?
Isang araw ay maglalakad ng walang bigat sa mga balikat
Ninanamnam ang bawat haplos ng hangin, ang ginhawang dala nito
Bibigyan ng dahilan ang hindi at oo
At isang araw ay magmamasid
Sa mundong parang hindi ka naging parte nito
Itinulak ng tadhana palabas at hindi na nakatago
Ginapos ng hinagap at hindi na nakatayo
Ano pang silbi ng mga paa ,
Ng labi’t mga mata?
Tinalikuran ka na rin ng sarili **** isipan
Di tanggap ang pagtraydor ng akala mo’y iyo
Inuulit ang mga dasal bago kalimutan ang lahat
Sadyang hindi makailag sa pasaring ng mundo
Hinihiling na tumigil na ‘to
Tigil na
At kung hindi, ako na lang ang hahayo.