Mahigit pitumpu't limang porsyento
Niyurak ng matinding alon
Walang awa ang haplos
Ang yapos na nakagigimbal
Kinitil hindi lamang ang buhay
Gayundin ang hanapbuhay.

Ni hindi masisid ang perlas
Na ngayong may takip sa ibabaw
Nabibilang ang lumalangoy
Kaawa-awang gambalain
At hablutin sa laot nang walang muang
Ngunit anong siyang magiging sapit?
Kung sila'y hahayaang hindi nakagapos?
At doon sa lambat ay patitiwarakin.

Tinaguriang "No Build Zone"
Ngunit naroon nakatirik ang bawat pundasyon
Walang opsyon, pagkat ang gobyerno
Kaytagal din nang pag-aksyon.

Mula sa libu-libong tirahan sa Tent City
Sila'y lilisan patungong Bunk House
Transitional Shelter kuno
Hanggang sa malipat
At magkaroon ng panibagong tirahan.

Doon sa Tacloban,
May dalawang daan at apatnapu't anim na tirahan
Bagkus ang nakalilim, apat na libong pamilya naman.

Salamat sa mga NGOs
Sa 9181 na Bunk House
Sa gobyernong dapat na kikilos
Kailan ba sisimulan ang pagbabago?

Walong libong pabahay raw ang ginagawa
167 bilyon ang budget,
Saan nga ba napunta?
Ito ba'y binulsa?

Comprehensive Rehabilitation Plan kung tinagurian
Kay bango ng ngalan
Bagkus umaalingasaw ang baho
Ang kasiraan, ang kawalan ng aksyon
Para sa bawat mamamayan.

Sa dakong Guian, Eastern Samar
Tatlong daang permanenteng pabahay raw
Ngunit ni isang pundasyon ng naturang pabahay
Tila naglaho pa rin ni Yolanda
At walang bakas na pasisimulan.

Sabi ni Pnoy, malinaw raw ang target
Pero hanggang target na mga lang ba?
Kailan ba sisimulan ang tuwid na daan?
Baka naman baku-bako na
Wala man lang pasabi sa kinauukulan.

Kung ang hustisya'y hindi matugunan
Sana ang kalamnan ng bawat biktima'y
Syang agapang mapunan
Kaawa-awa silang naghihikahos.

Ang laki ng tulong ng mga karatig-bansa
Ba't tila walang pakialam?
Kayong mga nasa trono,
Tayuan ang posisyon
At serbisyo'y gawin nang totoo.

“Change is the only constant thing in this world.”
‘Yan ang sabi nila
Mula sa isang musmos na sanggol na noon ay gumapagang lamang
Ngayon ay lumalakad patungo sa landas na nais niyang puntahan
Papasok sa eskwelahan upang matuto
Tumatakbo at sumasabay sa karera ng buhay
Mga bagay na lumiliit at lumalaki
Mga gusaling nagsisitaasan
Mga paniniwalang binabago ng panahon
At mga damdamin na noo’y binubuo tayo
Ngayon nama’y nagpapaguho sa’ting mundo.
Oo, alam ko.
Alam nating lahat na walang hindi magbabago sa lugar na ‘to.
Maaring bukas ay masaya dahil andiyan siya
Andiyan sila
Makikinig siya
Makikinig sila
Ngunit sa susunod ay wala na
Mga pangakong binitawan
Nasaan na?
Napako na nga ba tulad ng iniisip at sinasabi nila?
Bukas makalawa maaring magbago ang ihip ng hangin
Hindi ko alam kung bukas ba ay ganoon pa rin
Maaring andiyan sila
Oo andiyan sila
Inuulit kong andiyan sila
Pero baka sa isang araw o isang buwan maaring sa isang taon  walang nakakaalam pagkurap ko ay maglaho na
Maglaho na parang bula
Na parang hindi sila nangakong parating makikinig
May dalawang klase ng pagbabago
Mga pagbabagong magpapatag sa’yo
Merong wawasakin ang buo **** pagkatao
Ngunit gagamutin mo ang iyong sarili
Tatayo ka gamit ang sarili **** paa
Dahil ikaw lang meron ka
Oo. Sarili mo lang ang meron ka
Kaya ikaw, oo ikaw.
Ihanda mo ang sarili mo sa pagbabago
Kagaya ko
Handa ako change
Pinaghandaan ko ‘to
Tinatanggap ko
Pero hindi ko sinabing hindi ako apektado.

Pagod... Pagod na ako

Sa bawat Segundo na lumilipas
Sa patuloy na pagtakbo ng oras
Sa pagsilay ko sa mga dahong dahan dahang nanlalagas
Isang salita ang ninanais kong sayo’y sana’y mailabas

Natatandaan mo pa ba? Kung paano tayo nagsimula
Kung papaano ko hindi napigilan na ang puso’y sayo’y tumibok na lang bigla
Naging tungkulin ko na ang mahalin ka
Simula ng sambitin mo sa akin ang mga katagang mahal kita

Ang mga ngiting umaabot sa ating mga mata
Ang mabubulaklak na salitang nagpapakilig sakin sa tuwina
Ang mga yakap na nagdudulot ng ginhawa
Tila yata isang ala-ala na lamang na unti-unting nawawala

Pagod na ako…
Pagod na pagod na ako
Gustong gusto kong sumuko
Gusto kong burahin ka sa buhay ko
Gustong gusto kong ibalik ang panahon na hindi pa kita nakikilala
Pero anong magagawa ko?
Baliw tong pusong to.

Handa akong ipagpalit lahat bumalik lang ang dati
Ang mga panahong ang halik at yakap mo ang gamot sa aking sakit
Ang ngiti at tawa mo ang nagpapagaan sa bigat na nararamdaman
Ang presensya mo lang sapat na upang maging dahilan

Pero ngayon paulit-ulit na sumasampal sa akin ang katotohanan
Pagod na ako kaya kailangan ko ng tigilan

Ikaw parin ang mahal ko
Ikaw at ikaw parin ang nasa isip ko
Pero gustong sabihin sayo na hindi sapat…
Hindi sapat ang meron tayo para tanggapin ko ang lahat

Napagod ako noon pero pinilit kong lumaban
Napagod tayo sa kung anong meron satin, pero isinalba ng ating pagmamahalan
Pinilit kalimutan lahat ng sakit
Ginawa ang lahat para hindi mawala ang ating kapit

Pero lahat ng nararamdaman ko sumabog na tila isang bomba
Sakit, hirap, bigat sa kalooban, lungkot, panghihinayang at pagod
Pagod na kahit ilang beses **** hilingin na magpahinga
Hinding hindi na kayang burahin na parang isang permanenteng tinta

Pero hindi ko na talaga kaya ang aking dinadala
Hindi ko na kayang pigilin ang pagbuhos ng aking mga luha
Hindi ko na kayang humakbang pa at umabante
Hindi ko na kayang hawakan ang iyong mga kamay at bumalik sa dati

Nauubos na ang natitirang lakas
Mga sugat sa puso ko ngayo’y nababakas
Mahal ko pero masakit na....
Gusto ko pa pero nakakasawa na....

Sa bawat Segundo na lumilipas
Sa patuloy na pagtakbo ng oras
Sa pagsilay ko sa mga dahong dahan dahang nanlalagas
Isang salita ang ninanais kong sayo’y sana’y mailabas

Mahal Ko…
Patawad… pero dito na natatapos ang ating storya
Pinangarap man nating maging hanggang kamatayan pero ngayo’y natapos na
Dalawang salitang noo’y kilig ang dulot
Ngayo’y isang matilos na patalim na saking puso’y gumabot

Pinapalaya na kita…
Pasensya at napagod ako sinta

Ang sakit dahil bilang respeto sa lahat ng kuwento at manunulat ng kuwento, alam ko na kailanman hindi ako magiging permanenteng bahagi ng kuwento mo.

Dadaan lang ako.
Hindi lang dahil hindi ka sigurado kundi dahil umpisa pa lang alam ko na naman na ako'y magiging bahagi lang ngunit hindi mananatili sa'yo.