Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Gene Dec 2016
Paano kung sabihin ko sa’yong patapos na,
Na ang dulo’y abot na ng aking mga mata?
Ngunit sa bawat hakbang kong papalayo sa’yo,
Tila ba ang loob ko’y napupuno ng bato.

Paano kung sabihin ko sa’yong ayoko na,
Na hindi ko na kaya kung patatagalin pa?
Sapagkat ga’no man kalalim akong nahulog,
Natatapos din ang himig ng awit at tugtog.

Paano kung sabihin ko sa’yong panahon na,
Para sa pagpalaya natin sa isa’t isa?
Dahil kahit gusto ko mang kumapit pa sa’yo,
Pareho tayong mapapako kung ‘di lalayo.

Paano kung sabihin ko sa’yong paalam na?
Salamat sa mga ala-ala nating dal’wa,
At patawad sapagkat hindi napanindigan,
Ang unang pagsuyong ating inaalagaan.

Mahal, pa’no kung sabihin ko ang lahat ng ‘to,
Nadarama mo rin ba ang sakit na taglay ko?
Kung ang puso kong nasa iyo ay sugatan na,
Pa’no ko pang masasabing— mahal pa rin kita.
grade 10 assignment in filipino / 101015 10:11 pm
Nexus Aug 2019
Kung isa-isahin ang nakaraan
simula no'ng ika'y aking niligawan
hanggang sa dumating ang kasalan,
maikukwento ko ng walang alinlangan
kung paano tayo nagsimula at nag ibigan.

hindi sa lahat ng panahon
ang mga bagay ay naaayon
sa kung paano natin gusto
at 'di lahat ay agad na natatamo.

Unang kita palang, napaibig na ako
Lalo na sa mga sumunod na pagtatagpo
walang duda pana ni kupido ’y tinamaan ako

sa isang tulad mo
puso ko'y nahulog ng di napagtanto,
sa pakiwari ko’y  pakana nga ito ni kupido.

sa isang tulad mo puso ko'y
nahulog ng di napagtanto,
sa pakiwari ko’y  pakana nga ito ni kupido.

Sa iyong mga mata
Nasisilip ko ang langit pagkat ikaw ang anghel na
sa aki’y pinakamalapit

Palapit ng palapit,
ang titig,  
Sa mapulang labi mo’y
nakakatuksong humalik
at ayaw ng mapapikit,

Akoy nag aasam at humihiling
sa panginoon
at biglang kanyang  dininig

Hindi inaasahan ang iyong pagdating.
Pagod kong puso’y iyong ginising.
Buhay ko'y binigyan ng ningning,
Ikaw lang ang gustong makapiling

Sa iyong mga mata
Nasisilip ko ang langit
pagkat ikaw ang anghel na
sa aki’y pinakamalapit

Palapit ng palapit,
ang titig,  
Sa mapulang labi mo’y
nakakatuksong humalik at ayaw ng mapapikit,

Akoy nag aasam at humihiling sa panginoon
at biglang kanyang  dininig

Hindi inaasahan ang iyong pagdating.
Pagod kong puso’y iyong ginising.
Buhay ko'y binigyan ng ningning,
Ikaw lang ang gustong makapiling.

dumating ka sa mundo
ko’t iyong niyanig
pinukaw ng iyong tinig

“Happiness Happiness Happiness”

Ang tinig na aking narinig
at napatulala at napatitig

Biglang nag usisa sa sarili nagtanong,
Paano ko ba mapapaliwanag
ang  hiwaga nitong pagmamahal na
kung bakit sa puso ko’y kumapit ng kusa

Minsay ako’y nagtataka’t di maka paniwala
linalaro sa panaginip

ang dakilang pagsuyong inayunan ng tadhana’y nag ka sundo

tuluyang hinamon ang matapang na puso
Hindi ka na malulumbay,

kapag nasisilayan ko ang iyong labi,
may taglay na ngiti
Pagod koy napawi,

limot ko na ang ligalig na iyong pinag iigi
kaya wag mag madali
pagkat atin ang sandali

At ng sayo’y napalapit ayaw ng lumayo

andito na ang iyong
Sandalang Balikat
Na hindi madadaan sa gulat

Hawak hawak ang maliliit at malambot **** mga kamay

Habang may ibinubulong
ang boses ****  malumanay

Umalis ng walang plano,
walang dala kundi ang puso.
pero saan nga ba patungo?

Bawat hakbang ng paa,
bawat hininga,
ninanamnam para sa ikasisiya
pero saan nga ba patungo?

Ramdam ang pagod
kinailangan ng tumukod
ngunit hindi susuko.
pero saan ba talaga patungo?

Marami ng nadaanan at natambayan
Pero di naman kaianaman

Hangang sa dumating na sa dulo na
ang puso’t pag ibig ko’y nasa iyo

Dahil di ako sanay na ikaw ay mawalay

Andito na ako

Sa unang pag kakataon
Sa araw ng mga puso  
Sa Ika labing apat na araw ng pebrero sa kalendaryo

Bungkos ng  rosas ay para sa iyo
Sa masayang araw at hanging maaya,

ang sinugong puso’y sumasaiyo
at ito’y magsasabing

Sa tuwa at dusa,
Hirap at ginhawa
Sarap at ligaya

Ang
“Balentayns”
Ko’y ikaw

Walang iba! ! ! ! !
Subukan naman
Dhaye Margaux May 2014
Bakit ang umaga'y salaming nagniningning
At ang aking gabi'y sineng walang tabing?
Bakit ang magdamag ay tila araw mandin
Na kung di masilip ay tila kulang pa rin?

Sa oras na laging kita'y maalala
Balintataw manding anyo mo'y makita;
Ngiti ng puso ko'y anghel ang kapara
Dala ng pagsuyong ikaw ang may likha.

Di man naglalayag ang anyo kong lugod
Naglalakbay naman sa aking pagtulog;
Diwa at puso ko'y nawalan ng takot
Laging ako't ikaw yaong nasasangkot.

Saang mundo kayang di ka mamamasdan?
Wala nga sapagkat tanging ikaw lamang;
Takbo ng panaho'y di namamalayan
Basta't laging ikaw itong kaulayaw.

Daigdig mang ito'y tuksong kumakaway
Kung tayong dalawa'y landas na makulay;
Musika ng puso ay aalingawngaw
Mundo'y paraisong doo'y laging ikaw!


English Version:

You Will Always Be There

Oh, why each morning is like a bright looking glass
And my night's like a theater without a curtain?
Tell me why an overnight seems like a new day
That when I can't see you, life seems so uncertain?

Each moment that I cannot see you, my dearest
Even your shadow is always enough for me
My heart always smile like that of an angel's beam
Brought by this precious love only I could see.

Though I couldn't reach you with these frail arms and hands
I can still touch you, my dear, in my cherished dreams
My mind and my heart, they were strong, I'm not afraid
Only you and I, we can get through the extremes.

In what kind of world does this heart couldn't see you
If there's only one image in these eyes of mine?
Our time is running fast and yet we cannot feel
When you're here beside me, I will always be fine.

If this world of ours is a waving temptation
It would still be a bright path when we truly care
Rhythm of our hearts will echo and resonate
A place is paradise where you'll always be there!
A Filipino poem with an English version.
kingjay Sep 2019
Kapag nayapos mo na't
Init ang nararamdaman
Pagmamahal iyan na lubos
At mapagbunyi
-hiyas kang hinalibas sa karukhaan ng aking mundo

Kahit naduhagi sa kapalaran
Anong pagdiriwang kapag ika' y nasisilayan
Kung maibabalik man ang ikalawang takipsilim
Hindi na hahayaan na mawalay ka pa sa akin

Sa balintataw ng buwan
Hubad na pagsuyong walang
Poot at panibughong kinikimkim
Kung may luha sa mata ko
Yun ay ang pagpawi sa pagkauhaw ng pag-ibig

Kung namiminto na ang wakas ng panulaan
Maipaliwanag sana nang pagkalinaw
Na hangad kong sambitin
na iniibig kang walang kahulilip

O dessa ikaw ang nasa
Winasak mo ang mundo ko't
gumawa ng bago
Kung saan ang araw katabi ng buwan
At ang bawat paglubog ng araw ay may tanglaw sa kaitaasan

— The End —