Palalayain na kita Mahal.
Malaya ka na mula sa hawlang magkasabay nating binuo noong mga panahong ako pa ang kasama mo.
Palalayain na kita, mula sa mga ala-alang matagal ding nanahan sa aking isipan.
Nakulong.
Nakulong ako sa mga pangako **** akong lang. Ako lang ang mahal mo at wala ng iba.
Kinulong.
Kinulong ko ang sarili ko sa iyo. Sinarado ang pintuan ng puso upang walang makapasok na iba sapagkat ang tanging kagustuhan ko lamang ay tayong dalawa.
Ngunit tila ang pintuan ng iyong puso ay naiwang nakabukas dahilan kung bakit may nakapasok na iba.
Lumaban,
Lumaban ka ngunit sa huli ay sumuko ka rin.
Nilabanan ko ang lahat ng sakit para sa iyo sa kagustuhang maibalik ang dati sa atin resulta ng pagkakakulong mo sa puso kong punong puno ng sakit at pait.
Pinapalaya na kita dahil sa bawat araw na wala ka sa aking tabi kahit sa aking ang iyong pag uwi ay ramdam kong ayaw mo na. Hindi ka na masaya. Matagal rin akong nanahimik kahit masakit.
Pero, huli na ito.
Tama na.
Nasasaktan ka na.
Pero mas nasasaktan mo na ako.
Hindi ko na kaya.
Sobra na.
Sobra na ang sakit ng ginawa **** pag papalaya sa mga pangako **** parang ibon mo lang ay kung paliparin.
Ayoko na. Masakit na.
Kaya Mahal, palalayain na kita. Hindi dahil hindi kita mahal, kundi  kailangan kong mahalin ang sarili ko dahil ubos na ubos na ako.
Mahal na mahal kita, pero tama na. Ang sakit sakit na.
Malaya ka na.

Hating-gabi na mahal, ikaw ay nasaan?
Naghihintay ako sa ating tarangkahan.
Taimtim na nanalangin sa iyong kaligtasan,
Gustong kitang masilayan kahit kabilugan ng buwan.


Madaling araw na mahal, wala ka pa rin.
Rinig na rinig ko na ang ungol sa labasan.
Nagbabakasakaling aking masaksihan,
Ang iyong pagdating mula sa gitna ng kagubatan.

Hating-gabi na mahal, ako'y takot na takot na.
Mababangis na hayop ay nagsimula ng naglipana.
Ang ingay ng uwak ay kaliwa't kanang namumutiktik,
Dinaig pa ang ingay sa piging ng isang bayan.


Hating-gabi na mahal, nagmamakaawa akong umuwi ka na.
Ako'y nag-iisa, walang kasama, at takot na takot pa.
Nararamdaman kong may mga matang nakatingin, uhaw na uhaw sila.
Sa bawat paghinga ko'y alam kong buhay ko ang kukunin nila.


Hating-gabi na mahal, nabuwal na ang pintuan.
Isang nilalang na may mahahabang kuko't matutulis na ngipin,
Ang nakapasok na't naglalaway, gusto na akong lapain,
Ngunit ako'y naging tulisan at hinarap ang kalaban.


Hating-gabi na mahal, tulungan mo akong puksain.
Ang halimaw sa bahay na handa akong patayin.
Naging matapang ako kahit walang alam sa pakikipaglaban.
Nakipagbuno, nakipagtagisan, at nakipagsaksakan.

Hating-gabi na mahal, ako'y kanyang nahuli.
Kinagat sa braso at kinalmot sa mukha ng walang pasabi.
Sa malalaking kuko niya'y lakas ko'y napawi.
Tumilamsik ang dugo, katawa'y nanghina, at ako'y nagapi.


Hating-gabi na mahal, ako'y parang kinakatay na.
Sa matutulis niyang ngipin, katawan ko'y pira-piraso na.
Hanggang sa tumitibok kong puso'y binunot niya,
At tuluyan na akong napapikit at nawalan ng hininga.

Hating-gabi na mahal, nakauwi ka na ba?

Librong matagal na binuksan sa madla,
Ngayon ay ipipinid ko na,
Maraming salamat sa pagbasa ng aking mga obra,
Sa inyong aking mga taga suporta.

Ngunit ngayong gabi wawakasan ko na,
Hindi na kailanman masisilayan pangalan ng may akda,
Hindi ko na kayang sumulat pa,
Sapagkat kadilima'y tuloyan ng nakapasok sa puso ng manunula.

Nahihirapan ilimbag itong huling tula,
Kahit alam kong dito'y walang magbabasa,
Ito na ang huling tulang aking isusulat,
Paalam ito'y iaalay sa inyong lahat.

'Wag ka sanag tumigil sa paglikha,
'Wag **** hayaang mawala ang tinta ng iyong pluma,
Gawin **** inspresyon ang pagsasara ng aking libro,
Ipinapangako kong ako'y gagabay sa'yo.

Hindi man kita lubosang kilala,
Ngunit ibibigay ko sa iyo ang aking dugo upang ika'y makasulat pa,
Maraming salamat,
Ako'y magpapaalam na.

Antagal ko nag-antay sa iyo pagdating.

Mainit.
Maingay.
Masikip.

Sa bawat hakbang palapit
Ako’y napapaismid.

Kasya ba at kaya?
O kasaya at di na kaya?

Unti unti.
Eto na, eto na.
Papasok na ako.
Toooot-toot!

Bigla nag-sara ang pinto.
Ako’y umatras at napahinto.
Tiningnan kitang umalis.

Isa, dalawa, tatlo.
Umabot ng tatlumpung minuto.
Wala ka pa din.

Naiinip.
Naiinis.
Nagagalit.

Bakit ang tagal mo bumalik?
Nakita kita, ako’y napakapit sa bag na dala.
Inihanda ang sarili

Bumukas.
Lumabas.
Tinulak.
Pasok!

Sa wakas ako’y nakapasok
Sa loob ng bagon.
Ngunit kinaya man,
Ako’y yari na sa akin amo.
Pagkat ako’y nahuli na
Naman sa amin pagtitipon.

Napakamot.
Napayuko.
Napamura.