Hindi ko kailangan ang kasikatan,
Kung wala naman akong kaibigan.
Kaibigang lagi kong maaasahan,
Sa pighati man o kakulitan.
Hindi ko kailangan ang kasikatan,
Kung pamilya ko'y makakalimutan.
Hindi ko sila pwedeng pabayaan,
Sa kanila po nanggaling ang katalinuhan.
Hindi ko kailangan ang kasikatan,
Kung Diyos ay aking lalayuan,
Sisisihin kapag may kasalanan,
At iiwan ng walang pakundangan.