Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
AW Jun 2012
Als de dag je brengt
Waar je zelf nooit zou komen
En de nacht je geeft
Wat je nog nooit is gebeurd
Als je weg zich mengt
Met verzwegen dromen
Voel je dat je leeft
En buiten de lijntjes kleurt
A Henslo Jul 2019
VERS VOOR EEN PERS

De hemelzangers trekken allemaal
Naar de groene velden van Frankendael.
Onder de struiken bestaat geen rust
Voor het suffe brein, de sterke lust
En de schielijke ogen van Pluizenbaal.
Er is geen bevrijding zonder lijden.
O wanneer is het knarsend hart moe?
Wanneer geeft de krakende zetel toe?
Moet deze zomerdag echt verscheiden?
Wanneer zal de tijd voorgoed verglijden?
English Dutch transposition A. Henslo 2017
Original poem by T.S. Eliot 1932

LINES TO A PERSIAN CAT

The songsters of the air repair
To the green fields of Russell Square
Beneath the trees there is no ease
For the dull brain, the sharp desires
And the quick eyes of Woolly Bear.
There is no relief but in grief.
O when will the creaking heart cease?
When will the broken chair give ease?
Why will the summer day decay?
When will Time flow away?
Andrew L Manson Apr 2018
Laat mij maar dansen in jouw regen.
De regen die het leven geeft
aan de ontluikende bloesems in mijn hart.
Zoals je tranen die, als de kristallen parels
van jouw diepste gevoelens,
over je wangen naar beneden rollen
en de bodem voeden waarop mijn dromen kunnen bestaan.  

En laat mij met jouw zwaarste storm verwaaien.
Die alles verwoestende storm
die enkel zal sparen wat gewillig met haar mee beweegt.
Zoals het relaas aan woorden die,
door gedeeld begrip *** verwoestende kracht verloren,
mijn zeilen bollen en mij laten vliegen
langs de spiegelende oppervlakkigheid van het leven.

En laat mij, gevangen in het onweer,
tussen de oorverdovende donder
en het geweld van de verschroeiende bliksem,
vol angstige verwondering,
de kracht aanschouwen die ontwaakt
als jouw hart haar ongenoegen over de wereld stort.
Ceyhun Mahi Dec 2016
De postbode komt
met een tas vol brieven
maar geeft maar een brief.
A Henslo Feb 2019
DE SNEEUW VINDT HAAR EINDE OP EEN WARM GAZON
EN WAT OVERBLIJFT

De diepste indruk maakt een dik pak sneeuw.
Rustig residu die middag,
opziend naar een wonderblauwe hemel.

Sneeuw biedt je weer een lijf, zet je een hoed op,
begraaft je in haar tweede natuur, met een schijnsel
van sepia, lekkend schemerblauw.

De sneeuw friemelt aan je voegen,
wil naar binnen.

In de sneeuw ben je engelachtig
en zij is niet beangstigend, zij lijkt ons veeleer
te omarmen en te beschermen
op onze weg door de stad

Zelfs middelbaar ben je weer even kind.
De sneeuw vangt ons met haar gepeperde adem
en geeft frisse lucht.

Zij komt en gaat en komt weer terug
Zij hoopt zich op zonder
hoop op duurzaamheid
& wenst niet te blijven.

De sneeuw, ik benijd haar,
dat zij zal verdwijnen
laat haar koud

Zij is haar eigen landschap,
met haar coole witkalk
creëert ze
een albasten pracht

trekt zich dan terug zonder klacht.
English Dutch transposition by A.Henslo
Original poem by Deborah Landau, 2018

The Snow Goes to the Gallows of a Warm Grass  and What Survives

The deepest redress is a thick and fulsome snow.
Peaceful prevail of afternoon,
looking out at this bluish marvel the air.

The snow realizes you a body, puts on you a hat,
tombs you in its second nature, with consequence
of sepia, a leaking dusky blue.

The snow fumbles at your borders,
wants a way in.

In the snow we are angelic
and it’s not discouraging in fact it is marvellous
when the snow has its arms around us
and we walk the streets as if safe.

You’re a child, even in midlife.
The snow clouds us in its peppery breath
and the air comes fresh.

It comes and goes and comes again
it doesn’t aim for durability
it accumulates for the sake of it
& doesn’t want to last.

The snow, I envy it,
it will vanish
but it doesn’t care,

it’s its own garden,
its own cool chalky paint―
kicks up
an alabaster splendor

then retreats without complaint.
Daan May 2018
Treinen rijden hier al lang niet meer.
Op de bank van dit station leest
niemand nog de krant,
slaat niemand nog een praatje,
geeft niemand nog een hand.

De sporen zijn verroest, de pannen weggewaaid.
Alles staat hier stil.

Het blijft luguber om te zien
*** iemand die het niet verdient
zo vlotjes kan vergaan,
zonder enigszins gekraai
van eenderwelke haan.

Ooit sta ik misschien op dat perron
en wou ik dat ik alles lang geleden had gezegd,
toen ik nog niet wist wat maar het wel nog kon.
was ooit iemand
Yousra Amatullah Dec 2021
Als een Juliet-roos
Uiterst kostbaar om te oogsten
Een hart als fluweel, als een boeket aan rozen
Geeft hoge noten af, diepe, eindeloze kleuren

Zij die oogsten, zijn bedachtzaam
Geschikt, zoals ik uit jou ben voortgekomen
En voor wie onzorgvuldig is
Ben ik, zorgvuldig, als een doorn in het oog
Nikki May 2020
Ik voel me leeg en alleen
Maar als ik jou zie
Draait m’n hart overuren
Je stem geeft me kippenvel
En je blik betovert me

Helemaal van ****
Snak ik naar adem
Opnieuw en opnieuw
Hopend op meer

Als je dicht bij me bent
Schijnt de zon
Maar mijn dagen zijn donker
En mijn nachten maar kort
En als de zon buiten opkomt
Gaat de mijne telkens weer onder
Yousra Amatullah May 2021
Kostbaar,
Ronduit onschatbaar.
Nu,
Het parelmoer dat jouw ogen verlaat,
De diamant in jou verder doet schitteren.

Jij bent het die geeft,
Aan edel-behoeftigen.
Nu,
Ook zij in staat zijn te plukken,
Van schitterende vruchten.

Mijn edele moeder,
Magnifiek is hetgeen jij bent.
English version is coming soon♡
Daan Jun 2019
Je moet me en ik mag je,
je humort en ik lachje,
je lieft en ik bezorg,
je dieft en ik de borg.

Je geeft en ik vergeef je,
je mag me en ik moet je,
kan niet zonder, leef je
voor altijd met me mee?
Wanneer je morgen
ergens anders
wakker wordt.
Daan Sep 2021
Ik kan bevestiging geven
dat jij het hebt verneukt,
alles opgefuckt in 't leven
en overal in gebeukt.

Spiegels breken, castrolletjes
met tomatensoep
vallen op de houten vloer.
Je gooide al je vieze doekjes
naast de vuilbak en nu geeft niemand nog een moer.

Ik heb nooit in jou geloofd.
Je hebt geen bevestiging nodig
maar een tik tegen je hoofd.
Wat een opluchting.

Relax man, neem een biertje

— The End —