Chronos
god van de tijd
die naar beneden kijkt
en ons gewoonweg uitlacht
als een hyena
ik staar naar de klok
ik doe een gok
nog 5 minuten
en dan moet ik me weer haasten
weer racen tegen de klok
tegen de oneindige onwennige cirkel
van tijd
de cyclus
die 5 minuten, die tikken voorbij
ik **** de klok nu luider
en luider
als gebrom in mijn hoofd
en dan
als ik denk dat alles ten einde is
dan zie ik een lichtflits
een gids die me weer leidt
naar de rust in mijn hoofd
en hier zit ik weer….
te staren en te klagen
in mijn oude versleten zetel
over al die eeuwen die voorbij vliegen
als wolken in de lucht
misschien neem ik best wat rust
My very first poem, written during a poetry workshop at school (in Dutch).
I think it was time to publish the poem where it all began...
