Hindi ka nag iisa*.
Kataga na nais ko na malaman mo,
Sa bawat araw na naisip mo ang salitang,
Bakit?
Sa bawat pagdurusa na nilamon ka ng iyong isip,
At mga guni guni na naglalaro sa mga gabi,
Na akala mo ay walang nakaka alala sa iyo,
Mag isip ka.
Ikaw ay pinagpala,
na dumidilat sa umaga.
At makita ang liwanag ng mudo,
At marinig ang awit ng mga ibon.
Wag kang matakot na harapin ang umaga,
wag kang matakot sa sasabihin ng iba.
May sarili kang buhay,
Tulad ng isang ibon na malaya.
Malaya kang gawin ang sisnisigaw ng iyong puso,
damhin ang bawat yakap ng hangin.
At pag masdan ang pag bukadkad ng mga bulakak,
Na tulad mo ay may buhay din.
Wag kang papatanagay sa iyong isip,
At lunurin ka ng mga imahenasyon.
Patuloy kang maglakad,
At sundin ang bawat tibok ng iyong puso.
Maraming nagmamahal sayo,
Wag **** hayaan na makulong ka,
Sa mga pagkabigo,
Dahil ito ang magpapatatag sa iyo.
Lumaban ka,
Dahil inuulit ko.
Sa mundong ito.
Hindi ka nag iisa.
