Ikaw ang siyang umaga, Ikaw ang takipsilim at gabi.
Lilihis man ang pagkatao, Ako'y saksi sa matamis **** mga ngiti. Nahilom na ang pusong tigang, Ang pusong niyupi't binulsa't itinapon. Pero ang pintig nito'y musika pa rin Sa alon at agos ng kahapon at ngayon.
Ikaw ang alalay ng bagong umaga, Ang umaga mo nama'y iba At ang paggising ay kaylayo.
Paulit-ulit man ang mensaheng hindi maisulat-sulat, Ni hindi maibig ng pusong may yurak.
Hawak mo ang gitarang may ibang sinusuyo, Nagmimintis ang ngiting Kailan lamang sa akin ang agos. Pagkakataon, siya nga namang dibuho na lang Lanta na ng bulaklak sa disyertong palapag.