Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Dec 2015
120915

Hindi ko magawang itikom ang bibig
Iniibig kita, pero inibig **** ako'y saktan.
Inibig **** ako'y paglaruan,
Na tila baga tayo'y nagtatagu-taguan.

Hindi na tayo bata,
Na kapag ayaw mo na,
Itatapon mo na lang ang lahat.
Na kapag pagod ka na,
Mamamahinga ka na't
Tila ba wala nang pakialamanan.

Sabi mo, di ka katulad ng iba
Na pupuwede akong magtiwala sayo.
Ako'y nagpatuklaw sa isang ahas,
at lason siyang pag-ibig mo.

Tanong ko: minahal mo nga ba?
Tanong ko: sineryoso mo rin ba?

Sa dinami-raming tulang kinatha,
Damdamin ko'y nauubusan na ng salita,
Tila hinigop mo na lahat ng kataga,
Yung kahit sarili ko'y nakaligtaan na.

Bakit nga ba?
Kung sino pang tunay na nagmamahal,
Siya pang naiiwan sa ere,
Na tila baga walang gasolina ang nag-angkas sa kanya
Yung parang walang destinasyon,
Yung ibabagsak na lang.

Ayoko nang sumakay,
**Pagkat nakamamatay.
Para sa mga nasaktan, wag kayong mananakit.
Para sa mga nanakit, wag nyo nang hintayin ang ganti.
Tama na, move on lang nga! Ang sakit umibig!
The Poetic Architect
Written by
The Poetic Architect  F/PPC Palawan, Philippines
(F/PPC Palawan, Philippines)   
4.2k
       JT Dayt, Vernice Q and The Poetic Architect
Please log in to view and add comments on poems