like I found your pool
lucky I took a peak you hid it
like every kiss so plenty and real
like my arrival, so unprecedented was your prominence
lucky all softness and hardness fuse together
like matter, the material that make my square (the shape)
lucky you defused me, the angles round my square (the place)
like flow and float, I am a riverbank: blueprint for a Plaza
lucky for you I am blue, perhaps I aid your passage
like sage, you're age- less in hours
lucky for your distance amounts to months
like having been given no say to our limit- less
lucky I acknowledged your push of the stop, floor- bound
like on a feast, I feed your need for abundance
lucky we are alike, we had time to integrate
like rocks, dirt and plankton on the river
all in one sack aside, all inside
you wanted to tailgate me
left my gate, you allocated
a-way, found one that was no way at all
you carried my bag back to board a plane
plain tracing old steps where you first found me
covered no distance really, the timer hit point zero
this amounts to voiceless screaming  
                                             - lucky I
                                                           like you -
fancy gear headset on ears
broadcast soundscapes in zeros
not ones, nasal phonemes aphonous
the smellmometer indexes zero
A bit off      
          of you
           **** xerox machines I told
                    them to print his smell well
                    get it to stick, not to slip away
                    ruining the T-shirt for my sleep

fingers harming hair,
hot fillers *******
open horizontal chair,
hovering blonde slots,
spot scent 'n sound mix,
set in stone carving X,
crack o' clock lingers,
cranked foreign giver,
converting reign leader

ground control to major
ships of implied delusion,
delusionships in fusion
never co-depending,
neither co-developing
deeply- delving, daunting,
open-ended forming,
TRANS-
           CULT-IVATING
                                 EVADING
                                                [R]URAL
rotating­ out of orbit,
falling prey to rotting,
bits of gums soaring,
bites of arms Taste -ing
                          Test sting
                            Test stink
                              Test  sink-ing
                                Test   sink in
                                  Test   sin king
                                    Tes   singing:
                                       La lal lala la la lla

(this one is about a piece of cloth)

The said attire is not common wear
no suit and tie or gown
needing no further introductions
or additional instructions

Its layers are abstruse

It is of certain quality of tension
resembling clumsy bodies
trying to meet and greet each other  
talk about belonging to someone  

Reserved and refined
restricted they cannot rewind

Ornamental is what they are
And you
         you are judgmental 

Ready to look at the attire again?

One layer got lit by a precedent match
which led to an arson
you could not even start that
with the fire you drew up your leg

Everyone is promised to someone
who lives in another country,
and will break their heart
and turn them into a pillar of salt
for looking back to the tragedy

Forever drawn too impulsively to those
Daria is not supposed to look at
She touches them as often as possible
Only few times she's been able stop  

Those times retain a repetitive pulse,
same in its essence but,
alternating on the patters and pace

I can see you are listening to me right now,
I  should probably want that

Listening is a beautiful thing,
a blessing in disguise and
acting on the details of your acoustic research 
is a physical translation of affection

Tell me that you are not unable to translate

I at least need to feel you again
Laugh at you even though our situation is dead serious

I scrutinize the piece of cloth for any signs of damage
You see I wouldn't want it to
get ripped off anytime soon

Although I'd gladly tear off
the rest of your clothes next time I see you

Θα ήθελα να ξαναμπώ
μπροστά μέσα στο στήθος σου
να πάρω την αναπαυτική,  
                         αναπνευστική μου θέση

Ο γάτος σου που μ ‘αντιπαθούσε,
                        πήδηξε στην αγκαλιά μου
Ύστερα δεν τον ξανάδα
                                     αλλού, τον έδωσες

Από την παλιά την θέση μου,
θα μοιραζόμουν μαζί σου την απώλεια
                                                 της ξαφνικής φυγής του

Θα μπορούσα να αντισταθμίσω τον κρότο
που ξεκινώντας, αργά απ' την καρδιά σου
γρατζουνούσε την φωνή σου,
όταν σου θύμιζε κάτι τον παππού σου

Ποτέ δεν ήμουν άτομο να αφήσεις το κλειδί,
φεύγοντας από την πόλη σου,
να είχα άδεια να μπω στο χώρο σου,
κι' ας μην κοιμόμουν πλάι σου

Τα καινούργια φυτά σου δεν πήραν μάτι την νύχτα,
το κατάλευκο δέρμα μου ανασηκωμένο
στο μπάνιο τρέχοντας-------------------ανατριχιασμένο

Μακάρι να γεμίσω τα φρεσκοπλυμένα
σεντόνια σου με ιδρώτα και, τα μαξιλάρια σου
με σάλια….να…έλα να γεμίσεις τα δικά μου

Σε μυρίζω μόνο σε ξένες περαστικές απομιμήσεις,
σε συλλαμβάνω συχνά αρωματικά, σε όλους μυρίζουν ίδια
του σουπερμάρκετ τα αποσμητικά, χάθηκαν τόσες μάρκες;

Δεν έχω ιδέες για δώρα που θα σε ικανοποιούσαν,
όσο και να προσπαθώ, να σε προφτάσω
με απλό αυτοσχεδιασμό, πώς να σε πιάσω;

Δεν ξέρω τα νέα πιάτα σου, αν τα αφήνεις βρώμικα
αφού τα μαγειρεύεις, πόσο συχνά και με τι αντάλλαγμα
να σου τα κάνει άλλος, να γλιτώσεις παζαρεύεις;

Πριν στον τερματισμό τα όπλα παραδώσεις,
μακάρι να σε περιποιούμουνα σε δόσεις,
να πίναμε έναν ακόμα βανίλια-γαλλικό,
δεν μου επέτρεψα ποτέ να τακτοποιηθώ

Να σου θυμίσω πως χρησιμοποιούσαμε
λέξεις όπως το "περιποιούμαι"
πολύ διαφορετικά εσύ και εγώ, πολύ πιο ποιοτικά,
προσωπικά- όχι τύποις
Ακόμη και "τα τυπικά" τώρα τα κάνουμε
εντελώς τυπικότατα και αδιάφορα

Αυτό με βάζει στην θέση μου
την τωρινή και απομακρυσμένη,
στην αγαπημένη θέση μου, στρογγυλοκαθημένη
Φώναξα, θεσούλα μου, του έδειξα την ευτυχία,
κι’ ας πέθανα διαδοχικά από κακία,
αχρηστεύτηκα με λογική αλληλουχία

Ας μην σου έλεγα όχι,
Ας μην σήμανα φυγή,
Ας μην πατούσαμε το Χ,
Δεν ζητάω άλλα πια-

Πίεσα όλα τα κουμπιά,
εσύ πιέστηκες κανονικά,
τώρα πάτα με εσύ,
σαν ένα χαλασμένο κουμπί,
πίεσε με μέχρι να αρχίσω να δυσλειτουργώ

Μόνον το τώρα σου ζητούσα τραγικά,
μ απόκριση καμία, πουθενά
Τα χέρια σφιγμένα, τα μάτια πρησμένα
Τελικά, τι μου άφησες εμένα;

Τον ρόλο της τεχνητής αναπνοής,
                 σαν τεχνίτης αναπνέεις,
                 σαν ιππότης από χειροτόνηση βαριά,
                 αλλά χειραφέτηση καμιά

Watch the shapes
shape them as you can
draw them in my skin
with your running finger

Put your curls on my lap
and import some energy
transmitted from a clap
since a slap is for later

Our fingertips will touch
reaching for the roll
and I will play it in my head
while on a stroll

At the monastical parole
my imaginary friend brings me drinks
and gives me compliments in retrospect
they ask if you'll drink with us?

If not we must commence observing you.

I want to see your empty room in Athens
the lurking catatonia inside it
Will you play more biting your tongue
ripping it off, All along the Watchtower?

Come again to my house which is not my home
and I will come to yours if you ask for it
I will screen your space and your persona
illustrated by all items small and personal

Your presence should give the chills in my futile sess of chilling.

Φίλησες τα τραύματα μου
Φύσηξες αέρα στα νέα μου πνευμονία
Και για αυτό και μόνο δεν χρειάστηκαν ξένη ιατρική βοήθεια
Παρά μόνο μια δική σου ιαματική μάτια
Μετά από αυτή την εμπειρία
Αποφάσισα να μετακομίσω
Μου πήρες λουλούδια για το νέο μου σπίτι
Που βρισκόταν στη οδό "απόλαυση"
Θες να μάθεις πού είναι;
Στην διασταύρωση της οδού 'εσύ' με την 'εγώ'
Προσπέρνα το πάρκο της ματαιοδοξίας και στρίψε αριστερά εκεί θα δεις το περίπτερο της αμφιβολίας
Αν θελήσεις τσιγάρα μην σταματήσεις
είναι πήχτρα και ό,τι πουλάει έχει τίμημα ακριβό
Προχωρά λίγο παρακάτω στο ψιλικατζίδικο της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μπορεί να μην δεις κόσμο εκεί αλλά, η ποιότητα των αντικειμένων προς πώληση είναι ανεκτίμητη.

καταλαβαίνω πως στα φιλμάκια όταν όλα τριγύρω γυρίζουν, ταχύρυθμα στο ρυθμό της μουσικής,
πηγές ενέργειας και διαφανή κύματα είτε ήχου είτε δύναμης να με διαπερνούν.

Η εικόνα είναι πιο δυνατή, η μουσική χαμηλή ενώ πάντα συμβαίνει το αντίθετο. Ακούω καθαρά για πρώτη φορά. Ένιωσε η αδυναμία μου μια δυνατή αίσθηση επάρκειας. Τελικά όλοι φωνάζουν και με κούφαναν, ήθελα λίγο ησυχία.

Βλέπω ανθρώπινες τελίτσες στο πάτωμα είναι κόκκινες πράσινες και μπλε - το τζιν δεν κάνει τον άνθρωπο αλλά ο άνθρωπος το τζιν- η διαφάνεια δίνει οπτική πολύπλευρη σαν το γυαλί του μπουκαλιού.

Μακάρι το σκουλαρίκι σου να είχε μια τόσο αποτελεσματική όσο και αθώα χρήση για εμένα, και το χέρι σου που δεν ξέρω την υφή του να σηκώνει την μπλούζα μου για να φανούν τα πλευρά μου, που κάνουν πιο καλή την εικόνα μου.

Μακάρι όπως λες στο 'σπίτι με τις μπάντες' να μπορέσουν να μπούνε περισσότερα σχήματα για να σπάσει το σύνηθες. Τα έχουμε δει όλα τα σχήματα ήδη, αλλά όχι στα ίδια μέρη και σίγουρα όχι μαζί σου. Μου φωνάζει να τα πούμε αλλά ακούει tangerine, μα τα δικά μου dreams μυρίζουν ροδάκινα.

Δεν θα ξεχάσω τις χαιρετούρες απ' όσους προσέχω και τα ανασφαλή κοιτάγματα στο έδαφος όσων για το αδρό τότε πρόσεξα.

Έγραφα για να δώσω ζωή σε λόγια άλλων, μα τώρα ζω ώστε μια μέρα να έχω ετοιμάσει τα δικά μου να τα γράψει άλλος.

Πολυτελές μαγαζί ή σπίτι στην ροτόντα δεν σου δίνουν πάντα όσα θες ούτε όμως και πολύ λιγότερα από όσα περίμενες. Τα εκτιμάς και σε εκτιμάνε σου κάνουν κομπλιμέντα και τα παίρνεις αναμφίβολα. Είτε κάτι ανυψώνεται με αυτενέργεια, είτε το τραβάει γερανός στην τελική μετράει το αποτέλεσμα.

Αν το βλέπεις σωστά, η κάθε νότα έχει χρώμα ή της δίνεις εσύ.

Μέσα στον χρόνο που βιάζεται να φύγει, διακρίνεις χέρια που κάνουν να σε πιάσουν και αντί να βλέπεις πίσω τους ουρανό βλέπεις μια άβυσσο.

In the brief light of dusk
Without razers or swords
Unarmed they are feeling
The stealing of delightful charm
Suddenly their experiences feel surprisingly numb
Like a dried flower I saw in a dump

They are reviving my past life with out-of-date style
Having worn out my shoes
Feeling clusstered and forcing dues
No solitary glances no bedroom pop just blues

Blaming the energy not themselves
irrelevant they find that unattested mess
The knot has an edge and it's crystal
How to be close yet distant
May everything they love
and value remain  
And not be nimble and instant
And worsen the stain

Making an effort is effortless
Often to be uncertain is harmless
sometimes coursing is to bless
Inside the fiction of their own creation
Reality never lives up to the imagination
Breathing in breathing out
They messed up they shout

Nation is nothing and identity is key
Fair is an arbitrary concept to be
Nobody talks nice and zero is the measure of average success
Death is hard to comprehend and easy to address  

Proceeding to cry becomes rough
The stimuli is not enough
No water in the sea means no salt
Without a neon colour his head is bald
When the angle is bad the painter adapts
Laugh from your lungs just dust out the bugs

Hurtful commentary about a duck and a dog
about a crooked grandma who's drinking nog
About a man writing letters inside a log
Wishing they utterly disolved in the fog.

Wish my back would touch the pavement
where you slightly touched my leg
Drinking much in a rich kid's hub
where all our kidding and glancing
wrote themselves an essay on
How "I never saw you again"
how very false and dramatic

The cigarette you gave me
after my pressure got to you,
to validate my attempts to smoke
is the second thing my dry lips
turn to when I am all out
of caramel per your suggestion

Your eyes weren't blue
in my head or anything similar
to the image of my recollection,
Passing by an apocalyptic meeting
with her whom you spend
my tomorrow with
my tomorrow never came

Long hair on your pale face
point me towards school days
Hennessy & Sailor Moon,
having staring contests
losing repeatedly,
there is no winning with you

Clothing ownership a petty fact,
reminder of your attention
shift on mine, enabling you to
name them piece by piece/ a song
title unrelated to your tattoos
and arrogance screams your initials

Wish you were the guy
sitting next to me in the bus
reading through dark tunnels,
not just a fleeting memory  
talking about my personality,
intertwined with my sundresses

Encapsulating everything you offered
I am convincing myself that
my treasuring this nonsense
of an interaction is enough,
You don't want me do you?