Mga pangako **** nakakaakit,
Mga pangako **** nagpapangiti saakin.
Ang pangako mo saakin na "Hindi kita iiwan."
Ang pangako mo saakin na "Hindi kita kayang saktan."
Ang pangako mo saakin na "Tiwala lang sabay tayong tatanda."
Ang pangako mo saakin na "Tayo'y magpapakasal pa at bubuo ng masayang pamilya."
Ang pangako mo saakin na "Ikaw lang at wala ng iba."
Ngunit bakit? Bakit lahat ng pangako mo ay napako? Nasaan ka nung mga panahong nahihirapan na ako? Nasaan ka nung mga panahong kailangan ko ng atensyon mo? Nasaan ka nung mga panahong kailangan ko ng iyong oras? Pasensya na kung maraming tanong na sumasagi sa aking isipan. Pagkagising ko may iba ka na pala di mo manlang nabanggit saakin sobra akong nalungkot nung mga panahong iyon.

Napakatanga ko dahil ako'y naniwala sa mga matatamis **** salita.
Napakatanga ko dahil minahal pa kita.
Napakatanga ko talaga! Bakit pa kasi kita nakilala?
Ang hirap kalimutan ng mga masayang ala-ala nating dalawa, Napakasakit! Sobra parang tumigil ang aking mundo simula ng ika'y nawala.

Naalala ko pa noon lagi mo akong pinapangiti sa tuwing ako'y malungkot.
Lagi mo akong dinadamayan sa aking mga problema.
Lagi mo akong kinukulit at nilalambing.
Miss ko na ang mga panahong iyon, Yung mga panahon na napakasaya nating dalawa para bang wala na tayong pakealam sa mundo.

Bakit ganon? Bakit sa isang iglap bigla nalang itong nawasak?
Bigla ka nalang nawala ng parang bula.
Bakit naging kabaliktaran ang lahat?
Bakit bigla mo nalang ako iniwan ng walang dahilan?

Hindi ko na namalayan na may tumulo na palang luha sa aking mga mata.
Bakit kasi iniisip pa kita?
Bakit hindi ko parin matanggap ang nakaraan?
Bakit hindi parin kita makalimutan?
Ang hirap hirap **** kalimutan! Bakit?
Naiinis ako sa sarili ko dahil hanggang ngayon nagpapakatanga parin ako sayo!
Masaya ka na sa piling ng iba diba? Hindi ko na guguluhin pa.

Kitang-kita ko sa iyong mata kung gaano ka kasaya sa piling niya,
Kung gaano mo siya kamahal,
Kung gaano mo sya iniingatan.
Katulad ng pagtrato mo saakin dati.
Bakit kasi ikaw parin?
Ikaw parin yung taong mahal ko?
Diba dapat na kitang kalimutan katulad ng paglimot mo saakin?
Kelan ba kasi ako mamumulat sa katotohanan na wala na tayo?
Kelan ba ako makakalimot?

Hanggang ala-ala nalang ba ang lahat?

Ang alak na ito ang magiging dahilan
kung paano kita malilimutan,
kahit sandali.
Sa alak na ito
ibubuhos ko ang bawat luha
na hindi ko na maiiyak.

Naalala ko pa
kung paano naglapat
ang mga labi natin sa isa’t isa.
Tulad ng kung pa'no
dumampi ang labi ko
sa bibig ng boteng hawak ko ngayon.
Bawat halik ay mapait
ngunit 'di kasing pait ng beer
na madalas kong inumin.

"Isa pang bote diyan!"
Meron pa bang mas malamig
sa pagtrato mo sa'kin?

Lasing na ako.
Lango na ako
sa pagmamahal ko sayo.
Nilunod ko na ang sarili sa alak,
ngunit ang puso ko
ay parang walang balak
na bumitaw sa'yo.

at kung nababasa mo man 'to
o biglang maalala mo lang ako
tandaang lahat ng sinabi ko sayo
tungkol sa lungkot na sinabi mo
tungkol sa pagtrato sa iyo
ng sariling pamilya mo

dadaan lang yan
at lahat ng problema ay lilipas
pagtingin mo sa buwan
ang liwanag na gagabayan ka'y
patutulugin ka sa gabi
upang malimutan ang natapos na paghikbi
hanggang sa bukas ay kakayanin mo na muli

nandito lamang ang mga letra't salita
na handa kang damayan hanggang sa pagkabalisa
at pag-ngiti
kung nababasa mo man 'to
o maalala ang pangalan ko
totoo

Ikaw an inspirasyon ha kada adlaw
Makit-an ka la nawawara an akon kapiraw
Ikaw in duro ka espesyal ha akon
Bisan dire mo ako mahimo nga asihon.

Ngan aadi hi ako pirmi la malipayon
Kay may ada hi ikaw nga aadi ha akon
Hirayo man an imo kinamumutngan
Ha akon kasing-kasing nakatatak ka na nga daan.

An imo mga kamot nga baga hin porselana
Amo an hingyap nga makaptan ha kada pagamamata ha aga
Ngan an imo hangkop ungara ko pirme
Bisan man tanan ine imposible.

Nga ha kada mo pagtutuok may ada unta hi ako
Ako nga dire mabaya ha imo
Pero kay hi ikaw man gud dire nakatakna para ha akon
Kay iba man an sinisipat han imo mga bayhon.

Oo, may hi ikaw nga akon ginrespeto
May hi ikaw nga espesyal an pagtrato
Pero kay hi ako in dire mo man liwat ungara
Asya maukoy na la ngan dire magpapasipara.

Kay may ada adto usa nga ikaw
Ngan may ada hi ako nga ha imo in ginmimingaw
Pero ayaw ta nala ine pagpirita
Kay malabo nga hi ikaw ngan ako magkadayon pa.

Alam kong hindi ang pangalan ko Ang unang tatawagin mo, Ang unang bibigkasin mo, Ang maaalala mo.

Alam kong hindi ang pangalan ko Ang unang papasok sa isip mo, Ang unang maiisip mo Sa tuwing naririnig mo ito.

Alam kong hindi rin ang pangalan ko Ang lagi **** bukambibig sa mga kaibigan mo, Hindi rin ako ang laman ng mga kwento mo, Ang una **** matatakbuhan sa tuwing may problema ka.

Mas lalong hindi ako ang hanap-hanap ng mga mata mo, Ang kinababaliwan mo, Ang magiging kabiyak mo sa tamang panahon. Hindi lang ako naglakas ng loob na sabihin sa’yo noon.

Na gusto kita. Hindi ko naman ginusto na magkagusto sa isang katulad mo, Hindi ko naman pinilit o para bang ako ay nagpabaya, Ngunit alam ko, na hindi magiging ako.

Ang una **** tatawagan sa tuwing nag-iisa ka, Alam kong hindi ang text o tawag ko ang una **** sasagutin. Hindi rin ito ang laging inaabangan mo, Alam kong kung paano mo ako tingnan ay iba.

Iba kung paano mo siya tingnan, Iba kung paano mo siya mahalin, Kung paano mo siya alagaan, Alam kong hindi ako ang mundo mo.

Ngunit huwag mo nang pangarapin pa Na mamahalin ka rin niya, Ngunit hindi naman pala. Ngunit, alam ko na hindi na pala ako.

Ang unang iikot at tatakbo sa isipan mo araw-araw, Alam kong hindi ako ang iniisip mo araw-araw. Alam kong kaibigan lang ang tingin mo sa akin, Alam kong parang kapatid lang ang pagtrato mo sa akin.

Alam kong hindi ang kamay ko ang unang hahawakan mo, Alam kong hindi ako ang unang lalapitan mo At unang hahanapin mo pagkadilat ng mga mata mo. Alam kong hindi ako ang unang yayakapin mo.

Alam kong hindi ako ang una o kahuli-hulihan na liligawan mo. Alam kong hindi ako—oo, Noong una pa lang alam ko na, Na hindi ako ang tinitibok ng puso mo.

Ang iyong unang sinisinta, Alam ko noong una pa lang Tinatak ko na sa isipan ko Na wala akong puwang ni minsan man diyan sa puso mo.

Alam kong ang bawat pagtingin mo sa akin Ay iba sa kung paano mo siya tingnan. Siguro, naisip mo rin na habang tinitingnan mo ako, Ay siya ang naiisip mo.

Kung paano mo siya kausapin, Kung paano ka magmalasakit sa kanya, Kung paano mo siya tratuhin— Ay iba sa lahat, nabubukod-tangi nga ba sa iba.

Ni minsan hindi ko inisip o hiniling Na ibalik mo sa akin ang pagmamahal na ipinaramdam ko sa’yo. Ni minsan hindi ako nagdalawang-isip na katukin yang puso mo.

Baka sakali lang matanggap at mahalin mo rin ako. Baka sakali maisip mo rin na bigyan ako ng pagkakataon. Ni minsan hindi ako humingi ng kahit anong kapalit. Ni minsan hindi ko inisip na habulin ka.

Na lumuhod sa harap mo at magmakaawa, Dasal lang ang kakampi ko. Na sana huwag kang magmahal ng iba, Na sana walang ibang naghihintay sa’yo.

Na sana ako na lang ang mamahalin mo, Na sana dinggin na ng Panginoon ang hiling ko. Alam ko na hindi ako ang gusto mo. Noong una pa lang alam ko na.

Kahit hindi mo sabihin, Ramdam ko naman Ang mga panlalamig na trato mo sa akin, Ang pagbabalewala mo sa akin.

Alam kong kahit kailan wala akong laban sa kanya, Kahit kailan hindi kita magawang pilitin. Ayaw kong ipilit sa’yo na ako ang piliin Dahil alam kong siya ang gusto mo.

Alam kong hindi para sa akin ang mga ngiti mo, Alam kong hindi ako ang gustong makausap mo, Alam kong hindi ako ang gusto **** makasama, Ang gusto **** makitang tumawa.

Kahit kailan hindi ako magiging siya, Kahit kailan hindi ko kayang palitan siya Diyan sa puso mo. Kahit kailan hindi ko magawang turuan ang puso mo

Na ako ang mahalin mo, Na ako ang pipiliin mo. Kahit kailan hindi ako ang nakikita mo Sa tuwing magkasama tayo.

Hiniling mo na sana siya na lang ang kasama mo, Na sana siya na lang ang nakausap mo At ang nakakaintindi at nakikinig sa’yo. Kailanman magkaiba kami.

At kahit bali-baliktarin man natin ang mundo, Kahit ikumpara mo man ako, Hindi siya magiging ako At hindi rin ako magiging siya.