Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Jeybi De Kastro Nov 2015
Pano maiwasang ibigin ka
Kung katumbas nito ay hindi ko pag hinga
Naramdaman ang pagibig na iyong pinadama
Sa mga salitang “ikaw lang sapat na”
Ngunit bakit biglang nagiba
Pagibig tila nag laho na
Iniwang naka lutang
Sa pagaakalang ikaw at ako ay may forever pa
Ngayon pagibig sayo ay di ko na saklaw
Kasi napagtantong mukha kang kalabaw
Sana balang araw, mahanap ang pagibig na hinahanap
Isang babaeng kapanga-pangarap
ZT Jul 2015
Ilang beses mo na akong napatawa
Maraming beses na rin tayong naging masaya
Sa piling ng isa’t isa
Di na rin mabilang  ang pagkakataon
Na naisip ko na sa aki’y mahalaga ka
Pero huli na nang malaman kong mahal pala kita

Sa bawat sandaling kapiling kita
Tila buong mundo koy napakasaya
Kasi sa harap mo, pwede ang ‘just simply me’ kung baga
Dahil tanggap mo ang buong ako,
Walang bahid ng panghuhusga
Kaya sa buhay ko talagang mahalaga ka
Pero huli na nang malaman kong mahal pala kita

Isang araw nagising nalang ako
Naisip ko
Na higit pa sa pagpapahalaga ang nararamdam ko para sayo
Pero binaliwala ko ito,
Sa pagaakalang pansamantala lang to
Sinikap kong mawala ang nararamdaman ko
Kaya naisip koy pansamantalang lumayo sayo


Pero di ko na namalayan na masyado na palang lumayo
Ang dating ikaw at ako
Tila nakalimutan mo na rin na naririto pa ako, ang tayo
Ngayon ibang tao na ang kapiling mo
May pumalit na sa posisyon ko
Na dati’y sa tabi mo

Tuluyan na ngang nawala ang mga pagkakataong
Tumamatawa ko, masaya ako sa piling mo
At saka ko pa lamang nalaman,
Na Mahal pala kita

MAHAL KITA.
*PERO HULI NA.
Minsan sa buhay nating dumarating tayo sa puntong nagiging tanga tayo..
Minsan masyado **** minahal ang tao kaya nagpakatanga kana sa pag-ibig na yon.
Pero minsan din sadyang tanga kalang talaga kasi saka mo pa lang nalaman na mahal mo siya nung huli na
Random Guy Oct 2019
paalam
sa mga alaalang nagtagal
paalam
sa pagaakalang walang hanggan
paalam
sa natitirang pagaalangan
paalam
sa tawang aking nakasanayan
paalam
sa lungkot na sayo'y nasilayan
paalam
sa dinulot sayong karamdaman
na kahit kailan
ay hindi na kaya pang takpan
ng kahit ano pang
lunas o ng kahit itong ating paalam
Isang lukot na papel ang natutulog sa harap ng lampara
Nagparamdam at hinila ako patayo sa aking kama
Sa aking pagbuklat, nakita ko kung gaano nagkalasug-lasog ang mga letra
Kung gaano nasaktan ang bawat linya
Sa pagaakalang dito matatapos ang buong kabanata
Sa pagaakalang naghihikahos na ang mga salita
Kaya akin ng sisimulan ang huling talata

Mahal nandito na ko sa likuran ng pahina
Kung saan iginuguhit ko ang maganda **** pigura
Kung saan hindi na kailangan ng matinding pagbubura
Sa mga linyang lagpas-lagpas na
Sa mga kurbang di perpekto ang pagkakagawa
Ngunit pasensya na

Pasensya na dahil gumagabi na
At wala ng espasyo ang boses ko sa loob ng kartera
Pasensya na dahil tuluyan ng napaos ang mga pantig sa huling kabanata
Nagsawa na sa bawat pigurang ginuguhit
Sa bawat salitang inuukit
Kaya mahal patawad
Hindi ko sinasadiyang mahalin ka gamit ang itim na tinta

— The End —