Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Nakasisilaw* sa Kapitolyo
Sa sentro ng siyudad
Tatak ng probinsyang pabo.

Sari't sari ang trayanggulong baligtad
Nasa ere silang kumukumpas
At tila ba may spotlight sa norte paroon
"City of the Living God,"
Inukit sa tabla ng di kilalang manlililok.

Minsan ding naging "City in the Forest,"
Sabi pa sa balita'y "Safest place in the Philippines"
Bagkus ang pagmimina'y tuloy pa rin
Lalo na sa Rio Tuba na ramdam ang Climate Change.

Dagdagan pa ng pamimihasa ng PALECO
Hihiramin nang saglit ang kakaunting ilaw at hangin
Nang di maglao'y mapa-"OO" ang lahat
Sa mungkahi nilang planta ng pagbabago.

Bulag sila't barado ang isip
Kikitilin ang hanapbuhay ng mga residente
Walang kamalay-malay ang iilan
Ito'y mitsa na pala ng pagdarahop.

Hahalayin ang tigang na lupa
Bubungkalin raw ang kinabukasan
Bagkus ang pawis ay sa atin
Tayo'y alila ng karatig-bansa
Dayuhan sa sariling bayan.

Titirik sila sa espasyo
Bisig ng tabing-dagat na buhangi'y sutla
Inosente nga sa Salvage Zone
Paano pa kaya pag naimplementa na?

Likido ang bawat anino sa semento
Tumatakbo't tumatagpo sa iba't ibang direksyon
Hindi makapuswit ang mga sasakyan
Maging ang simpleng harurot
Ng munting bisekleta ni Juan.

Doon ko nasilayan ang magigiting na pulis
Taas-noong suot ang uniporme
At iilang traffic enforcer
Na wala sa linyang puti.

Tila bawat uri ng katauha'y nasa parada
Kung hindi man,
Sa iilang personang lumalabas-pasok sa eksena
Kukuha ng larawan, akala mo eksperto
Hindi naman pala
Ayos, selfie pala ang gusto
Dekorasyon ang mga artistang Netibo.

Bawat munisipyo'y may nagsisilbing pambato
Makukulay ang mga sasakya't pudpod ng disenyo
Na sa kahit sa palamuti'y maitaas ang munisipyo
Buhat sa pagkabiktima ng gobyernong manloloko.

Highlight nga ang Street Dancing
Aba't ang layo ng kanilang lakarin
At sa bawat kanto'y sasabay
Sa saliw ng Remix na musikang inihain.

Nalugmok ang puso ko
Bagamat ito'y nararapat na saya ang dulot
Ito'y nagsisilbing maskara na lamang
Nakasanayan, naging tradisyon
Ang kulturang laging may bahid ng eleksyon.

Nakaririmarim ang iilang nasa trono
Pinalibutan ng berdeng hardin ang sentro
Bulong ng Supplier doble pala ang presyo
Aba't sige nga, saan nila ibubulsa?
Kung ang kanila'y umaapaw pa.

Bagamat ang lahat ay nasa bilog
Paikut-ikot tayo sa animong sitwasyon
Tanging takbuhan nati'y ang Maykapal
Na hanggang sa huli'y magwawasto ng bawat kamalian.

Sa probinsyang kinalalagyan
Ito'y nag-aalab na espada ng lipunan
Bawat isa'y responsable't may pananagutan
Tamang dedikasyon sa sandigang bayan.

Walang masama sa pagiging alarma
Maging aktibo ka, kabataan
Ikaw ang pag-asa ng Perlas ng Silanganan
Abutin mo yaong pangarap at manindigan
Hindi pansarili, bagkus pag sa tuktok na'y
Gawin ang tanging tama
Na naaayon sa batas ng higit na Nakatataas.

(6/29/14 @xirlleelang)
Kael Carlos Dec 2017
Nag-usap tayo tungkol sa pagmamahal
At sa mga natagpuang lungsod,
Tungkol sa mga kayamanan
Na nakabaon sa ilalim ng pusod,
Tungkol sa buntong hininga ng ilog,
Sa paglaho ng dagat, ika'y nabasa
Mga alak na may halong itlog
Sa kumukulong tasa ng tsaa.

Nag-usap tayo tungkol sa sining
Sa naglalagablab na ginintuang apoy,
Isang binibining nakapiring
Mga nawawalang ala-ala
Mga kinalimutang pangalan,
Na naglalagapag sa ngala-ngala
Mga kagustuhang 'di mapagbigyan,
Sa pagkislap ng bituin
Isulat ang mga nais na malinawagan
Kalooban ma'y kainin,
At mga anino'y lumabo
Sa gabing nakakapaso

Nag-usap tayo tungkol sa mga lobo
At marami pang mga bagay,
Sa pagtindig ng mga pabo,
Tungkol sa mga orasang tumatagay
At sa pag-ikot ng mga sirko,
Kung paano ang pagtili ng mga kalapati
Nagsiliparan sa itaas,
Sa ilalim ng bahaghari
Ako'y humihiling ng basbas
Ngunit higit sa lahat
Napag-usapan natin ang ating pagmamahal.
K H E ***
Nuha Fariha Jun 2019
Cockroaches peering between the shattered plates scattered once they heard the slap of Shanta’s footsteps up the narrow halls. 5’4 in white socks and brown sandals, she commands the room, her yellow sari, a beacon in the darkening winter days. Mrs Tagore’s radio leaks through paper-thin walls.

Pagla hawar badol diney/ Pagol amar mon jegey othey

Out the **** elevator, she glides above dull linoleum floors to her two room cardboard box. Salina’s neon pink birthday banner hangs on, cobwebs burrowed between ‘A’ and ‘L’. She put the meager groceries away, and hung the bag out the window next to of her neighbor’s drying *******, cold air a mercy from the heat of the stove. Next door, the radio blares on.

Chena shonar kon bairey; Jekhaney poth nai nai re, Shekhaney okaroney jaai chhootey

Lamb’s breath sauteed with cumin, onions, garlic and green chillis from Aladdin’s Grocery on 14th and Jasper clings to her collar like an expensive perfume. The water hisses when it’s poured over, steam rising in protest. She traps under the lid, allowing a single stream to whistle her a lonely tune.

Ghorer mukhey, aar ki re? Kono din shey jabey phirey/ Jabey na jabey na, deyal joto shob gelo tootey.

Today is Salina’s birthday, her plastic table mat is still in its place on the three legged table propped against the living room wall. Shanta puts down a chipped white ceramic plate, cuts out a slice of angel birthday cake and lights a candle, a spell casting soft gold on the old crayon drawings on the plaster walls. She sits in a plastic chair and watches the door. The song reaches its crescendo.

Brishti nesha bhora shondha bela/Kon Boloraam-er ami chaela/ Amar shopno ghirey naachey maatal jutey, joto maatal jutey.

Each echo of stilettos makes Shanta hold her breath. Perhaps this year Salina will finally come back, perhaps this year the door will open and her daughter will smile, will hug her, will laugh as her mother cries. On the table, wilted jasmines, calling cards left unused, Salina’s poems cut from magazines, the word collage blurring together. “My mother's hands/calloused/call me/ bruised mango/this is love”. Each ticking of the clock another blow, another **** collecting on the plate.

Ja na chaayibar tai aaj chaayi go, Ja na paayibar tai kotha pai go? Pabo na pabo no

Mrs. Tagore’s song ends. The candle wax melts on the cake, the cake is thrown away, the room grows dark. Shanta collapses next to the stove. She undoes her yellow sari, loosens her blouse. When she strokes herself, when she comes, she bleeds, she is coming home.

— The End —