Para lang sa tabi,
Manong, ako'y may nakalimutan,
Pakitabi na lang sa tindahan ni aleng bebang.

Araw araw ikaw'y lagi sinusulyapan.
Sa likod mo ako'y lagi nagaabang.
Isang lingon mo lang araw ko'y nagkakakulay.

Isa kang bituin sa kalawakang walang ningning.
Komersyal sa tV na puro drama ang naririnig.
Hangin malamig sa tag-araw na sobrang init.

kaya para lang sa tabi,
Manong, ako'y may nakalimutan.
Pakitabi na lang sa tindhan ni aleng bebang.

"Iha, ano bang nakalimutan mo?" tanung ni Manong
"Puso ko po 'nong!" sagot ko.

Ako'y bumaba sa jeepney,
Tumakbo at ikaw ay hinanap,
Nakita ka ako'y bigla sumaya.

"Hoy, ikaw ibalik mo ang kinuha mo?" sabi ko.
Ngtaka at napakamot ka sa iyo ulo.
"Miss, nagkakamali ka ata." sagot mo habang ngumingiti sa akin.
"Paano ako magkakamali sa tao kumuha ng puso ko".

Ikaw'y ngumiti at ako'y nsilaw.
Doon ngsimula ang istorya natin dalawa,
na noon'y pinangarap-ngarap ko lamang.

iniwan mo ako.
saka mo nalamang
mahal mo pala ako.

mahal mo ako.

saka mo napagtantuhang
kailangang iwan mo ako.


huwag **** bigyan ng hustisya

ang mga espasyo ngayon sa bawat pangungusap.
bawat salita ay dapat paghiwalayin

kahit alam nating ito’y may kahulugan
at ugnayan.

ikaw

ako

mahal
 kita

ano ang saysay ng salita

kung sa bibig o kamay
ng iba ito manggagaling?

bakit mas masakit 
ang kirot ng pusong

‘di dahil sa pagsisiayos ng mga salita
kundi sa ating pagkakaisang

naudlot sa pagtalima ng mga alituntuning
sinulat naman ng iba?


mamahalin kita*
*kahit ang palaugnayan ay magkakamali rin.
kung susunod ang ating mga puso

gusto mo bang mabigo?

‘di mababawasan sa murang salita

ang anumang nararamdaman.

idaan mo na lang sa kilos,

kung ayaw **** sumunod sa palaugnayan.

Ang mga babae… parang accounting.
Mahirap intindihin,
Kailangan ng analysis bago mo ma-handle nang maayos.
At kahit akala **** tama na ang formula mo,
Magkakamali ka pa rin sa computation ng feelings nila.
Bakit?
Kasi sila yung tipo ng asset na laging may hidden value.
May “goodwill” kang kailangang alagaan,
At once na mawala ‘yan?
Write-off agad… kahit ilang taon mo pang pinundar.

Ang mga babae, parang general ledger din.
Hindi mo sila pwedeng kulangin ng entry.
Kailangan consistent ang effort.
Miss mo lang mag-text ng "kumain ka na?"
Aba, may variance analysis ka nang aabutin.
At kapag sila ay nagalit?
Expect a full audit.
Every past mistake,
Every delayed reply,
Every seen-zoned chat mo kahit noon pang nakaraan?
Ibabalik lahat sa’yo — with matching attachments.

Minsan din, parang sila yung accounts receivable.
Lagi kang may hinihintay.
Time. Attention. Sweet words.
Pero kapag ikaw na ang may due date ng pagmamahal?
Nagiging uncollectible expense ka.
Pero ‘wag ka.
Pag minahal ka ng totoong “babae,”
Parang properly recorded investment ‘yan —
Steady ang growth,
May dividend ng lambing,
At hindi ka na kailanman ilalagay sa “disposal group held for sale.”
So yes,
Ang mga babae, parang accounting.
Hindi madaling i-master.
Pero kapag natutunan mo silang basahin,
At inalagaan **** parang pinaka-precious **** journal entry…
Matic yan na mahanap mo na ang tunay **** forever sa ledger ng buhay mo.