Unom ka itom nga tuldok,
Nipilit sa lain laing parte sa akong lawas.
Dala ni ini atung mga kalipay,
Og mga kaguol para ingnung patas.

Ikaw ang itom nga tuldok,
Nga nagunitan sa akong kamot.
Usahay mubuhi kay nabatyag
Nimo akong dala nga kaalimoot.

Ikaw ang itom nga tuldok,
Nga uban permi sa akong kumagko.
Nagpamatood nga bisan asa ko maabot,
Ikaw ra gyud ako kuyug.

Ikaw ang itom nga tuldok,
Nga anaa dapit sa akong ilong.
Agi anan sa akong mga luha,
Ug magkaboang atung relasyon.

Ikaw ang itom nga tuldok,
Nga nagdumili mu biya.
Apan plinastik manang imoha,
Di ka kahibaw ug kanus-a ka mupahawa.

Ikaw ang itom nga tuldok,
Naglaroy laroy sa akong utok.
Manaog ka usahay sa liog,
Para ako matuok.

Ikaw ra gyud unta ang itom nga tuldok,
Nga grabeg pilit sa akong dughan.
Apan karon, gamay nalang nga tulod,
Para ikaw akong buhian.

Dae ibig sabihon
na tuninong
dae na maogma.

Dae ibig sabihon
na itom,
demonyo ka na.

Dae ibig sabihon na
habo mo sa tao,
mayo ka ng kwenta.

Kung dae mo siya
maintindihan,
respetohan mo
an desisyon niya.

Dae mo pwersahon
an sadiri mo
sa sarong tao.

Ako an tao
na mas gustong
hilingon an kinaban
sa mata kan taong
nasasabatan ko,
arog kan pagabot mo,
yaon ka nanaman
pinapagirumdum sako
na an buhay kan tao
halipot lang.

An duros na hali
sa langit pasiring
sa itom na háwak
asin nagsasakop sa
palibot kan kandila,
An makakan hanggan
sa madiklom
an palibot.

Hanggan sa pagpikit.

Tuninong na boses,
Magian na háwak,
Matagas na boot,
Magayon na numero,
asin kanta na dae
mo mapugolan itao
saimo kan mánlaén-láen
na tao.

Hanggang sa maghinghíng
saimo an kinaban nin:

"Maogmáng Compleaño, Ermano!"

TINDOG NGA MAY KALAG

Ginhawa sa kabuntagon nga malinawon,
Pasagdi ang kasakit nga mahimong lawom.
Sa hilom madungog ang hungihong sa hangin,
Naghatod'g paglaum sa matag kasakit nga gisul-ob.

Pangitaa ang bituon sa panganod nga itom,
Kahayag nga magahatag og paglaum nga husto.
Ang tanang landong mohawa sa kahayag,
Kon magpabilin ang kaisog nga tinuod ug walay kahadlok.

Muturok sa yutang giingon nilang walay paglaum,
Motubo nga bulak, matam-is nga baho sa kahumot.
Ang mga liki mahimong agian sa grasya,
Nga mopahiuli sa tanang kasakit ug kasuya.

Pagkupot sa tingog nga imo gayud,
Ayaw kahadlok, ipakita ang tinud-anay nga buot.
Ang kalibutan mosulay ug pagsulay,
Apan ang kamatuoran magapabiling halangdon nga lig-on.

Isulat ang sugilanon gikan sa dughan,
Ang mga damgo nga gipangandoy sa tanan.
Ang imong pulong, sama sa siga nga magdan-ag,
Maghatag og siga sa kalibutan nga magadan-ag.

Tindog bisan gahi ang dalan,
Ang imong kalag lig-on, mas lig-on pa sa yutang kalasangan.
Ang kasingkasing nga may tinuoray'ng kaisog,
Dili malangan, bisan unsa pa ang hagit nga mag-aplikar ug kahimtang.

#JaymeMArnejo #BALAKNiJayme #PoetryOfTheSoul #InternationalPoetry #PoetryForPeace #VoicesOfTheWorld #CebuanoPoet #BisayaVerse #GlobalPoetry #HealingThroughPoetry #PinoyPoetryPride #WorldPoetryDay #SpokenWordInternational