Sa distansya umusbong ang lahat
Kung paano nagkrus ang ating mga landas
Na sa dinarami-rami ng tao’y ikaw pa
Sa simpleng pagbati mo nagmula

Sa distansya tumibay ang relasyon
Nagpakatatag sa panahong magkalayo
Kinubli ang hirap ng mga pagbabago
Nanahimik sa likod ng maraming tanong

Sa distansya nagsimula ang problema
Kawalan ng tiwala ang naging ugat
Pag-iisip kung nararapat pa bang ipaglaban
At hawakan ang pangakong unting unting nawawala

At sa ‘di inaasahan, sa distansya rin nagtapos
Tumigil nang maniwala sa “Kaya natin ‘to”
Napagkasunduan at magkasamang nagdesisyon
Napagtantong pag-ibig ay ‘di sapat sa isang relasyon

Kung distansya ang kailangan upang mapaglapit muli ang ating mga loob,
Hayaan mo kong lisanin tong mundo para lang mapagsama muli ang pagsusuyong napagiwanan ng tadhana.
Sa aking pagbabalik,
'Wag mo sanang malimutan na ako pa rin ang iyong kailangan
At ikaw lang ang aking kanlungan.
Patungo sa kaunlarang
Aking inaasam,
Hanggang lahat ay di pa huli,
Hindi ako magpapahanap
Ngunit
Ako sana'y iyong matagpuan muli.

(g.d.)
(c.p.)