Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 
012223

Your heart —
The best place for HUMILITY.
You are —
God’s TEMPLE and never a tenement.

You can be —
A man/ woman AFTER GOD’S HEART
And be a WITNESS
Of your own transformation…
The best TRANSFORMATION
Before the glimpse of your very eyes.

JESUS —
The best EXAMPLE of all…
Your tears, He will wipe…
Your shame, He will cover in His embrace…
Your pain, He has overcome.

He sees things from ABOVE —
More than the speckles in our eyes…
His heart, so PURE…so  GENUINE…

I asked…
“How could Jesus share the same table
With his known betrayer?”
Then the Spirit within me stood up…
For I haven’t seen the BEST OF GOD yet…

The Spirit grieves…
The Spirit says, “What’s in your heart?”
All my LIFE, I’m just a BROKEN VESSEL —
Needing the PRESENCE OF GOD
To breathe the BREATH OF HEAVEN…
The breath of SALVATION…
More than the words I can utter in tears.

I am a WITNESS —
Of how the Spirit within me
Sees the BIGGER PICTURES…
Thy will be done on earth as it is in HEAVEN…
His SAVING GRACE is enough —
I will be HOME soon.
011724



The very anthem of my soul
Is to shed every tear in your arms
And the comfort you shared before
Meant a precious treasure found —
Found in the most genuine kindness
In the most peaceful way
That I can ever calm the storms within me…

My soul longed for time
To bring puzzles into pictures
To depict the beauty I found for years
In the palms of my own ashes and failures.

And in such a span of time and space
That draws me into the vastness of my being —
Then maybe I could say I could just dive
In the ocean’s deep and fear no more.  

If I am to bury myself
And the depths of my heart somewhere,
Would you find this a treasure to keep?
Would you ever believe that I found the half of me…
093023

Ikaw ang Aking Bayan
Ang aking Pag-asa’t Ilaw
Sa mga rehas ng kadiliman…
Hayaan **** ang Liwanag Ko
Ang magningning sa Sanlibutan.

Ikaw ang Aking kawangis
Damhin mo ang Aking pag-ibig
Wagas at dalisay ang hain Ko
Kaya’t itapon ang pangamba’t
Sumabay sa pag-ihip ng hanging
Nagmula sa Aking hininga.

Sa dilim ay mas magliwanag ka
Isasaboy ko ang Aking kinang
Sa liblib na wala pang nakararating.
Takot mo’y babalutin Ko
Ng aking pagsinta habang ikaw ay humahayo.

Yakapin mo ang aking pagkatawag sayo,
Maging saksi ka’t magliwanag pa
Habang ika’y naghihintay…
At ako’y magagalak sa’yong pagsunod…
Mahal kita, Anak at mahal ko ang Sanlibutan
Pagkat Ikaw at Sila —
ang aking Bayang babalikan.
Isaias 49:8-12

8 Sinabi pa ni Yahweh sa kanyang bayan:
“Sa tamang panahon ay tinugon kita,
    sa araw ng pagliligtas, sinaklolohan kita.
Iingatan kita at sa pamamagitan mo
    gagawa ako ng kasunduan sa mga tao,
ibabalik kita sa sariling lupain
    na ngayon ay wasak na.
9 Palalayain ko ang mga nasa bilangguan
    at dadalhin sa liwanag ang mga nasa kadiliman.
Sila'y matutulad sa mga tupang
    nanginginain sa masaganang pastulan.
10 Hindi sila magugutom o mauuhaw,
    hindi rin sila mabibilad sa matinding hangin at nakakapasong init sa disyerto,
    sapagkat papatnubayan sila ng Diyos na nagmamahal sa kanila.
Sila'y gagabayan niya patungo sa bukal ng tubig.
11 Gagawa ako ng daan sa gitna ng kabundukan,
    at ako'y maghahanda ng lansangan, upang maging daanan ng aking bayan.
12 Darating ang bayan ko buhat sa malayo,
    mula sa hilaga at sa kanluran,
    gayon din sa lupain ng Syene sa timog.”

——-

Mateo 25:34-40

34 Kaya't sasabihin ng hari sa mga nasa kanan niya, ‘Halikayo, mga pinagpala ng aking Ama! Pumasok kayo at tanggapin ang kahariang inihanda para sa inyo mula pa nang likhain ang daigdig. 35 Sapagkat ako'y nagugutom at ako'y inyong pinakain; ako'y nauuhaw at ako'y inyong pinainom. Ako'y isang dayuhan at inyong pinatuloy. 36 Ako'y hubad at ako'y inyong dinamitan, nagkasakit at inyong dinalaw, nabilanggo at inyong pinuntahan.’

37 “Sasagot ang mga matuwid, ‘Panginoon, kailan po namin kayo nakitang nagutom at aming pinakain, o nauhaw at aming pinainom? 38 Kailan po kayo naging dayuhan at aming pinatuloy, o kaya'y hubad at aming dinamitan? 39 At kailan po namin kayo nakitang nagkasakit o nabilanggo at kayo'y aming dinalaw?’

40 “Sasabihin ng Hari, ‘Tandaan ninyo, nang gawin ninyo ito sa pinakahamak sa mga kapatid kong ito, sa akin ninyo ito ginawa.’
071623

Wise are those who win their battles
Not because their strength
Is the same fruit of their labor…

Wise are those who win others
Not by their words
That affirm one’s nation,
But winning them
From the beginning
Until the last breath of their days.
070623

Tumatagos ang mga salitang
Bala ang panimula
Balang araw ay yuyukod sa katapusan
Katapusang hindi tuldok ang pagsasalaysay…

Pipiglasin ang mga kandadong walang susi,
Kandong ang kahapong nilimot at nilumot…
Babangon matapos ang paghikbi
Hikbing bangungot sa pagpatay-sindi…

Ikaw ang mananatiling saksi sa aking paglisan..
Walang paalam maging sa gunita ng bukas at kahapon.
Walang kulay na babahagian
Ng liwanag na taglay ko’t iniirog.

Ang iyong akap ang aking baluti
Habang ang sandata ko’y
Bumabara pa sa aking lalamunan.
Ngunit sa pagsiping ng mga tala
Sa kalangitang panatag ang panayam
Ay Walang kukurap maging sa isang idlap lamang.

Ang sigaw na sumisingaw hanggang sa kalawakan
Ay tila pa ilang dipa na lamang
Sa pagitan ng mga segundong
Nagkakandarapang magsipagtagisan…
At ang silakbo ng damdaming moog sa kaloob-looba’y
Bukas ay wala ring katapusan at panimula.
020123

Even the oceans welcome me
To be drowned in the depths of Your majesty.
You are the King of Peace, the Lord of lords
And you don’t just sit down
In my mind palace
But you dwell in my innermost being…

I breathe as my lungs dry out
I have no words to utter…
No thoughts to ponder…
But every bit of me
Is like puzzle pieces
Of your masterpiece within me.

When I do good, I recognize it is Your heart
And it isn’t all about me…
My life is not my own…
Every trial makes me human
But Faith turns me back to You —
To surrender in the Ocean’s infinite…
And see that Your way is the best…
Because it always points out to You!

The peace you leave in my heart
Like a tattoo that reminds me of who You are,
And Your Words are not empty…
It is life for those who find it…
The only hope that we can ever boast.

The pain, the loss, the disappointments
I can’t count one by one
But just one word from you
Is enough to bounce me back…
In You, I found my identity
For I know You call me Your “beloved.”

The victories, the joy, the peace
Everything good
Makes Your Name claim its place
A place of Your throne, a place of Your own…
You make a home within me —
Not a tenement, but a temple.

All things depict Your glory
And even the darkness loses its power.
The dead air and the crispy sounds of every fallen leaf…
The melody of hope ignites
As the fire turned to blue…
I am nothing without You,
And I can’t do anything without You…
Bury me in Your arms, Lord…
121622

Mga pangarap ay nasa alapaap pa,
Susungkitin gamit ang pagsisikap
Pag-asa at pananampalataya.

Minsan, hinahanap ko pa rin ang sarili —
Habang sa mga mata ng iba'y
Doon pa rin pala ako nananalamin.
At baka sa paligid ay naroon ang ligaya
Kahit alam ko namang
Isa lamang itong patibong.

May mga katauhang nagpapaalala saking
Gusto ko ring marating kung nasaan man sila.
O makihati man lang sa mga bituing
Nasa kamay na nila ngayon
Habang ako’y naghihintay pa rin
Sa sarili kong panahon.

Binabalot ng dilim ang aking puso
Bagamat ako’y lumalantad sa liwanag.
Naghihikahos at nangugusap
Ang damdaming namahay na sa parang.

Nakakapagod palang mangarap
Na tila ba ako’y pinaglipasan na ng panahon.
Tila ba wala nang tala para sa’kin.
Akala mo ‘yun na,
Kaya ibibigay mo ang lahat
Ngunit uuwi ka pa ring luhaan
Pagkat paulit-ulit ka na ring nasaktan.

Saan na nga ba ibabaling ang tingin?
Kung ang lahat ng pinto ay kusang sumasara…
Kung ang lahat ng balik ay pait at hagupit…
Kanino na nga ba magtitiwala pa?
Sa sarili ba o sa kanila?

Sa kabila ng bigat ng aking mundo'y
Nariyan pa rin ang Liwanag
Ni hindi Sya natitinag
Kahit ako mismo ang mang-iwan…

At kung ang Liwanay ay walang kapaguran,
Ay baka 'yun na rin ang dahilan
Kung bakit mas nararapat ko pa ring piliin
Ang pag-usad kahit pa nasasaktan.

At baka sa dulo ng Liwanag,
Ay naroon ang gantimpala
Na kahit ang mundong ito'y
Hindi makapagbibigay.
Next page