Kung mayroon akong pinakaayaw na almusal Iyon ay yung lulunukin kong katotohanan na lilipas ang bawat oras, papatak ang bawat segundo ng napakagulong buhay ko na wala ka. Sayang lang, Ang ganda kasi nung mga eksenang pinangarap ko Na buo na ang bahay na ang palapag ay tatlo, Pagpasok mo rito, ikaw ay nakaupo sa sala na binuo ng mga pangarap mo at oo. Nang hihinayang ako, paglulutuan sana kita tapos gigising ka sa umaga na may mainit na kape ka nang nakatimpla.
Pero inabot na kasi tayo ng takipsilim Nagwakas ang mga pangarap na almusal nang magsimula ka nang maglihim Nang umalis ka na lang dahil hindi mo rin naman kayang magkwento at umamin Noong humingi ako ng ilang segundo ng katotohanan matapos ang ilang taon kong inakalang hinding-hindi ka magiging sinungaling.
Alam ko balang araw, masaya kana sa iyong bagong kasama. Sa mga munting eksena na nag lalaro sa isip ko, gusto ko na yung eksenang masaya ka na lang sa iba. At balang araw hindi na tayo masusuka sa mapakla at mapait na almusal ng ating pag-ibig, salamat, totoo.