Ako'y minsan ng naligaw,
Sa ilalim ng kalangitang bughaw.
Isang napakalawak na hardin,
Na agad pumukaw ng aking paningin.

O, Mirasol!
Namumukod tangi ang tanglaw.
Sinubukan ko itong pitasin,
Itinuring na sariling akin.

Sa lakas ng ihip ng hangin,
Di ko namalayan na ito'y tatangayin.
Sinubukan ko itong sagipin,
Ngunit sa huli, ako pa rin ang salarin.

kuhanin man ng liwanag
o lamumin ng kalawakan
pagsapit ng dilim
kahit nakapikit
mahiwaga ang tanawin
kita ang mga bituin
maging malamig man ang umaga
maging mainit man ang gabi
o kaya sila'y pagbaliktarin
ngiti ko'y di magninimdim
ako'y maghihintay pa rin
tatangayin, aabutin

Sa tuwing naaalala,
Ako'y naluluha,
Di lubos na akalain,
Lahat ay mawawala,

Ang pag-ibig na pinagsaluhan nating dalawa,
Sadyang kay bilis limutin,
Parang inihip lang ng hangin,

Tila ganon lang kadali,
Pipilitin ko rin ngumiti,
Lalasapin ko ang pait,
Titiisin ko ang sakit,

Dahil wala ka na,
Iniwan **** nag-iisa,
Di na mababalik ang tamis,
Di na mahahagkan pa muli,
Di na mamasdan ang ngiti,
Di na mauulit pa,
Hindi na muli,
Dahil wala ka na,

Saan ba tayo nawala?
Ba't hindi ko nakita?
Di lubos na akalain,
Tatangayin pala ng hangin,

Ang pangako sa isa't-isa'y,
Babaliin lang pala,
Okay lang ako yung masaktan,
Wag ka lang mawawala,

Tila ganon lang kadali,
Ba't ang hirap pa rin ngumiti,
Nilasap ko na ang pait,
Tiniis ko ang sakit,

Tangi kong hiling sinta'y
Nakikinig ka,
Minahal kita abot langit,
Hanggang maubos lahat ng "subalit”