Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
goldenhair Apr 2014
suas palavras me dão espasmos
o jeito que você canta feito um gatinho miando
seus olhos me cercando por todos os lados
sua voz suave me cortando me roubando o oxigênio
atingindo-me no meio do peito feito uma lança
que me atravessa e me faz sangrar e só parar ate conseguir ouvir de novo
sua voz de abandono tão doce tão suave que me faz querer vomitar
que contrai todos os poros do meu corpo e por um segundo para todos os meus órgãos e me seca e sufoca e aperta e queima feito ácido por dentro
e seu corpo tão suave e tão belo e tão angelical tão ingênuo e me faz
querer te usar te corromper é como garras rasgando minha pele como álcool no meu sangue que arrepia cada pelo do meu corpo e me faz te querer mais e mais
toda manhã em que eu acordo sem seu sorriso de quem pede carinho e pede amor mas eu não posso te dar amor por que você é diferente você é especial você está tão distante de correr esse risco, mas eu te quero, eu te quero.
dj Nov 2012
"a mecha bug
impossibly small
beady compound eye
cute little botfl  y  antennae
recording Me

sleepyhead
as I lay down
in my bed
embedding its little body
in my dreamcloud that's
above my head
in my   bed

all my prayers + wishes
all my luck gifts from God
the robo-pede
uploads it's buzz code

And the scheiße repeats
tonight then tomorrow,
1 then 2,
2night then 2morrow
one then two
i'm trying to explain my **** luck..
Victor Marques Nov 2012
O Nosso tempo deixa de ser tempo

    Hoje é um tempo novo de descoberta e actualização da nossa vida.
Por vezes, ficam para trás as coisas mais bonitas e simples que nos fazem tão felizes e não custam nada a fazer. O amor é um sentimento gratuito e duradouro. O sorriso também é eficaz e permanece na mente de quem o dá e recebe. Agradecer a Deus e às pessoas que nos rodeiam fortifica o nosso espirito por vezes ocupado com tantas banalidades.
    Temos uma natureza que ressuscita todos os dias profícua em dar e nunca pede nada em troca, simplesmente respeito pela criação de tudo que a ela envolve e a nós também.
O tempo se perde no próprio tempo que deixa de ser tempo para quem corre todos os dias atrás de um autocarro, metro, táxi ou outro qualquer devaneio próprio do nosso tempo.
    Vivemos num mundo surdo e cheio de poluições que afectam e matam seres humanos que nem se apercebem da causa da sua morte. Comemos alimentos cheios de pesticidas, herbicidas e por vezes contaminados. Falta ao homem do nosso tempo, tempo para si e seu deleite pessoal.  O Homem perdeu a sua ligação com a natureza das mais diversificadas maneiras: deixou de viver num ambiente campestre, começando a viver em verdadeiras prisões citadinas onde a Indústria e um trabalho fácil atrai multidões.
   O nosso tempo é um tempo de teclados, de écrans gigantes, de mexer de dedos, de mensagens virtuais que não transmitem coisa nenhuma.
   Um tempo que deixa Deus num plano quase esquecido do nosso dia-a-dia.
Este tempo que deixa de ser tempo é louco. Matam-se pais, filhos, irmãos…
Este tempo é um tempo em as pessoas vivem e morrem penando e sentindo cada vez mais a falta de dinheiro, trabalho e uma vida cheia de felicidade.

  Victor Marques
tempo, natureza, Deus
Prince Allival Mar 2023
HULING PAHINA

Nababalot ng kalungkutan
Nalulunod sa kabiguan
Nilalamon ng kadiliman
Pinapatay ng nararamdaman

Patak ng luhay palatandaan
Emosyon ay di mapigilan
Sugat na iyung iniwan
Humilom man ay may peklat parin ng nakaraan

Pag kabigoy di malilimutan
Sa gawa **** isang huwad at mapaglinlang
Ikaw ay isang timawong nilalang
Mapag kunyari at nagbabalat anyo sa mga pangakong kay bilis **** bitawan
Ngunit niisa ay walang napatunayan

Walang gamot ang kasalukuyan
Para mag hilom ang sugat ng nakaraan
Nag iwan ka ng peklat at pangit na karanasan
Sa inalay kung tapat na pagmamahal nasyang dapat **** kaluguran.

Pagtataka'y diko maiiwasan
Sapagkat ginawa ko lahat ngunit ako'y iyung pinag taksilan
San ako nag kulang,,ang aking buongpag mamahal ay sayo'y aking ibinigay
Walang limitasyon at walang pag aalinlangan pagmamahal ay aking isinaalang alang
Pati aking kaligayahan ay sayo narin nakasalalay

Binigyan mo ng katapusan
Ang tayo na akala ko'y walang hanggan
Inalisan moko ng kasiyahan
Pag mamahal ko'y sinuklian mo ng kalungkutan

Nakakatawa bagamat alam kung nong una palang ay wala na
Pero bakit paba ako umasa
Sa salitang baka sa kaling pede pa
BAKASAKALING pede pa ang tayong dalawa
Ngunit kahit na ipilit ko pa
Ay wala na talaga
Dahil ikaw ang nagbigay proweba
Na ang tayong dalawa ay mananatili nalang ala-ala
At ang ating istorya ay nagtapos na dito sa huling paghina kung saan iniwan moko mag isa....
renielmayang Jun 2018
umagang umaga
ikaw sa akin ay nagbibigay kaba
mukhang ikaw yata ang babaeng
sa akin ay itinalaga
naririnig ko na ang bawat yapak ng iyong mga paa
at unti unting bumibilis ang aking paghinga
diko maigalaw ang aking mga kamay at paa
parang ako ay napaparalesa

nandyan na ang **** at nagsimula ng sa pagturo
pero diko parin maalis alis paningin ko sayo
ikaw na yata ang magiging subject ko

boung klase tayo ay magkatabi
hindi mo alam
palihim akong kinikilig at ngumingiti
pagkat minsan lang to mangyari
kung pede nga lang
e extend ang klase hanggang
hating gabi

oras na ng uwian
gusto ko sanang ikay sabayan
papunta sa inyong tahanan
kaso ikay dina abutan
kaya dali daling nagtanong
sa iyong mga kaibigan
kung saan ka dumaan
para ikay aking masundan

nang ikay naabutan
diko inaasahan
sa aking nadatnan
may nagmamay ari na pala ng iyong kagandahan

akoy biglang napatulala
napatingin sa mga tala
diko namalayan tumula na pala  
itong mga luha
kaya aking napagtanto
itatawa ko nalang ang lahat ng ito
at kakalimutan ang isang tulad mo ...
O coração não mais bate ansioso
Não se queixa se se parte
Mudo, calado,
Pede que me esqueça que existe
E que sucumba,
Muda, calada,
Ao vazio que me toma o peito
Para que nele faça casa novamente.

A cabeça divaga, inquieta,
Queixando-se só de não se queixar
Calada, indiferente,
À impulsividade que me toma
E que me torna,
Feroz, calada,
Num outro animal qualquer
Que me rasga a pele e alma sujas.

Sou presa e predadora nesta Primavera que chega
Não mais borboleta mas fera sedenta
Do sangue que em si mesma corre
Feroz, abafada,
Por drogas rotineiras
E uma cabeça que se não cala
Abafada, empurrada,
Por whiskey rasca e brancos quentes
Caio no ímpasse do quase esquecimento.
O corpo que me prende não é o meu
O Ser, levou-o a nortada
Sou só sentires inexistentes e pensares duvidosos
Matei-me e, impura, continuo a viver
Presa na vida e presa de mim.
Victor Marques Dec 2011
A paz inexistente em mim

Gaivotas voam como se em eterna harmonia,
A paz é inexistente em mim, não tenho alegria,
Milhões vivem em fedorenta Guerra,
Desgraçados são os homens desta terra.

A paz tenho no sono sem vontade,
Tenho que tentar contra a realidade.
Crianças com fome,
Pais sem nome.
A paz depende de ti meu companheiro,
O pedinte pede o dia inteiro.

Num mundo sem preconceitos,
De malícia e obscuridade,
Ingrato e sem verdade,
A que paz estamos sujeitos?
Seres maltratados e humilhados,
Luta tu pela paz inexistente,
Hoje amanhã e sempre…

Victor  Marques
Victor Marques Nov 2012
S.Mamede

O fogo acesso não te queimava,
Aprendeste que Deus a todos amava.
Viveste com romanos e plebeus,
Nasceste pelo amor de Deus.

Amaste a Deus de um modo sereno,
Estive com o imperador Aureliano.
Nosso Santo S. Mamede,
Perdão a Deus por nós Ele pede.

Deus falou-te ao coração,
E te veneramos desde então.
Viveste com os pobres e teus queridos animais,
Nem tiveste o carinho de teus verdadeiros pais.

Santo de qualquer aldeia,
S.Mamede de Cesareia,
Santo bendito e excelso,
Rosmaninho e feto.
Marco ASF Couto Apr 2014
E foda.se a vida que demora a fazer-se homem.
E foda.se a o vinho que só me conta mentiras.
E foda.se a musica que me alivia a dor de não te ter.
E foda.se o espelho que é demasiado honesto.
E foda.se os livros que não consigo ler.
E foda.se os autores que não consigo entender.
E foda.se o que quer que seja que me retira confiança.
E foda.se o destino que não pude escolher.
E foda.se o passado que não pude escrever.
E foda.se o futuro que já só quero esquecer.
E foda.se a liberdade que não me deixa crescer.
E foda.se a inercia que me quer prender.
E foda.se as palavras que me deixão com sede.
E foda.se a sede que só quer vinho.
E foda.se o vinho que me voltou a enganar.
E foda.se o coração que não sabe como amar.
E foda.se o amor e a falta de ar.
E foda.se o sal que impede de chorar.
E foda.se o choro de quem me morde a alma.
E foda.se a quem me pede para ter calma.
E foda.se tudo resto que nada tem a ver contigo.
E foda.se a amizade que faz de mim só teu amigo.
E foda.se a cama que me faz sonhar.
E foda.se o sonho que se acha ordem.
E foda.se a idade que Eu já me devia ter feito homem.
Shrinking Violet Nov 2014
Nunc est bibendum,
nunc pede libero pulsanda tellus*

        Now is the time to
                       drink,
Now the time to
            dance
                     footloose
                            upon
                               the earth.

       Tread  lightly
                      upon
              the clay of
      my  heart.

                Do you
           not know
                  the way
                       my pulse
                              drums in
                drunken            syncopation
               ­             as you
                                   waltz your way
                                            towards me?


The courage of your beauty overwhelms.
"Nunc est bibendum, nunc pede libero pulsanda tellus"
-The Odes of Horace
Kurtlopez Jul 2023
Masakit pero kailangan nating tanggapin na di lahat ng gusto natin mapapasaatin the good way na magagawa natin ay palayain at mahalin nalang ang sarili natin, kasi u know kung ipipilit pa natin yung gusto natin paulit ulit lang tayong masasaktan paulit ulit lang ung hapdi sa puso natin pede naman na maging masaya nalang tayo sa kanya sa mga bagay na nagpapasaya sa kanya alam mo kung mahal mo talaga sya masaya ka sa mga bagay o taong nagpapasaya sa kanya
Ryan O'Leary Aug 2018
The Odd Sock.

At last the phenomenon can
be explained, scientifically.

For example, only 1% of the
population are ambidextrous.

Therefore, if socks, like shoes
had a definite left and right,

the incidence of errant socks
would be a virtual unknown.

Why?

If we always wore socks on
the correct feet as we do shoes,

the wear factor would be
of a noticeable similarity.

Interchanging socks from left
to right is what causes the problem.

To put this theory into perspective,
one needs to look at gloves.

The odd glove is not near as common as
the odd sock, because of a left and right.

Therefore, 99% of the worlds population
are prone to getting socked.

Zidane and Cristiano Ronaldo, both Pede-
Dexterous, never lost a sock in their lives.
Shyamal Bodosa Dec 2019
Bilee Ning Majangdu Phoorikho |
Buha Rong Buthuni Khim ||
Khim Khrip Khebo Khajasisi Klydu |
Bukhe Naihi Khripbo Gamanghi Thaoodu ||
Sir! Jumuthuni Khe Laisi Sibringma |
Gadain-Gadain Garao Khe Silingma ||
Jumuthuni Phoorikho, Bilee Ning Majangdu Khim Lai
Pede Khhele Ning Thanglama Phoorikho Khe  Baalaohi ||
Phoorikho(School) is a Dimasa poem written by Shyamal Bodosa. The poem has been written from flowers point of view. If you love reading Dimasa poems then you will surely enjoy it.
nvinn fonia Jul 2022
Três presos foram condenados à morte: um árabe, um americano e um
português, e iam ser executados na cadeira elétrica. Antes de ser
atado à cadeira, o árabe pede para orar a seu Deus e é autorizado,
então ajoelha-se, voltado para Meca, e três vezes clama por Alá, se
curva e toca a cabeça no chão.  Quando é acionada a chave, para
espanto de todos, a cadeira não funciona e o árabe é devolvido à cela.
Ante o milagre ocorrido, o americano (protestante) resolve apelar para
o mesmo Deus, prostra-se ao chão e chama por Alá três vezes. O mesmo
fenômeno se repte, para estarrecimento geral, e o prisioneiro é
devolvido à cela.  Impressionado, o português (católico) adere a esse
poderoso Deus, curva-se três vezes, repetindo:

-- Alá, Alá, alá a tomada desligada...

— The End —