IKA-9 NG NOBYEMBRE, 2 MIL QUINCE TAONG KASALUKUYAN
KASALUKUYAN AKO NAGMUMUNI KUNG KAILAN AT ILAN
ilan pa kaya sa inyo ang sa akin ay naniniwala
naniniwalang kaya ko pang magpatuloy
magpatuloy sa aking mga adhikain
adhikain na nagsisilbing inspirasyon
inspirasyong bumubuhay sa aking mga anak
mga anak na gagabay sa ating pagtanda
sa ating pagtanda...tanging hiling ko,tayo ay buo pa rin
buo pa rin ang pananampalataya,pag-ibig at pag-asa
pag-asang maituturing na ginto sa loob ng kahon
loob ng kahon na siyang daanan ng mga mensahe
mensaheng dapat ingatan at gawing pribado
pribado na hindi tulad ng aking buhay
aking buhay na nakasalalay sa mundo ng mga makata
makata ng bawat lahi na minsan nang pinag-apoy ang mitsa at tuloyang*  nagningas
nagningas hanggang sa pumutok  ang araw
ANG ARAW NG KASARINLAN ay KASAYSAYAN ng KALAYAAN!
kalayaang makapagpahayag ng sariling himig at pahiwatig
nitong aking IKA-DALAWAMPU'T ISANG TULA
TULANG PINAMAGATAN KONG
=_ PAANYAYA AT PASINAYA _=

May mga oras na alam **** nasaksaktan ka
Ngunit hindi mo malaman kung bakit ba
Mga emosyong ayaw magpakita
Kahit sa mga mata'y hindi ito madama.

                             May mga araw na ang iyong puso'y nangungulila
                             Sa mga memorya ng ulan na tumila
                             Nagmumuni-muni habang nakahiga sa maliit na kama
                             Hindi malaman, bakit ba nagkaganito na?

May mga gabi na mapapaupo ka sa inyong balkonahe
Mga titig ay nasa mga tala na tila may sinasabi
Ang hiling **** kaytagal nang naisantabi
Ngayon kaya ay mangyayari?

                Oh, aking sarili!
                Minsa'y kailangan mo ring magpahinga
                Sa mga problemang dahilan ng iyong panlulumbay
                Iyong harapin ng positibo ang hiram na buhay.



*There are times that you know you're in pain
Yet you can't figure out the reason you feel lame
Hidden emotions, unclear, unseen
Even the eyes can't give the look of what you're feelin'

                               There are some days when your heart feels empty
                               Yearning for the memory of the downpour that had stopped
                               Meditating while lying on the bed that is tiny
                               Asking yourself, how did this happen, it feels so rough

There's this kind of night when you'd sit outside at the balcony
Gazing at the stars that seem to be saying something
Your wish that was set aside and buried in your mind
Would it be granted now?

                My dear self,
                Sometimes you need to stop and take a rest
                From your problems that sadden you the deepest
               And face the positivity of life; "our lives are borrowed,
                  don't let the eyebrows be furrowed."