Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
solEmn oaSis Nov 2015
Sa tahanang walang hagdan
sa loob ang papag ay upuan
tahasang lantad at kinalulugdan
yaring higaan na minsa'y hapag-sulatan,,,,,

sa aking paggising
tila ba ako nalasing
nang mabasa ko sa napkin
katanungan mo sa akin

halika dito sa aking upuan
at sa iyong kapaguran
sasamahan kita sayong kanlungan
habang dito ka sa aking kandungan

bagamat di kalawakan
itong aking tasalitaan
napalalim mo naman itong aking kaibuturan
bilang kaibigan sa mas mabuting pagkakakilanlan

sa iyong pagkakaupo
ako nga ay napatango
replika ng iyong damdamin
nababanaag at sumasalamin

nagkaroon man ng eksistentesya
mga rima ko sayong independensya
at kung ano man ang naging esensiya
nawa'y wag ibasura,nalamang intelehensiya

nang sa iyo ay aking ipaarok
yaong nais **** matumbok
sagot  sa  "gaano nga ba kadalas ang minsan?
BIHIRA ang siya kong naging katugunan !
a homograph whether not good but not too bad to appreciate is worth the wait somehow!, if you only try to understand it deeply and literally.
hindi ko alam saan magsisimula
saan pupulutin ang mga naiwang piraso
ng pagkatao ko
naliligaw, nalilito,
parang lalagyang walang laman
lumulutang at walang patutunguhan
sasakyang walang destinasyon
ibong naiwan ng mga kasama nito
nasaan na nga ba ako?
ba't naliligaw pa rin sa mundong 'to?
kakahanap ko sa sarili ko,
bakit di ko pa rin matumbok kung nasaan ako

— The End —