Lubhang mapanganib
ang sinumang daig
ng isang dayuhan umibig
sa 'di sinilangang bayan.

O, anong poot at sigalot
ang kanyang itinanim
sa Kaluntiang nagbigay-lilim
sa kanyang murang katawan,
Upang silaban at yurakan
ang kabanalan ng kasarinlan

Ang magkapatid ng pisi
ay 'di dapat magtunggali,
Ngunit ang isang bayaran
ay masahol pa sa kawatan

Kaya ako'y nananawagan
sa maringal kong Haring Bayan,
O, kanyang tipunin
Mga anak ng Dakilang Lahi,
Handang paglingkuran
ang lupang kinamulatan

Pagkat ang aking lupang kinamulatan
ay isang makatang manunulat,
Siya ay bukal ng kaluwalhatian,
Angkan ng kayumangging balat

Samakatuwid, bigyang pansin
ang nagngangalit na damdamin
ng Sinaunang Mandirigma,
Sa awit ng himagsikan
dumaloy ang himig ng dangal,
At sa kalupkop ng kanyang sandata
lumigwak ang kagitingan
magpasahanggang kamatayan,
Sa ngalan ng kalayaan

**iamthe_avatar ©2016

Sa aking inang bayan,
Pag asang iyo nga ba'y nasaan?
Kung ang tanging nakahawak sa binhi mo'y mga kawatan.
Ilang ulit nang iyong mga anak ika'y nasaktan

Ano nga ba ang iyong hahantungan?
Inang bayan,
Kung kaming tunay na mangiibig sa iyo'y nagkulang sa paglaban
Para lamang sana sa iyong nasa malayong kalayaan
Upang sa kabila ng aming bigat na iyong pasan
Makapamalas kami sa iyo ng kaunting katamisan
Para lamang sa iyo, harinawa, inang bayan.