damo na hin duro an ๐ด๐ต๐ช๐ค๐ฌ๐บ ๐ฏ๐ฐ๐ต๐ฆ๐ด haak lamesa
takip-takip an kabutang pero dire ak nakakabasa,
han mga pulong nga akon nasurat,
mga letra nga nag buru-balighot ngan nag papaplanat.
waray na gihapon tinta an akon ๐ฃ๐ข๐ญ๐ญ๐ฑ๐ฆ๐ฏ ubos na an paypay han ๐ฏ๐ฐ๐ต๐ฆ๐ฃ๐ฐ๐ฐ๐ฌ nga sinurat-suratan hin magka-durudilain nga pangandoy, mga pulong nga ha inop nala natutumanโmga pulong nga karuyag ko unta mabatianโ
tikang haimo mga im-im, an katam-is han mga saad nga sugad hin dugos,
an mga hinumduman nga sugad hin daan nga telegrama, nga ha akon kasing-kasing nakahipos.
gintatapo-tapo na an mga surat nga linukot, waray na ka abrihi tikang han kaparong han lanterna han aton gugma.
nga an dagaang nga an hadi akon na aabat, tumaghom na tikang han imo paglakat.
ngan sugad han ๐ด๐ต๐ช๐ค๐ฌ๐บ ๐ฏ๐ฐ๐ต๐ฆ๐ด nga buot mag pahinumdom, akon man liwat nangalimtan an pag-lara han gugma,
waray na punto an mga sinurat, ighahapil ko na la ada.
translation
Many sticky notes now clutter my desk,
Covering the chaos, yet I cannot read the restโ
The words I've written, the letters that twist,
Tangled and scattered, lost in the mist.
My ballpoint is dry, ink all but gone,
The pages of my notebook, faded and worn,
Filled with dreams that never came true,
Words I once longed to hear, whispered by you.
From your whispers, the sweetness of promises,
Like honeyed vows I once held as bliss,
Old memories, like telegrams worn,
Stored in my heart, weathered and torn.
The crumpled letters are thrown in a pile,
No longer opened, no longer worthwhile,
Like the fading glow of a lanternโs light,
The love we once shared, now out of sight.
The warmth I once felt now slips from my hands,
Fading as you leave, slipping through the sands.
And just like the sticky notes meant to remind,
I too forget how love once intertwinedโ
The words no longer matter, they simply fall behind.
01.26.25
