Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
"Magandang umaga sa mga ulap na kasing ganda ng yong mga mata.
Habang lumulubog ang mga bitwin patuloy ang buwan sa pagkanta.
Ang langit na sing tamis ng mga ngiti **** walang kasing lambing.
Kung alam mo lang sana ang pakiramdam ko sa tuwing ika'y nakikita.
O kung paanong ang puso ko'y lumulundag kahit di ko man idikta.
Ang isip ko'y di mapakali hinahabol ang kanyang paghinga.
Sa bawat patak ng segundo sa bawat hininga mula sa baga ko,
Mukha mo ang naiisip tinig mo'y umaalingaw ngaw sa loob ng utak ko.
Ibaling ko man sa iba ang atensyon ko naghihimagsik ang damdamin ko,
Ikaw ang panaghoy ng puso kong sing lambot ng ulap na di mapanuto."
Ito'y nalikha mula sa mga taludturan ng iba't ibang mga tula at pinagtagpi tagpi upang mailarawan ang nais na maipadama sa babaeng sinisinta.
Danice Feb 2019
ako'y pupungas-pungas
ngunit pinili ang mata'y isarado
pinilit matulog, nagbabakasakaling
ang payapang panagip ay bumalik;

ako'y nasa lugar na nais
sa lugar na lahat ay tunay,
sa lugar kung saan walang madla,
sa lugar na malaya at walang nakakakita ng tunay na nadarama
sa likod ng ngiting pinapakita.

nakaupo sa pino
ngunit puting buhangin,
pinagmamasdan ang tulog na ulap
sa likod ng mga kumikinang na bituin,
at pinapakinggan ang tila walang sigla
na hampas ng alon sa dalampasigan

isip ko'y binabaha
ng mga salitang hindi mailabas,
sa tahimik na lugar na nais
nagtanong sa sarili,
"mayroon pa bang saysay
itong buhay na walang halaga?"

— The End —