Tagu-taguan,
Maliwanag ang buwan
Munti kong tula,
Inyong pakinggan

Ito'y patungkol
Sa kabataan
Na inaakalang
Pag-asa ng bayan

Wala sa likod,
Wala sa harap
Ano ang kabataan
Sa hinaharap?

Handa na ba kayong
Malaman ang totoo?
Pagbilang ng sampu,
Malalaman na ninyo

Isa, dalawa, tatlo
"Tara, pre! Dota tayo!"
Isa, dalawa, tatlo
"Kyah, pa-like ng DP ko"

Isa, dalawa, tatlo
"Naka-hithit na ako"
Isa, dalawa, tatlo
"Tara, shot na tayo"

Mga kabataang nakikiuso
Mga kabataang lulong sa bisyo
Kabataang imbis na ang dala'y libro
Ang palaging hawak ay sigarilyo

Apat, lima, anim
Wala nang ibang alam gawin
Apat, lima, anim
Kung hindi gadgets ay pindutin

Apat, lima, anim
"Babe, walang tao sa'min"
Apat, lima, anim
"Babe, pwede na nating gawin"

Mga kabataang napapariwara
Mga kabataang sa tukso'y nadadala
Kabataang tinuturing na Maria Clara
Na ngayo'y mas kilala na sa Maria Ozawa

Pito, walo, siyam
Nasirang kinabukasan
Pito, walo, siyam
"Aking pinagsisisihan"

Pito, walo, siyam
"Ako'y nanghihinayang"
Pito, walo, siyam
"Ibalik niyo 'ko sa nakaraan"

Totoo nga ang kasabihan
Ang pag-sisisi'y nasa hulihan
Ang ating nakaraan
Ang siyang madidikta ng kinabukasan

Ngunit hindi ko naman nilalahat
Ang nais ko lang, kabataa'y mamulat
Ang buhay natin ay parang aklat
Tayo ang gumagawa ng sarili nating kwento at pamagat

Hindi ko tatapusin ang bilang sa sampu
Dahil hindi ako ang magdidikta ng kinabukasan niyo
Ngunit sa pagtatapos ng munting tula ko
Sana'y makapagsimula kayo ng panibagong kwento

Kwento na kung saan kayo ang bida
Kwento na kung saan kayo ang pag-asa
Salamat sa pakikinig mula umpisa
Ngayon ang tulang ito'y tinatapos ko na

DP:  "I
I just
I just don't
I just don't know
I just don't know how to
how to.... to do this...how do I do this?"

DOH: " to do what?".

DP: "How I ought to deal with you".
" What is the kindest way to avoid drama....
To avoid the manipulation of self pity...
To save us both the indignation of an acting out?"

DOH: "There are at many ways to deal with me....
"nicely and neatly to avoid inflicting more pain,
directly and honestly to help you understand,
silently and patiently in hopes that you will find another to distract you,
sternly and without pity to engage your own sense of pride.
or....shall I remind you of the past and how difficult it was for you?
shall I simply give you increments of time to help you adjust?
shall I simply smile and promise to talk soon as I wave goodbye?"

DP: Or perhaps I should simply come to grips with the fact that you are in my life forever and thank God for you?
After all, who else would care for me as much as you? "

DOH: " Probably no one", and thinking a little longer responded, "No one can love you like me".

DP: "BUT YOU DON'T love me!"

DOH: "I don't? Hmm.... I guess I never noticed."

DP: "Perhaps this is true. But is it fair to do that, to take without returning, and how is it that you can continue to do that? Oh, who can answer my questions about fairness in relationships?"

DOP: You can, if you have the courage to face singleness."