Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 
I look at the sky everyday
I feel as it feels,
I see its emotions
glance off on me

Its feelings flow
as in my heart
a ship which travels
to another land

To gather seeds
from the new grounds
colourful experiences
it's all that counts

Different colours
brings the wind
each of them
is so unique

Strange feeling
to feel the sky
the time I wake up
I sense its mind

So,
I look through my window everyday
to see how it's feeling today
and what colour it choosed
to paint my day

But even the darkest mornings
when the wind furiously blows
awakening depression thoughts
and the ship is so **** lost

I see the beauty lying
in these dark shades
because the harmony
still remains

A bittersweet symphony
that inevitably occurs
You know it happens
You know it'll come
so just enjoy it
as long as you can

See the beauty of this world
smile when you're feeling low
cause darkness made you
be that strong

There's so much beauty in this world
where bright colours have dark spots
that make them brighter even more.
I will sleep in your arms tonight
as I used to do just some time ago.
I will sleep in your arms tonight
just by closing my eyes
driving my dream in those happy days.
I can still feel your warmth, your smile,
the excitement in your eyes..
I'm still staring at the stars
as I used to do along with you
every single night.
I didn't stop thinking of you
cause those stars remind me of you.

...
Let me sleep now.
Let me dream myself in your arms for one more lonely night.
So quiet, so plain
There's no one in my dreams!
Nobody I can picture of,
but I got so much to give!
Please, would someone make a dream for me?
I got so much love, so much love to give

So, where are you Mr. Stranger?
You have to fill my dreams!
My love is getting so big
you may get drown
so don't be late
or I'll be down

So quiet, so lonely...
Please, could someone draw a man in my dreams?
I got so much love, so much love to give!
Well, where are you Mr. Stranger?
We have to make your portrait
and hung it in my dreams
You'd better be on time
for me to be fine

What's your favourite colour Mr. Stranger?
Cause I'd like to dream of bright colours!
Let's make them brighter together
and let the romance ends
when death tear us apart
Are you what I dreamed of?
Are you what I  want?
I just want to know you,
so please, come and meet me tonight.

I might fall in love with you
so please treat me right.
I am a fighter
but with a fragile heart.

Don't play me, don't fool me.
Just be honest and kind.
And so I'll love you
with all my heart and soul.

Let's fight together,
for love and life,
cause we're both fighters after all..
that's how we met that night.

Give me your hand my love
Don't be reluctant anymore
Let me know your pain
Don't make fight in vain

Why do you hesitate?
What keeps you away from me?
Don't care of what they think
Its is your life to live

But only if you come tonight
things might be all right
Leave your excuses aside
and light my sight

Make your words come true
Do not act as they do
My time is ending now
Rush! Don't let me down

Give me your hand my love
Don't be reluctant anymore
Let me know your pain
Don't make fight in vain

Why do you hesitate?
What keeps you away from me?
Don't care of what they think
Its is your life to live
An old long bittersweet story. We are both bjj fighters and we fell in love from the first time, but life had other plans..
It's the excitement in the eyes
and the will there is in heart
in my face draw a smile
and a fist shapes my hand

There are dreams my mind is making
while my body feels a rush
and the goal my eyes is shaping
I can't wait, let me start!
Never stop dreaming
You say I can't, you say "Don't!"
But I won't listen, my dear
Because I'm here to prove you wrong

You speak for the average
you guess I'm the majority
But have you ever though
I might be the exception?

The thing is,
we all have wings, my dear
but some of us
just don't know why

So speak for yourself, my dear
Shut your mouth. Sit back.
And watch my wings fly high
Watch me as I paint the sky!
I once met love.
He made me laugh every day.
He couldn't bare  away from me.
He wanted to offer me the stars.
And he did...
holding me tight
every night,
on the warm sand of summer
under the night sky
with a million stars above
and the moon up there, like a guardian
and sometimes a bottle of wine.
Sweet words. Gentle touch. Passionate love.
Just a summer ago.
And after that
there's been only silence.
Silence still. Frozen feelings. Frozen soul.
I'm just frozen in silence.
Because my heart is mourning...
for I once met love.
Life is not easy, my love
Life is too short
But we yet listened to them
instead of holding our hands

We didn't trust ourselves
our trembling, doubting heart.
I think I got scared
and made us move apart

A stranger you were
but I fell in love
so, I tried to sense myself
avoiding have me hurt

Now dearly I do  pay
as many poems as I wrote
my heart is still in pain

All these feelings, my love...
Will you fight for me
or should I throw them away?

I feel your reluctance once again
but you've shown me boldness back then
What is now? I  don't understand

A clouded veil all over you
I feel it always there..
Are you in pain, my love?
Did I  hurt you someway?
Or just your pessimism prevails?

Many things remained unsaid
It's time the play came to an end
Don't you think too, my love?
that truth is the only way
to push the pain away

I understand that words may come out wrong sometimes
but your eyes...
they never lie, my love

Big, sparkling eyes
charming like you
but a long, sad story
I see behind the blue

Just remember
I  care about you

Now, heal my wounds
Give my hopes a stay
or make clear to me
I  won't be yours anyway
I try to find another word
to describe loneliness;
so I make it weigh lighter
and give a rest to my shoulders.
It's heavy this word,
heavier than I thought.
I feel the gravity shallow my soul,
my smile, my strength, my whole.
But something's pink inside my blue
it's my dreams that coming true,
the appreciation of what I got
although I've no one to see that.
So, like the sunset,
- pink and blue -
I'm going down
and let the moon
rise up high
in the dark
to light the way
and find my path.
I know that nightfall
brings the dawn,
so I'll wait patiently
inside the black
until this path
bring me my sun.
Where is my love?
Where are you my love?
I keep waiting for ya
I can't stand it longer

You can feel the anguish
flowing through my body
My heart is desperate to find you
Will I find you? I wonder...

My feelings overflow
Please, don't keep me waiting
I will have to waste them
'Cause they overflow

Please, my love
Come to me
Show me what love is
'cause I'm afraid
I don't really know
It feels nice, oh so nice
They understand!
They are writers, poets and dreamers too. They are romantics, like me.
"Never stop dreaming wild", they said.
That's all I needed to hear.
People don't understand. Even the closest ones. Its's a fire burning inside. My wild dreams. They don't understand. They discourage me. They say I can't. "How will you...?", "It's too late now", "Find something else to do".
But one word I hear; Fear.
Now, I know. They're just afraid of them. Of my endless dreams.
"The wild scares those who have only loved the tamed", he said, and pushed my sadness away.
The colours flooded back to my body.
I'm not grey anymore.
My colourful soul can now fly high! up above the sky!
What a relief!
My flame was guttering. I was afraid it would be gone forever.
But I forgot. I was born with this spark that will always keep my fire lighted. That will never allow my colours to fade away for good.
This spark is my searching for anything that will shine my wooden cabinet, where I keep all the magical creations of my mind.
You could really see them only if you had magical eyes like ours or if you'd allow us to give you a pair of those colourful glasses.
I speak for wizardry and you think I'm just a dreamer.
But it is nothing more than the ability to see the endless horizon of the things you are capable of.
It's just that.
So, when you are not dreaming, remember... it's your fears.
But I am not afraid. I'm free.
So, don't try to take the wind out of my sails.
You just hurt me and slow me down.
I forgive you.
You've never seen these colours. Such an assortment, such a brightness, such a depth, what a creativity!
All together in a perfect harmony.
I understand.
I understand and I forgive you.
But "what a pity", I muse.
What a shame that someone never gets to know the abilities of their one body.
But how could  they know? They don't even try.
And how could thy try, when they don't dream?
The power of the inducement.
You now know what I mean.
I feel his kindness in his hug,
such a warmth comes from his heart.

This is the man of my dreams.

So manly and strong,
yet romantic and sweet.

This is the man of my dreams.

A white knight, he is,
he asks for my kiss.

Well,
This is the man of my dreams.
It was literally a dream.
Long story short, a kind soul is all we need.^^
Hey little self o' mine
sweet little girl
You!  My younger, shy self
Yes, it's you I'm talking to

I'd like to say thank you
and tell you not to worry
I built my castle
and my guards are here too
and I'd like you to know that I love it

One more thing you have to know
Nobody now can
bring me there again
to these grounds
that hurt you so

And if you knew, oh if you only knew
how much strength you gave me
compassion and love,
how many times you wiped my eyes with tears of truth
how many times you healed this wounded soul
that always doubts.

And you did all that, just by instilling
inside the ink of these papers
colours of your clear, pure soul.

Like crystal your truth
hard to write
but you made it
for me to be fine

I'd like you to know younger self o' mine
that because,
with eyes of a child
you faced the world,
and consciously decided
eyes not to change
I am now like the light
bold into darkness.

One more thing you have to know
the rewards you reaped
fed other people too
with dreams and hopes
love and truth.

You, now, can be proud
sweet, little self o' mine
Do things so that your future self can be proud.
So that your tomorrow self can say thank you to the yesterday one.
And remember to always, but always, stay loyal to your values and ideals.
Like a rainbow
which suddenly appears
flooded by colors
magical it seems

Will it come? Υou don't know
neither where it'll find you,
you're waiting for it though
in order to spellbind you

What is it, you wonder
skeptical your mind
a hint you may need
to set your thoughts in line

Imagine you are hungry
it makes a meal to eat
Imagine you are cold
it has for you a coat

And when you doubt yourself
it sees the best of you
"You're beautiful" it says
and makes you smile again

You now may understand
this riddle is going to end
a-four-letter word you seek
the magic is beneath

it's the Eternity you wish it last
as well as the Respect you got
"Ours" is the word you enhance
while Sense is melting in his arms
EROS
Δεν σου άξιζαν τα χάδια μου, τα γέλια, τα φιλιά μου.
Δεν σου άξιζε η φροντίδα μου κι η απαλή καρδιά μου.
Η ευγένεια και το ήθος μου
άγνωστα για 'σένανε
κι εσύ όλος ανάξιος ήσουνα για 'μένανε.

Τα ποιήματα, τις λέξεις μου
σπατάλησα για μιαν ελπίδα.
Γιατί είμαι μια γλυκιά ψυχή
με τα όνειρα για πυξίδα.
Και ψάχνω λόγια να σου πω
και λέξεις να σου γράψω
μα ούτε μία δεν αρκεί
για να σου περιγράψω
τα χρώματα που έφτιαξες
εκεί μες στη καρδιά μου
και πώς δειλά εκρήγνυνται
μέσα στα όνειρά μου.

Κι όλα αυτά ξεκίνησαν
τη νύχτα εκείνη εκεί
που αφθόρμητα ευρεθήκαμε
στη θάλασσα τη θερινή
- 8 ήταν τ' Αυγούστου -
μ' ένα μπουκάλι από κρασί.

Κρύωνα και με ζέστανες
γλυκά στην αγκαλιά σου
και σαν πουλάκι ένιωσα
μικρό μες στη φωλιά σου.
Κι έτσι όπως κοιταχτήκαμε
να το φιλί επήλθε
κάτω απ' τα αστέρια τ' ουρανού
τη θάλασσα τριγύρω
με το φεγγάρι μάρτυρα
μόνο εμείς οι δύο
υπήρχαμε εκείνη τη στιγμή
μες στον πλανήτη όλο.

Κι οι μέρες ακολούθησαν
με γέλιο και αγάπη.
Όμορφες φάσεις της στιγμής
γεμίζουν το καλάθι,
αυτό των αναμνήσεων
που πλέκουμε μαζί.

Και μιας που το ανέφερα,
συνειδητοποιώ
πως κάθε ανάμνηση μαζί σου
στο πρόσωπό μου αφήνει
ένα χαμόγελο χαζό.

Και είναι μέρες που μόνη μου γελώ
μ' αυτά που μου 'χεις κάνει.
Μα αυτό με κάνει να ζητώ
κι άλλες πολλές ακόμα,
να δω τι άλλο θα βρεθεί
μαζί σου να περάσω.

Μα ακόμα κι αν σε ξεπεράσω
πιστεύω πως θ' αξίζει,
γιατί είσαι ό,τι καλύτερο
έχω ποτέ γνωρίσει.

Και πρώτη μου φορά,
στο λέω να το ξέρεις,
τη γυάλινη καρδούλα μου
που πρόσεχα μην σπάσει
σ' εσέ τη δίνω απλόχερα
κι ας είναι να ραγίσει.
Γιατί αν αυτό ποτέ συμβεί
η ουλή που θα μ' αφήσει
όμορφη θα 'ναι, όπως κι εσύ.

Θα την κοιτώ και θα γελώ,
τα ωραία θα θυμάμαι
κι ένα μονάχα θα εύχομαι,
ό,τι κι αν κάνει, όπου και να 'ναι
κάθε του μέρα να γελά
κι ευτυχισμένος να 'ναι!
Έλα μαζί μου,
τη θάλασσα να μοιραστούμε
σ'απάτητους, ξένους τόπους να βρεθούμε
τα όριά μας μαζί να ξεπερνούμε
ανώτεροι να γίνουμε των εαυτών μας

Και κάθε μέρα
περιπέτειες να δημιουργούμε,
γιατί τέτοιες και των δύο
η ψυχή αναζητά

Έλα μαζί μου,
τ'αστέρια μαζί να τα κοιτούμε
σε κάποια ερημική ακρογιαλιά

Μ'αντί γι'αυτά εγώ θα κοιτώ
τα όμορφά σου μάτια
τόσο γλυκά κι ευγενικά
ίδια με την ψυχή σου.
Κι όλο το βράδυ θα φιλώ
τα χείλη αυτά με πάθος
για να σου δείξω όσο μπορώ
πως σ'αγαπώ με βάθος

Κι έτσι
πότε εμείς οι δυο
δε θα βαρεθούμε.
Μ'αγνό ενθουσιασμό
κι αμείλικτο το πείσμα
ακούραστοι μαζί θα προχωράμε,
ελεύθεροι,
σε δυο παράλληλες γραμμές
με τα όνειρά μας για πυξίδα
και πότε πότε
των χρόνων μας τη τρέλα

Μα δες πώς τα ΄φερε η ζωή
γρήγορα να μου φύγεις
και να μην ξέρω πού πατώ
κι αν αύριο θα μου στείλεις

Μα στην καρδιά μου
η μια μεριά
μόνο σ'εσένα ανήκει.
Όποτε θέλεις θα ΄ναι εκεί
αν την αναζητήσεις

Ένα μονάχα σου ζητώ.
Όπως κι αν έρθει η ζωη
να μη με λησμονήσεις.
Κι αυτα που ζήσαμε μαζί
απ΄την καρδιά σου να μη σβήσεις.
Κι έτσι καταλαβαίνω
πως δύναμη έχω πολλή,
ένα φρούριο γερό
προσέχει την καρδιά μου

Μόνο για σε αφήνεται
έτσι λίγο πού και πού
τα δάκρυα να κυλήσουν
να δει τα πόσα αισθάνεται

Κι έπειτα πάλι να κλειστεί
από τον φόβο τον πολύ
στο φρούριό της πάλι
με τον πυθμένα τον βαθύ
που ούτε κι εκείνη ξέρει
μέχρι πού φτάνει ο βυθός
και τι την περιμένει.

Μόνο ρηχά αρμενίζει
κι αυτό μάλλον αρκεί,
γιατί πιο μέσα αρχίζει
ο πόνος ο πολύς.

Μα σαν ήσουν εδώ
τα δάκρυα ασυγκράτητα
τρέχαν στο πρόσωπό μου,
γιατί άφησα ανοιχτά
να μπεις στο φρούριό μου.

Μα όταν εξάφνου έφυγες
κι αβέβαια ήταν όλα
το φρούριο θωρακίστηκε
κι άψυχα 'γίναν όλα.
...

Ζεστή, πολύχρωμη
μα γυάλινη η καρδιά μου
ζει μόνη μες στα σίδερα
σαν είσαι μακρυά μου
Από δω το σκέφτηκα
από κει αφέθηκα
και μπρος σου έτσι βρέθηκα

Εμπειρίες πρώτες, διαφορετικές αναζητούσα
να ζωηρέψω τη παλέτα της ζωής μου
που είχε αρχίσει να χλωμαίνει.
Απελπισμένα προσπαθώντας
άλλο κενό να μην αφήσω.
Άλλη στιγμή να μην περάσει
χωρίς να την χρωματίσω.

Πρωτότυπα χρώματα ήθελα να προσθέσω.
Έτσι καλαίσθητο, περιποιημένο, καθαρό
- σε σώμα και συνείδηση -
να κρατώ τον πίνακά μου. Όσο μπορώ.

Και μες στο μπερδεμένο μου μυαλό
που το τέλειο συνεχώς αναζητώ
δεν ήξερα μ'εσένα πώς να αισθανθώ.

Η πιο δύσκολη μάχη είναι αυτή με το μυαλό.
Μα προσπαθώντας καινούρια χρώματα να αισθανθώ
νίκησα...αφέθηκα...
κι εμπρός σου έτσι βρέθηκα

Γλυκιές, ζεστές βραδιές μου χάρισες
που όμορφα με άγγιξες,
με φρόντισες, μ'αγκάλιασες

Δεν ήθελες, ούτε μια στιγμή,
μ'αμφιβολίες να μ'αφήσεις,
άσχημα ή αμήχανα να αισθανθώ

Με σκέφτηκες,
φιλόξενα μου φέρθηκες,
με προσοχή κι αγάπη

Την είδα την όμορφη ψυχή σου, να το ξέρεις.
Το εκτιμώ.

Πόσο απροσδόκητα τρυφερό.

Κι αν δεν ξανά ειδωθούμε,
κι αν σ'άλλο κορμί βρεις ηδονή,
εγώ ακόμα σ'εκτιμώ.
Ένας κύριος με "Κ" κεφαλαίο,
θα έλεγα εγώ,
που απλόχερα μου έδειξε
ιδιαίτερα χρώματα και συνδυασμούς.
Και μ'αναπάντεχη χαρά
άρχισα να ζωγραφίζω.
Τι όμορφος που έγινε!
Του έλειπαν αυτά τα χρώματα!
Τα χρειαζόμουν.
Τώρα αναβαθμίστηκε.

Κι έτσι πολύχρωμη ξανά πια συνεχίζω..
όπως είχα συνηθίσει.
Δύο άνθρωποι ερωτεύσιμοι
είμαστε και οι δυό.
Πόνο πολύ εσπείραμε
στις καρδιές άλλων ανθρπώπων.

Ηθελημένα όμως δεν ήταν
τα ραγίσματα αυτά.
Πόνος και πίκρα εβάραινε
τη μοίρα μας ετούτη.

Και να τι εγινήκαμε
σαν τις καρδιές μας ανταλλάξαμε.
δυο ερωτευμένοι ερωτεύσιμοι...
...

Δύο αγριολούλουδα
σε ξέμπαρκο μπαξέ
Δες τα πώς αρμονίζουμε
το ένα δίπλα στ' άλλο

Η ομορφιά των τούτη
είναι αθροιστική,
οσάν τον ήλιο λάμπουνε
σαν είναι αυτά μαζί

Τη θάλασσα λατρεύουνε
λευκά τα θαλασσόκρινα
Με τους αφρούς της θάλασσας
για δες πώς προσιδιάζουν!

Τι ομορφιά, τι πίνακας!
λαμπρός και θερινός
Τι τύχη να φυτρώσουνε
μαζί στο ίδιο περβόλι

Και στης νυχτιάς το φως
στέκουν στο ακρογιάλι
Αύρα θαλασσινή
γλείφει τα πρόσωπά τους.
Μ' ενθουσιασμό κοιτούν ψηλά
τον έναστρο ουρανό
ζωγραφίζοντας τα όνειρά τους

Κι έρχονται πιο κοντα
τ'αγέρι πια δε τα περνά.
Καυτά εγινήκανε τα σώματά τους
στην άμμο πάνω την καυτή.

Τα όμορφά των χρώματα
κι αρώματα ανταλλάσσουν
εξαίσια λόγια ειλικρινά
δε τα 'χουν ματακούσει.

Κι ελεύθερα, αυθόρμητα
- πώς είν' τ' αγριολούλουδα -
ρίχνουνε πήδο και βουτούν
στη θάλασσα τη κρύα.
Μεμιάς γυρνούνε στη στεριά
γελώντας με τα ίδια.

Τ' αστέρια σαν χρυσόσκονη
λούζουν τα σώματά τους
που 'ναι βρεγμένα και γυμνά
στέκουν στ' ακροθαλάσσι

Νότες στον αιθέρα
τυλίγουν τα κλαριά τους
σαν ένα αυτά λυκνίζονται
χορεύουν στ' άρωμά τους

Θεέ μου, αχ αν υπήρχες
εκείνη τη στιγμή
ξανά θα μου τη χάριζες
αν πω μια προσευχή;

Τον Όλυμπο θα ανέβω
μον' με τα γόνατά μου
αν είναι να το ζήσω
ξανά από την αρχή

Θεέ μου, αχ αν υπάρχεις
εμάς τ' αγριολούλουδα
κάνε μας να φυτρώσουμε
ξανά στην ίδια γη.

Βλέπω στον κόσμο ομορφιά
των χρωμάτων τη πληθώρα.
Μα είναι ιδέα μου Θεέ;
Είν' όλα λουλούδια του μπαξέ...

Εμείς τ' αγριολούλουδα
είθε να ανταμώσουμε
ξανά στην ίδια γη...
Πάλι μες το μυαλό μου
τα μάτια σου γυρνάνε
και  το χαμόγελό σου
αθώα ζωγραφιά
γλυκά μ' αποκοιμίζει
στα όνειρά μου γρήγορα
για να σε δω ξανά

Μα εδώ και να σ' αγγίζω πια μπορώ
κι εσύ να μ' αγκαλιάζεις,
ένα φιλί να σου ζητώ
και τ' άστρα να μου τάζεις!

Το όνειρο έτσι οδηγώ
στον κόσμο που δεν θα 'ρθεις,
γιατί μιαν άλλην αγαπάς
Άννα το όνομά της.

Μα άμα σε κάνει να γελάς
και την ευχή μου να 'χεις,
τον καημό μου πνίγω
και τηνε συμπαθώ
I'm sorry for the greek language, but I think it can not be fairly translated in english because it will lose some of the meaning and the structure.
Καθώς αγέλαστη έμεινα για πολύ καιρό
ξαφνιάστηκα
σαν τον εαυτό μου έπιασα
γλυκά, γαλήνια να χαμογελώ,
να μαλακώνει η έκφρασή μου
σαν ήρθα πάλι στο χωριό
κι απ΄το παράθυρό μου ατένιζα
- όπως πάντα συνήθιζα -
τον απέραντο ουρανό
Μα πόσο καιρό είχα να τον δω..!
που χρώματα αλλάζει
από λεπτό σε λεπτό
να μην βαριέσαι να θωρείς
της γης αυτής τα κάλλη,
σε ό,τι παλέτα επιθυμείς
κορνίζα θα στα κάνει
τα πράσινα λιβάδια,
τα δέντρα, τα πουλιά,
τα χαμηλά, γλυκά βουνά
στρογγυλεμένα, πρασινισμένα, ταπεινά
να ζωγραφίζουν τον ορίζοντα στο δειλινό.
Παρατηρείς εδώ κι εκεί
τα ζουζουνάκια στην αυλή
που μες στην ηρεμία
δίνουνε ζωή!

Αγαπημένη Φύση, αγνή
έλα μες στην καρδιά μου
γίνε ο πυλώνας που με βαστεί
να αντέξω τα βάσανά μου,
γίνε ο φάρος του φωτός
μεσα στην σκοτεινιά μου,
η αφορμή για να γελώ
μέσα στη μοναξιά μου.

Και πριν εστείλεις τα πουλιά
να μου κρατήσουν συντροφιά
πες τους να πάνε μια ολιά
στης Κρήτης κάτω τα μέρη
μπας κι έβρουνε τον ήλιο μου
και το λαμπρό μου αστέρι
που στον δρόμο εκεί του φυγεμού
σκαλώσανε στην συρματιά
κι εχάθηκαν στ' αγέρι.
Και από τότε δεν μπορώ
άσπρη μέρα να ειδώ,
υπάρχει πάντα ένα κενό -
μέρα χωρίς τον ήλιο της
νύχτα δίχως φεγγάρι
κι ούτε ένα άστρο για ευχή
το γέλιο μου να ξαναρθεί.

Αγαπημένη Φύση, αγνή
έλα μες στην καρδιά μου
το χέρι κράτα μου σφιχτά
χάιδεψε τα μαλλιά μου
"Όλα θα πάνε κατ' ευχήν",
μου είπαν τα δάκρυά μου.

— The End —