Δεν σου άξιζαν τα χάδια μου, τα γέλια, τα φιλιά μου.
Δεν σου άξιζε η φροντίδα μου κι η απαλή καρδιά μου.
Η ευγένεια και το ήθος μου
άγνωστα για 'σένανε
κι εσύ όλος ανάξιος ήσουνα για 'μένανε.

Τα ποιήματα, τις λέξεις μου
σπατάλησα για μιαν ελπίδα.
Γιατί είμαι μια γλυκιά ψυχή
με τα όνειρα για πυξίδα.