nakakatakot na sarili'y kilalaning lubusan dahil kasa-kasama'y pagkatao kong maitim pa sa balahibo ng uwak; dahil kaakibat nito'y kausapin siya at dinggin ang kanyang pakiusap na siya'y isulat kahit ayoko'y ayoko na, ayoko na ayoko na ayokong isulat sadyang kataga ngunit heto ako't sinulat pa rin siya ayoko siyang pakinggan ayoko na, ayoko na ngunit heto ako't nagpatangay sa mga salita naririnig ko aking mga sinusulat malinaw pa sa'king mga mata di kaya siguro nga'y mas mainam kung siya nalang ang bahala? baka nga kaya'y mas mainam kung siya nalang ang bahala kontrolin ang buhay kong tutal nama'y lagi niyang pinapakialaman siya nalang ang bahala ayoko na, ayoko na siya nalang ang bahala kahit mapagpasiyahan pa niyang mawala na kaming parehas kung sa pagkawala sarili'y mahanap at ayos lang ako ay malimutan ng lahat naisulat ko naman siya.
a filipino poem i might translate soon bc my life ***** and i like feeling it more in my native tongue haaaaahha