Ang traffic na ito ay hatid sa inyo
Ng mga walang kwentang T-M-O
Mga driver na barako
Mga motorsiklong biglang sisingit sa tabi mo

Oh kala mo nakalusot ka
Ikaw na hindi sumusunod sa batas ng kalsada
Tumatawid kahit berde pa ang ilaw
Gusto mo pa ata na maagang pumanaw

Kayong mga nagbebenta sa tabi ng bangketa
Naiintindihan namin na gusto nyo lamang kumita
Pero sana maintindihan nyo din na nakakasagabal talaga
Ang mga pwesto nyo halos sakop na ang daanan at eskinita

Ganito na lang ba?
May mababago pa kaya?
Subukan nating umpisahan
Sarali natin ay bigyan ng kaayusan

073115

Ang pagpara'y naging daan
Hindi alintana ang trapik
Kumukutitap ang asul
Patungong berde ng panimula.

Di naglao'y nagbadya ang motorsiklong itim
Medyo napasilip, kahit saglit
Biglang nautal ang pag-iisip
Baka sakaling ikaw ang kumakarera nito.

Pinagmamasdan ko ang mga kamay ko
Baka ang bukas ay maging ngayon,
Yan ang isip ko.

Panandalian akong napatingin
Medyo kumakapit sa bakal,
Ibababa ko ang mga kamay
Sabay paulit-ulit lang,
Pagkat nakakangalay.

Kaya pala ang bagal nang takbo mo
Lumagpas ka nang diretso pati ang paningin
Hindi ka man lang lumingon
Hindi ka man lang napatingin
Kahit distansya nati'y
Segundo lang ang milya
Ganoon tumibok ang oras.

Napapikit ako
Nagulat pagkat tama ang akala
Hindi nais na ganoon ang pagkikita
Akala ko kasi'y lumisan ka na
Akala ko kasi'y sa susunod pa ang balik
Pero haharurot sa kalsada,
Naghahari-harian sa eksena.

Hindi ako galit sa tadhana
Na naglalapit sa atin sa isa't isa
Hindi ko na nga hinihiling na ikaw na
Iniwan ko na ang alinlangan sa kalsada.

Napakapit ako sa bilis ng takbo
Ang pusong walang tibok,
Walang mintis kung sinusubok
Nangangalay ang pagtitiis
Ang hirap pala ng posisyon ko,
Tinatalikuran, dinaraanan lang
Nilalagpasan lang,
Nauusukan, nasasaktan
Ayoko na lang sa backride.

"Para na, Kuya."

Hangga't  umaapaw pa ang angat dam
sa iyo pa rin ang aking  pagmamahal.
Hangga't  bahain pa ang downtown
isusulong natin to, mahal.
Hangga't  usog pagong ang trapik sa daan
ang pintig  nang puso ay ikaw.
Ganyan kita  kamahal,
matibayng  isusulong at ipaglalaban
ang pag-ibig na walang hanggan.

Pagod ang katawan, mabigat ang araw,
pero nariyan ka, kaya’t gumagaan ang galaw.
Hindi kailangan ng magarang tanawin,
balikat ko’t hikab mo’y sapat na aliwin.

Sa gitna ng usok, ingay, at pila,
may tahimik tayong mundo na tila
walang ibang tao kundi ikaw at ako—
dalawang pusong sabay humihinto.

Dahan-dahan kang sumasayaw sa tanaw,
kahit hindi kita kinakausap, alam **** ikaw
ang dahilan kung bakit di ko na alintana
ang layo, ang trapik, ang problema.

Sana'y huwag matapos ang ganitong tagpo,
kung saan ang simpleng pagtingin ay totoo.
Wala tayong yaman o oras na sobra,
pero habang magkasama tayo—sapat na.