Lugod kong pinasasalamatan ang haligi ng tahanan
Bagamat magulo ang kaganapan , dito sa tahanan
Nag-iba ang simoy ng hangin , hindi na ko marunong manalangin
Lagi nalang napupunta sa wala , ang dalangin ko noon na tinangay na ng hangin
O kay sigla ng ngiti kung babalikan ang nakaraan
O kay sarap sa pakiramdam ang samahang hindi ko malilimutan
Mabilis magpinta ang pintor , ang imahe ay magulo
Ngiti sa larawan , binaliktad ang mga nguso
Batid ko ang kaligayan kung may tamang pag-iisip
Bagkus konti nalamang ang buhay ng mortal na tulad ko , madalas nadin mainip
titig ko sa punyal , titig ko sa lubid
magulo ang pagiisip , pero ang utak ay hindi makitid.
Ama aking pinagkukuhanan ng karunungan , ikay namumukod tangi dahil ikaw ang nag bigay lakas sa akin upang matuto at matauhan .
