Galit na namuo sa bawat tao,
Kakaiba kung dumayo,
Hahamakin ang iyong pagkatao,
Ikaw, kayo, tayong lahat magpakatotoo.

Galit-----anong klase ka kung ika'y humagupit,
Sa pusong sawi at naiipit,
Wala kang itinitira sobra **** lupit.

Ang pwersa mo'y mala-delubyo,
Lakas mo'y katumbas ng bagyo,
Hindi ka pumo preno,
Tiyak ika'y may ikinukubling misteryo.

Sinuman ang di mag-ingat ay matatangay sa dumadaragsang alon nito,
Sapagkat ito'y may elemento,
Ito'y hindi mo mababana-ag o mapagtatanto,
Di mo mawari kung ano,
Kaya't pigilan mo,
Kung nararamdaman **** ito'y papalapit sa'yo.


Labanan ang .......

Galit ng paulit-ulit,
Minsan ito'y makulit,
at nagpupumilit,
Ngunit sa luhi kung ito'y mapagtagumpayan mo napakasulit,
Bakit?
Makakamit mo ang isang aral na maliit,
Ngunit nagpapalaya sa damdamin na puno ng sakit,
Na para bang ang kaluluwa mo'y nawalan ng hinanakit,
at sa tuwina'y nakaka-akit,
Mula sa isang taong nagkakamit,
Mistulang bituin sa langit,
Napaka-marikit!
Nagniningning! mistulang sa tahanan nakasabit.

Bago iusal ang pangangamusta,
Pusang itim ay biglang lumukso sa harapan
Anu-ano na lang ang mga sapantaha
pero patuloy pa rin sa pag-uusap
Kanyang problema'y nalaman
Takdang-aralin na sa kanya'y palaisipan

Nalutas at nabigyan ng kasagutan
Ngunit nagtaka, sa tuwing magkakabanggaan ang mga tingin ay laging napapangiti
Sa pag-unat ng kanyang labi ay nagiging kulay makopa
Kung alam na sana ang gagawin ay di na sana nagpabaya

Matagal nagkwentuhan
Ngunit nang sinabi na sa siyudad ipagpatuloy ang pag-aaral ng abogasya ay natuldukan ang pag-iipon ng lakas ng loob upang magtapat

Sumungaw pa rin sa bibig
kung ano ang ibig
Ngunit dinaan sa biro sa pagsabi na maghihintay pa rin
Mukha niya'y seryoso nang magsalita, na sana ang minamahal ay magpakatotoo sa kanya

Hindi na umimik sapagkat mayroon ng lalaking-ibig
Di pa umaalis ang mata niyang nakatitig
Niyapos nang mahigpit at nagwika na ipangako na maghihintay sa kanyang pagbabalik
Naipangako naman na hihintayin

Siguro sarò ini sa mga aldáw
Na daí ako makaisip nin tultol
Kadakol ideya, istorya asin manlaenlaen na eksena
Sa panaginip an sakuyang pignonotaran

Baka sarò ini sa mga aldáw na mangyari an mga ito
Kaya man palan kan tao na managinip
Nin dai nagpipikit
Buklat na mata
para sa katotohanan
Mayò nang oras para magisip nin tultol
Kun ano an maglaog sa payo
Iyo na ito.

Siguro sarò ini sa mga aldaw
Na nagluluya an sakuyang imahenasyon
Masakiton magsurat aro-aldaw
Manungod sa maski ano
Pero pinagtitibay kaini an isipan ko
Na imbis na kun ano-ano pa man
An maglaog sa utak ko
Ining mga tataramon ngunyan na banggi
Igwa mang koneksyon o mayo
Libre man bagang maging sala
Basta aram mo kun sain ka nagkasala

Siguro sarò ni sa mga aldaw
Na kaipuhan man umuntók
Kan púsò asin isipan ko
Basta magpakatotoo
Ayos na ito.

—𝐔𝐧𝐭𝐨𝐤, a Bikol poetry.