Ano ba ako sayo? Ano ba ang lugar ko sa puso mo?
Ano bang meron tayo? Paano tayo humantong sa sitwasyong ito?
Kailan ba titigil ang pagbabasa kaling ito?
Pagbaba Sakaling maging tayo

Ako ay isang makatang nalunod sa kalungkutan
Ng dahil sa lalaking hindi ko makalimutan
Ikaw ay tulad ng bituin, mahirap abutin
Kahit anong pilit gawin, ako ay umaasa parin

Ang oras ay tumatakbo sa tuwing ika'y kasama ko
Tila kuneho kung lumundag ang puso ko,
Nung panahong may halaga pa ako sayo
Narinig ng buong mundo ang aking sigaw, nung nalaman ko'y ika'y bumitaw

Ano ba talaga ang gusto mo?
Ang patuloy na saktan ako?
Ang paasahin ako?
Ang maniwala sa kasinungalingan na sinabi mo na mahal mo rin ako?

Ako ay litong lito, sa nararamdaman kong ito
Ano ba talaga? Kailan ba ako sasaya?
Kapag naging tayo na?
Ay oo nga pala, *may mahal ka nang iba

Namata ako nin alas tres nin maagahon
Dai pinapaturog kan tanog na maribokon
Garo baga idong madramahon
Úngal digdi, úngal duman, makauyamon
Kinukugos nanaman kaya an kwarto ko
Kan mga úro-úro hali sa kalibogan kan tawo
Igwa nanaman nagbaba kan tángil
Asin nagsiruluwasan an mga kuneho
Na mayong ibang hanap kundi
An hadok nin milagro
Asin uni ako buklat an mata
Nagtatago sa likod kan mga libro
Ta dai mawawara an kaugmahan ninda
Dawa ipirong ko man an mga mata
Halaton ko nalang an pagputok kan girabo
Halaton ko nalang huring úro-úro
Padikit-dikit na pagbuklit kan libro
Makakaturog man ulit ako

—𝐔𝐫𝐨-𝐮𝐫𝐨, a Bikol poetry.