Makaribong sa payo
Dai ko na naintindihan
an mga nangyayari
Sa palibot ko
Garo nag-iikot an mundo
Dai na garo kaya kan mata ko
Naglalabo an paghiling ko
Dai na naggagana an payo ko
Napapahibi na ako
**** kan nagbagsak ka
Hali sa madiklom na langit
Manlaenlaen na imahe
An sakuyang nadidiskobre
Igwa pala akong barkada
Sa irarom kan katre
Pwede mo palan kaulayon
An sadiri mo sa salming
Kaya mo palan bukasan
Gabos na pintoan pagnakapikit
Pirang oras pang uminagi
Dai nagpupundo an pagturo kan luha
hali sa librong binabasa ko
An mga letra nagdudulag na parayo sa libro
Tinipon ko an mga ini
Nilaag sa garapon
Mas nagkusog an paghibi kan libro
Nagaapaw na an tubig sa kwarto ko
Nasusuya na ako
Kaya Inapon ko sa langit
Nag-iwas an bulan asin bitoon
Pero kinakan kan saldang
Dai kaini aram na padagos
An pagdulag kan mga letra sa libro
Dai na maugma an saldang
An dating masinggaya ngunyan kurundot na
Aro-aldaw ng naguuran
Aro-aldaw naman akong nasasakitan
Tiponon an mga letrang satuyang pinabayaan.

—𝐔𝐫𝐚𝐧, a Bikol poetry.

Núarín an huríng pagbaba kan duwáng kamót
pasíring sa mahalnás na háwak na nag gigibo kan búhay.  

Núarín an huríng pagkurahaw mo sa pangaran ko
habang kaulay ko an uniberso tanganing daé ka magpundo.

Sa likod ko ta napiling ipadagos an dálan kan búhay,
an henerasyon na madara kan satuyang pagkabúhay,
kitá an mga ákî na inapon kan panahon asin
kitá man an mga ákî na mapadagos
kan kasuhápon, ngunyán asin sa máabot na panahon.

Kitá an mga ákî, na pinangaki para kógoson
an kasâlan kan panahon. Daé ta man iní hinagad.
Basta naáraman ta nalang poón kan
sinabihan kita kun ano an tama asin salâ.

Ako, an hawak na inaapód mo pagkatapos mo magsigarilyo.
Iní an epekto kan paglaóg mo sa sakuyang uniberso.
apódon mo akong saímo, asin aapódon takang bitóon.
Bitóon na kaibáhan ko pirmí sa banggi.
Kun mawara ka man, aram kong masabog ka asin
igwa naman sarông uniberso an mabubuo
hanggang sa ako naman an masabog kaibáhan
an mga ákî na satuyang mabubuo.

Igwang sarong aki na kada banggi naghihibi.
Igwang daa kayang nagkukurahaw sa iraróm kan saiyang higdaan, inaapod an saiyang pangaran. Makulog sa matá an pagturo kan luha, malanit kapag namamarâ sa lalawgon asin magabat sa daghan an kada pagsambit kan pangaran niya. Pirmi niyang hinahalat an pagsirang kan saldang, bigla nalang kaya nawawarâ an mga boses sa iraróm kan kama.

Pirang aldaw pa an nag-agi, makatakoton pa nanggad an banggi kaya ginibo niya, inapon niya an saiyang kama asin nagturog siya salóg. Inaabangan an pagluwas kan lalawgon kan nag-aapod sa saiyang sagradong pangáran. Pirang oras pa narisa niya na kinakaulay niya an sadiri niya sa tungod kan salming.

"Mag-uyon ka sa gabos na sasabihon ko"
–Sabi kan nakaulay niya sa salming.


—𝐔𝐲𝐨𝐧, a Bikol poetry.
Who will agree to yourself?