Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Raine Quirino Nov 2020
Bawat hibla ng salitang nagsisi-alpasan, ikaw ang tono, ang sentro, binabaybay bawat bituin na iyong nahawakan

Mga matang mangha ang sumasalubong
Na wari'y pinagmamasdan ang marilag na dapit-hapon

Nang isang gabi, nalupig ng madilim na kalawakan ang mga estrelyang nagniningning sa mga palad **** gasgas sa pagkakadapa
Tumakbo ang mga manonood palayo sa iyo
Ayaw nila ng dilim
Kikukutya nila ang hindi kumikinang

"Ganoon ba talaga iyon? Aakayin ka sa alapaap, ngunit kakawala sa karimlan?" sambit ko

Subalit salamat
Sa pagbitaw, nabanaag ang sinag ng yumayapos na bukang-liwayway
Naring ang umaalingawngaw na bulong, na tila humi-hele, ika'y hinihilom
Saad Niya, "Bangon. Kahit mag-isa. Mag-isa, kasama Ako."
Ronna M Tacud May 2022
Ngiti mo ay kay akit-akit,
Mga mata mo'y puno nang pighati.

Tila ito'y hibik ngunit walang kalatis.
Kaibigan, mayroon bang bumabagabag sa iyong paglingap?

Ipamarali mo at nang ika'y aking kalingain.
Datapwa't ako'y walang sinuman gayunman  ako'y may kahabagan.

Kahit pilit **** inaakupado ang kanyang pag-iisip subalit pakatandaan na ang puso'y di marunong lumimot sa nakaraan.

Ano ba ang dapat **** gawin upang ika'y mapansin? Hanggang kailan matatapos ang iyong kalumbayan? Hanggang kailan mo siya alpasan? Mauuwi na naman ba sa  balitaktakan?

— The End —