Members
28/M/kampala
#herdsmanofprogress Am expediently Savvy, reloquished and distant from Ferocity. ..A Defined Son Of Justice..
LIVING WITH MEMORIES AND PEN :)
surrounded by conformists
Poems
Raj Arumugam Oct 2010
the discovery of Kama Sutra
Raj Arumugam
Oct 2010
Part 1 At the Saint’s Book Store (Singapore, 1970)
when I was just 15
and just after
a trip to the National Library
I saw a slim volume
at the Saint’s Book Store
(named after a TV series
and true to the borrowed name,
a second-hand book store)
and its spine said: Kama Sutra
Now that’s a title
they don’t have at the National library,
I mused
and I took it down off the shelf
and stood, agape -
transported to Ancient India
by the very seductive picture
on the cover page;
didn’t make me feel like a saint at all
but my reader’s instinct
got the better of me
and so I opened the book
in which the Introduction
ran boringly longer
than the main meat of the text
and so I went on to
Vatsyayana’s
own enigmatic words
This I must have-
I said to myself,
after only five pages of Vatsyayana
and the sticker label on the
used book replied: $2.50
I bought the book
and walked home
and had no lunch that day
Part 2 ***** Science
What are you reading?
asked little Somu,
a year younger than I was
It’s a Science book,
I said, turning away from him
If it’s a Science book,
the little rascal said,
why are you hiding it behind
another science book?
Mind your own business,
I said,
Hardly taking my eyes
off Vatsyayana’s classic
I’ll mind my own
if you tell me what it is;
otherwise dad
will come to know of it-
and you won’t be able to tell
him to mind his own business
Oh! I said, angry and afraid,
and I threw down my books
(the cover book and the hidden book).
You’re too young for such things.
But he looked at me
as only a dangerous blackmailer can
and I yielded to his request -
I would summarize aloud each chapter
for him as I finished reading each
(That’s the trouble when
fate throws you in
with siblings who don’t read)
And day in and day out
over the next few weeks
I summarized the Kama Sutra –
no, I don’t think I summarized,
I extemporized,
I added details, I confess –
for the benefit of non-reading Somu
that silly pumpkin of a brother
who didn’t understand a word of what I said!
Part 3: Weird History
That night as we lay
on our mats on the floor
Somu asked me:
You know…I was thinking.…
ever since you provided
your summary of the Kama Sutra
delivered in such melodramatic actor’s voice…
I’ve been wondering….Do you think Dad knows
the Kama Sutra?
Oh, I said immediately.
How would
dad know
about the Kama Sutra?
It’s been banned In India
since the middle ages.
He only knows
Hare Rama, Hare Rama…
Now, maybe it’d do you good
to repeat the mantra 100 times
and go to sleep…
You might end up in Vaikunta.
And then insomniac Somu said:
What’s that book you were reading
this afternoon
covered behind your
school History Text Book?
Oh God! Nothing escapes the eyes
of this sibling who came a year after me;
and I had to make an honest reply
or he’d pursue me to the ends of the earth:
Oh, it’s another book
I found at the Saint’s Book Store;
it’s called The Perfumed Garden;
it’s in Arabic and you won’t understand a word;
you can read it when you’re fifty
because that’s how long it’ll take me to translate the work
Somu, the silly sibling ever,
sat up on his mat and looked at me suspiciously:
When did you learn Arabic?
You can’t even read Tamil properly,
you monolingual Indian!
And irritated, I said:
Oh shut up and sleep…
Don’t you go digging into what I do.
I learn all sorts of things in my own time –
and you’re best, little brother,
to stick to Hare Rama, Hare Rama
Or Hara Hara, Siva Siva…
And for that,
the traitor of a brother told all our school mates
I was reading ***** Science
and weird History!
Part 4: The Puritans Come Home
What is a young boy
just turned fifteen,
said the outraged visitor to my father
doing with a copy of Kama Sutra?
And he pointed his bony finger
at me, sitting with my brother Somu
and his thirteen-year-old son Kittu;
we kids sat on the floor
and the dignified adults
sat elevated on the sofa
And he continued:
So, tell me,
what is a young boy like
that doing with erotica?
Is this the time for him?
This is the time for him to study
his textbooks and do his homework.
And the outraged father
pointed his finger at my sheepish father
and he continued:
Your son goes to the same school as my son –
and I’m afraid he’ll be a bad influence.
At History lessons and Literature class,
my son reports,
your boy asked the teachers why
they don’t teach Kama Sutra.
This is outrageous and crazy!
My father looked at me
but couldn’t see my eyes
thanks to my state-welfare
horn-rimmed glasses
and he said to the outraged visitor:
I don’t know…
He reads all sorts of stuff…
He discovers all these books
at the National Library
and bookshops…
He’s read Gandhi’s biography…
and now it appears
he’s discovered Kama Sutra…
Should we really stop him?
The uncertain father slumped in the sofa;
but the outraged father jumped up
dragged his son Kittu to the door
and he turned around and said:
You call these discoveries?
Get him to stick his nose
in his school textbooks!
He will come to no good!
He will bring you shame!
You call these discoveries?
I’m not coming here anymore –
and turning to his son
he said:
Don’t ever talk to that boy;
don’t you ever be near him!
And off they went,
Outraged Father and Trembling Son
into Dusty History.
Conclusion
My father and I looked at each other;
not a word was said –
and he is not here today
for a translation of what I write here now
As for my little brother
that traitor who had told Kittu,
I took both books
The Kama Sutra and The Perfumed Garden
and hit him smack on his head:
and he has remained
stunted physically and mentally ever since
Postscript
What’s that thick book,
said Somu two weeks later,
on the shelf?
That’s Origin of Species
by someone called Charles Darwin,
I said.
Is it one of those ***** books?
he asked.
I think so, I said. I heard some religions
have it blacklisted
so it must be *****.
And what’s that one beside it?
That’s Shakespeare, I said. Complete Works.
Is it another of your ***** books?
said Somu.
Well, I said to this juvenile sibling
just a year younger than I.
There must be many ***** parts in the volume…
You can never escape dirt…it’s all part of life.
when I was just 15
and just after
a trip to the National Library
I saw a slim volume
at the Saint’s Book Store
(named after a TV series
and true to the borrowed name,
a second-hand book store)
and its spine said: Kama Sutra
Now that’s a title
they don’t have at the National library,
I mused
and I took it down off the shelf
and stood, agape -
transported to Ancient India
by the very seductive picture
on the cover page;
didn’t make me feel like a saint at all
but my reader’s instinct
got the better of me
and so I opened the book
in which the Introduction
ran boringly longer
than the main meat of the text
and so I went on to
Vatsyayana’s
own enigmatic words
This I must have-
I said to myself,
after only five pages of Vatsyayana
and the sticker label on the
used book replied: $2.50
I bought the book
and walked home
and had no lunch that day
Part 2 ***** Science
What are you reading?
asked little Somu,
a year younger than I was
It’s a Science book,
I said, turning away from him
If it’s a Science book,
the little rascal said,
why are you hiding it behind
another science book?
Mind your own business,
I said,
Hardly taking my eyes
off Vatsyayana’s classic
I’ll mind my own
if you tell me what it is;
otherwise dad
will come to know of it-
and you won’t be able to tell
him to mind his own business
Oh! I said, angry and afraid,
and I threw down my books
(the cover book and the hidden book).
You’re too young for such things.
But he looked at me
as only a dangerous blackmailer can
and I yielded to his request -
I would summarize aloud each chapter
for him as I finished reading each
(That’s the trouble when
fate throws you in
with siblings who don’t read)
And day in and day out
over the next few weeks
I summarized the Kama Sutra –
no, I don’t think I summarized,
I extemporized,
I added details, I confess –
for the benefit of non-reading Somu
that silly pumpkin of a brother
who didn’t understand a word of what I said!
Part 3: Weird History
That night as we lay
on our mats on the floor
Somu asked me:
You know…I was thinking.…
ever since you provided
your summary of the Kama Sutra
delivered in such melodramatic actor’s voice…
I’ve been wondering….Do you think Dad knows
the Kama Sutra?
Oh, I said immediately.
How would
dad know
about the Kama Sutra?
It’s been banned In India
since the middle ages.
He only knows
Hare Rama, Hare Rama…
Now, maybe it’d do you good
to repeat the mantra 100 times
and go to sleep…
You might end up in Vaikunta.
And then insomniac Somu said:
What’s that book you were reading
this afternoon
covered behind your
school History Text Book?
Oh God! Nothing escapes the eyes
of this sibling who came a year after me;
and I had to make an honest reply
or he’d pursue me to the ends of the earth:
Oh, it’s another book
I found at the Saint’s Book Store;
it’s called The Perfumed Garden;
it’s in Arabic and you won’t understand a word;
you can read it when you’re fifty
because that’s how long it’ll take me to translate the work
Somu, the silly sibling ever,
sat up on his mat and looked at me suspiciously:
When did you learn Arabic?
You can’t even read Tamil properly,
you monolingual Indian!
And irritated, I said:
Oh shut up and sleep…
Don’t you go digging into what I do.
I learn all sorts of things in my own time –
and you’re best, little brother,
to stick to Hare Rama, Hare Rama
Or Hara Hara, Siva Siva…
And for that,
the traitor of a brother told all our school mates
I was reading ***** Science
and weird History!
Part 4: The Puritans Come Home
What is a young boy
just turned fifteen,
said the outraged visitor to my father
doing with a copy of Kama Sutra?
And he pointed his bony finger
at me, sitting with my brother Somu
and his thirteen-year-old son Kittu;
we kids sat on the floor
and the dignified adults
sat elevated on the sofa
And he continued:
So, tell me,
what is a young boy like
that doing with erotica?
Is this the time for him?
This is the time for him to study
his textbooks and do his homework.
And the outraged father
pointed his finger at my sheepish father
and he continued:
Your son goes to the same school as my son –
and I’m afraid he’ll be a bad influence.
At History lessons and Literature class,
my son reports,
your boy asked the teachers why
they don’t teach Kama Sutra.
This is outrageous and crazy!
My father looked at me
but couldn’t see my eyes
thanks to my state-welfare
horn-rimmed glasses
and he said to the outraged visitor:
I don’t know…
He reads all sorts of stuff…
He discovers all these books
at the National Library
and bookshops…
He’s read Gandhi’s biography…
and now it appears
he’s discovered Kama Sutra…
Should we really stop him?
The uncertain father slumped in the sofa;
but the outraged father jumped up
dragged his son Kittu to the door
and he turned around and said:
You call these discoveries?
Get him to stick his nose
in his school textbooks!
He will come to no good!
He will bring you shame!
You call these discoveries?
I’m not coming here anymore –
and turning to his son
he said:
Don’t ever talk to that boy;
don’t you ever be near him!
And off they went,
Outraged Father and Trembling Son
into Dusty History.
Conclusion
My father and I looked at each other;
not a word was said –
and he is not here today
for a translation of what I write here now
As for my little brother
that traitor who had told Kittu,
I took both books
The Kama Sutra and The Perfumed Garden
and hit him smack on his head:
and he has remained
stunted physically and mentally ever since
Postscript
What’s that thick book,
said Somu two weeks later,
on the shelf?
That’s Origin of Species
by someone called Charles Darwin,
I said.
Is it one of those ***** books?
he asked.
I think so, I said. I heard some religions
have it blacklisted
so it must be *****.
And what’s that one beside it?
That’s Shakespeare, I said. Complete Works.
Is it another of your ***** books?
said Somu.
Well, I said to this juvenile sibling
just a year younger than I.
There must be many ***** parts in the volume…
You can never escape dirt…it’s all part of life.
Folah Liz
May 2015
Pangako yan at totoo. Hindi ko alam kung magiging gaano kahaba o kung kasya ba sa isang piyesa,
ilang pahina, ilang minuto ang ihahaba, itatagal nito at posibleng hindi ko agad makabisado pero pangako yan,
ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo.
Itaga mo to sa bato, abutin man ako ng umaga dito hindi ko ipipikit ang mga matang ito..
uubusin ko ang lahat ng salita na posibleng tugma ng pangalan mo o anumang tawag ko sayo,
mahal, sinta, irog, pangga, babe, bbq, bae, beb, asawa ko, mhine, kulet, kapal, kupal, hayop, pa, p*ng ina ka ano pa ba..wala akong pakialam kung abutin man ako ng ilang talata dito,
pero hindi ko na pwedeng patirahin lang dito sa loob ko ang mga salitang ito kaya pangako,
ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo.
Magsisimula ako sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako at tinanong kung san ako nakatira.
hindi mo nga pinansin ang mga agiw sa dingding, hindi ka nga natinag sa ipis na biglang dumating sa iyong pagbisita..
pero hindi mo rin man lang din tinignan ang mga libro na nasa tabi ng kama kong natutulog din, at tangi ko noong kapiling.
Magsisimula ako sa umpisa, sa kung paanong niyakap mo ako nung sabihin ko sayong "mahal kita.."
sa kung paanong hinalikan mo ako sa noo sabay sabi na "mahalaga ka.."
at ako naman tong si tanga, tuwang tuwa na hindi pa nalinaw nga na
ayaw ko na maging mahalaga, ayaw ko na maging halaga..
Hindi ako antigong salamin na matagal mo nang pag aari
na tinitignan mo lang para ipaalala sa sarili mo na maganda ka, ayaw ko na maging mahalaga..
hindi ako telepono **** dudukutin lang sa bulsa kapag kelangan mo ng solusyon sa kawalan mo ng koneksyon sa mundo **** masyado ng malawak para bigyang atensyon ka pa, ayaw ko na maging mahalaga..
hindi ako kuwintas na isusuot mo lang sa piling-piling mga okasyon
kapag meroong mga sitwasyon na pakiramdam mo ay kulang ka pa
Hindi ako para ibalik sa loob ng isang kahon kapag matutulog ka na sa gabi sa takot na masakal ka sa yakap ko kapag mahimbing ka na,
o ibalik sa loob ng isang kahon at itabi sa sulok ng isang aparador
sa takot na manakaw ako ng iba, ayaw ko na maging mahalaga..
Ang gusto ko ay mahalin, ang kelangan ko ay mahalin..
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng kape mo sa umaga
tanggap ang tamis at pait, kelangan para sa init
pero hindi isinasantabi dahil lang nanlamig na..
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng sarili **** opisina
kabisado kung para saan ang ano, kabisado kung saan nakatago ang alin
kabisado ang mga tinatago kong patalim, silbi, dumi, lihim..patalim, silbi, dumi lihim...
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng unan mo sa gabi, niyayakap sa ginaw, sinasandalan kahit na mainit, binubulungan ng mga pinakatatago **** panaginip
ayaw ko na maging mahalaga, ang gusto ko ay mahalin, ang kelangan ko ay mahalin..
at nagsulat ako noon para lang mahalin mo ako, kaya patawad pero magsusulat ako
hanggang sa maubos ko ang lahat ng salita na posibleng tugma ng pangalan mo
patawad pero magsusulat ako para patawarin mo ako..
dahil minsan may nakapagsabi saken na ang taong hindi raw marunong magpatawad ay hindi makapagsusulat
kaya mahal sa pagkakataong ito
sa huling pagkakataon na magsusulat ako ng tula para sayo
gumawa tayo ng kasunduan, patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako.
Patawarin mo ako sa hindi ko pagtahan at patatawarin kita sa hindi mo pagluha
Patawarin mo ako sa hindi ko pananahimik at patatawarin kita sa hindi mo pagsasalita
Patawarin mo ako sa hindi ko pag alis at patatawarin kita sa hindi mo pananatili
Patawarin mo ako sa hindi ko sayo paglimot at patatawarin kita sa hindi mo saken pagpili mahal
gumawa tayo ng kasunduan patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako.
Patawarin mo ako sa hindi ko pagbitiw at patatawarin kita sa hindi mo pagkapit
Patawarin mo ako sa hindi ko paglayo at patatawarin kita sa hindi mo paglapit
Patawarin mo ako sa hindi ko pagsuko at patatawarin kita sa hindi mo pagsugal
Patawarin mo ako sa hindi ko pagkamuhi sayo at patatawarin kita sa hindi mo saken pagmamahal, mahal
gumawa tayo ng kasunduan patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako
para sa wakas ay matapos ko na itong tula na masyado ng matagal na nakatira dito
at patawad kung magiging masyadong mahaba at marami masyadong bulanas
pero pangako huli na to, huli na to, huli na to...
Magsisimula ako uli sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako at tinanong kung san ako nakatira.
Magsisimula ako uli sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako
Magsisimula ako uli sa umpisa,
Magsisimula ako uli...
Magsisimula ako....
Ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo, mali...
Ito na ang huling tula na isinulat ko tungkol sayo
Iniibig kita, at ubos na ubos na ako...."
ilang pahina, ilang minuto ang ihahaba, itatagal nito at posibleng hindi ko agad makabisado pero pangako yan,
ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo.
Itaga mo to sa bato, abutin man ako ng umaga dito hindi ko ipipikit ang mga matang ito..
uubusin ko ang lahat ng salita na posibleng tugma ng pangalan mo o anumang tawag ko sayo,
mahal, sinta, irog, pangga, babe, bbq, bae, beb, asawa ko, mhine, kulet, kapal, kupal, hayop, pa, p*ng ina ka ano pa ba..wala akong pakialam kung abutin man ako ng ilang talata dito,
pero hindi ko na pwedeng patirahin lang dito sa loob ko ang mga salitang ito kaya pangako,
ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo.
Magsisimula ako sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako at tinanong kung san ako nakatira.
hindi mo nga pinansin ang mga agiw sa dingding, hindi ka nga natinag sa ipis na biglang dumating sa iyong pagbisita..
pero hindi mo rin man lang din tinignan ang mga libro na nasa tabi ng kama kong natutulog din, at tangi ko noong kapiling.
Magsisimula ako sa umpisa, sa kung paanong niyakap mo ako nung sabihin ko sayong "mahal kita.."
sa kung paanong hinalikan mo ako sa noo sabay sabi na "mahalaga ka.."
at ako naman tong si tanga, tuwang tuwa na hindi pa nalinaw nga na
ayaw ko na maging mahalaga, ayaw ko na maging halaga..
Hindi ako antigong salamin na matagal mo nang pag aari
na tinitignan mo lang para ipaalala sa sarili mo na maganda ka, ayaw ko na maging mahalaga..
hindi ako telepono **** dudukutin lang sa bulsa kapag kelangan mo ng solusyon sa kawalan mo ng koneksyon sa mundo **** masyado ng malawak para bigyang atensyon ka pa, ayaw ko na maging mahalaga..
hindi ako kuwintas na isusuot mo lang sa piling-piling mga okasyon
kapag meroong mga sitwasyon na pakiramdam mo ay kulang ka pa
Hindi ako para ibalik sa loob ng isang kahon kapag matutulog ka na sa gabi sa takot na masakal ka sa yakap ko kapag mahimbing ka na,
o ibalik sa loob ng isang kahon at itabi sa sulok ng isang aparador
sa takot na manakaw ako ng iba, ayaw ko na maging mahalaga..
Ang gusto ko ay mahalin, ang kelangan ko ay mahalin..
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng kape mo sa umaga
tanggap ang tamis at pait, kelangan para sa init
pero hindi isinasantabi dahil lang nanlamig na..
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng sarili **** opisina
kabisado kung para saan ang ano, kabisado kung saan nakatago ang alin
kabisado ang mga tinatago kong patalim, silbi, dumi, lihim..patalim, silbi, dumi lihim...
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng unan mo sa gabi, niyayakap sa ginaw, sinasandalan kahit na mainit, binubulungan ng mga pinakatatago **** panaginip
ayaw ko na maging mahalaga, ang gusto ko ay mahalin, ang kelangan ko ay mahalin..
at nagsulat ako noon para lang mahalin mo ako, kaya patawad pero magsusulat ako
hanggang sa maubos ko ang lahat ng salita na posibleng tugma ng pangalan mo
patawad pero magsusulat ako para patawarin mo ako..
dahil minsan may nakapagsabi saken na ang taong hindi raw marunong magpatawad ay hindi makapagsusulat
kaya mahal sa pagkakataong ito
sa huling pagkakataon na magsusulat ako ng tula para sayo
gumawa tayo ng kasunduan, patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako.
Patawarin mo ako sa hindi ko pagtahan at patatawarin kita sa hindi mo pagluha
Patawarin mo ako sa hindi ko pananahimik at patatawarin kita sa hindi mo pagsasalita
Patawarin mo ako sa hindi ko pag alis at patatawarin kita sa hindi mo pananatili
Patawarin mo ako sa hindi ko sayo paglimot at patatawarin kita sa hindi mo saken pagpili mahal
gumawa tayo ng kasunduan patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako.
Patawarin mo ako sa hindi ko pagbitiw at patatawarin kita sa hindi mo pagkapit
Patawarin mo ako sa hindi ko paglayo at patatawarin kita sa hindi mo paglapit
Patawarin mo ako sa hindi ko pagsuko at patatawarin kita sa hindi mo pagsugal
Patawarin mo ako sa hindi ko pagkamuhi sayo at patatawarin kita sa hindi mo saken pagmamahal, mahal
gumawa tayo ng kasunduan patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako
para sa wakas ay matapos ko na itong tula na masyado ng matagal na nakatira dito
at patawad kung magiging masyadong mahaba at marami masyadong bulanas
pero pangako huli na to, huli na to, huli na to...
Magsisimula ako uli sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako at tinanong kung san ako nakatira.
Magsisimula ako uli sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako
Magsisimula ako uli sa umpisa,
Magsisimula ako uli...
Magsisimula ako....
Ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo, mali...
Ito na ang huling tula na isinulat ko tungkol sayo
Iniibig kita, at ubos na ubos na ako...."
Thanks for the inspiration to this poem, isa kang makata Sir Juan Miguel Severo.
w
Nov 2016
Lahat naman tayo nakaramdam na ng lungkot
Lungkot na hindi mo alam kung saan nagmula
Lungkot na hindi mo alam kung ano ang dahilan
Lungkot na hindi mo alam kung ano ang kinahihinatnan
Pero ang pinaka nakakalungkot sa lahat e yung puno ng tao sa isang kwarto
Puno ng tunog at salita
Puno ng biruan at tawanan
Pero ramdam **** nag-iisa ka
Ramdam **** hindi ka nababagay sa lugar na naroon ka
Sa pagkakataong ito, hindi mo alam kung bakit hindi mo kayang makisali at magkunwaring masaya nalang
Kung sa mga nakaraang araw kinaya mo naman
Nakakapagod ano?
Nakakapagod magkunwaring masaya
Nakakapagod magkunwaring kaya mo pa
Pero alam naman natin
Eto yung pagod na hindi kayang gamutin ng pahinga
Eto yung pagod na hindi kayang idaan sa alak o ng yosi man lang
Eto yung pagod na hindi kayang idaan sa maghapong hilata sa kama
Eto yung pagod na hindi kayang gamutin o kahit dampi ng matinding menthol ng salonpas sa nangangalay na kasu-kasuan
Etong yung pagod na hindi kayang gamutin ng efficascent oil na suki ng buong pamilya
Eto yung pagod na dama ng kaibuturan at kaluluwa
Eto yung pagod na mahirap punan ng lunas kasi hindi mo alam kung bakit ang bigat sa pakiramdam
Iyong pag napabayaan o mali ang diagnosis mo e pwedeng lumikha ng sanga-sangangang maliit at mas komplikadong dahilan ng kapaguran
Kung pwede lang mapawi ang lungkot sa bawat malalim na buntong hininga ang ngalay na dama ng kaluluwa
Yung tuwang hatid damay lahat ng parte ng kabuuan
Isama mo pa pati yung sangkatutak na split ends mas lalo na ang mga pimples na ayaw kang lubayan
Alam ko, pagod ka narin
Sadyang nakakapagod lang talagang gumising sa umagang walang kulay
Sa mundong malawak at mapaglaro
Sa mga tulang isinulat pero walang laman
Sa mga nasambit na salitang wala man lang naantig
Sa mga matang blanko na walang ningning
Sa mga patok na banat pero hindi naman nakinabang
Sa mga mensahe sa inbox na puro lang chain messages ang laman galing sa kakilala **** di na umahon sa pagiging jejemon
Sa mga text ni Baby aka 8888 na pinapaalala kang expired na pala ang iyong load
Talaga namang nakakapagod ang mundo
Minsan nga nakakagago
Itulog nalang natin 'to, ano?
Ayan tayo e, dinadaan sa tulog ang lahat
Pero malay mo nga naman, baka sakaling sa mahabang paglimot sa mundo, isang panaginip lang pala ang lahat ng sakit
Hindi lang siguro dahil tamad kaya natutulog pero eto na marahil yung senyales ng pagsuko sa laban
Sa pagpiling takasan panandalian ang buhay at baka sakaling sa panaginip matupad ang nais ng puso
Kasi sa totoong buhay ang hirap tanggapin ang bawat sampal ng pagkabigo
Yung bang dalawang klase ng pagkabigo
Yung todo bigay ka sa una pero bokya ka parin
At yung isa naman, yung natatakot ka ng sumunggab at tinikop ka na agad ng takot
Beterana na nga ata sa larangan ng pagiging olats
Nganga kung nganga
Nada kung nada
Itlog kung itlog
Pero hindi pa tapos ang kwento
Malayo pa ang lalakbayin
May natitira pa naman sigurong alas dyan na di pa naitataya
Positibo naman ako na sa negatibong sitwasyon makakaalpas din
Lahat naman ng bagay lumilipas, parang yung paboritong pantalon na sa kakasuot unti-unting kumukupas
Tulad ng chika ng karakter sa pinapanood kong korean nobela, Fighting daw!
Minsan may pakinabang din pala ang pagharap sa telebisyon sa ganitong pagkakataon
Ngayon, alas otso medya ng gabi sinusulat ang mga katagang nais ilabas ng puso
Habang wala pang tugon mula sa itaaas
Salamat sa oras na tibok ng puso
Kakapit muna ako kay Captain Yoo
Sa seryoso pero nakakakilig na ugali,
Sa swabe niyang mga the moves,
Sa grabehan niyang mga titig,
At sa mala-fairytale nilang storya,
Captain, ako nalang please!
Ang huling pagkapagod kong nais ireklamo
Siguro sa paghihintay na may isang Captain Yoo Shijin na darating, na kikiliti sa pagod kong puso at magbibigay ng rasong ipagpatuloy ang labang kinapusan na ng dahilan.
Lungkot na hindi mo alam kung saan nagmula
Lungkot na hindi mo alam kung ano ang dahilan
Lungkot na hindi mo alam kung ano ang kinahihinatnan
Pero ang pinaka nakakalungkot sa lahat e yung puno ng tao sa isang kwarto
Puno ng tunog at salita
Puno ng biruan at tawanan
Pero ramdam **** nag-iisa ka
Ramdam **** hindi ka nababagay sa lugar na naroon ka
Sa pagkakataong ito, hindi mo alam kung bakit hindi mo kayang makisali at magkunwaring masaya nalang
Kung sa mga nakaraang araw kinaya mo naman
Nakakapagod ano?
Nakakapagod magkunwaring masaya
Nakakapagod magkunwaring kaya mo pa
Pero alam naman natin
Eto yung pagod na hindi kayang gamutin ng pahinga
Eto yung pagod na hindi kayang idaan sa alak o ng yosi man lang
Eto yung pagod na hindi kayang idaan sa maghapong hilata sa kama
Eto yung pagod na hindi kayang gamutin o kahit dampi ng matinding menthol ng salonpas sa nangangalay na kasu-kasuan
Etong yung pagod na hindi kayang gamutin ng efficascent oil na suki ng buong pamilya
Eto yung pagod na dama ng kaibuturan at kaluluwa
Eto yung pagod na mahirap punan ng lunas kasi hindi mo alam kung bakit ang bigat sa pakiramdam
Iyong pag napabayaan o mali ang diagnosis mo e pwedeng lumikha ng sanga-sangangang maliit at mas komplikadong dahilan ng kapaguran
Kung pwede lang mapawi ang lungkot sa bawat malalim na buntong hininga ang ngalay na dama ng kaluluwa
Yung tuwang hatid damay lahat ng parte ng kabuuan
Isama mo pa pati yung sangkatutak na split ends mas lalo na ang mga pimples na ayaw kang lubayan
Alam ko, pagod ka narin
Sadyang nakakapagod lang talagang gumising sa umagang walang kulay
Sa mundong malawak at mapaglaro
Sa mga tulang isinulat pero walang laman
Sa mga nasambit na salitang wala man lang naantig
Sa mga matang blanko na walang ningning
Sa mga patok na banat pero hindi naman nakinabang
Sa mga mensahe sa inbox na puro lang chain messages ang laman galing sa kakilala **** di na umahon sa pagiging jejemon
Sa mga text ni Baby aka 8888 na pinapaalala kang expired na pala ang iyong load
Talaga namang nakakapagod ang mundo
Minsan nga nakakagago
Itulog nalang natin 'to, ano?
Ayan tayo e, dinadaan sa tulog ang lahat
Pero malay mo nga naman, baka sakaling sa mahabang paglimot sa mundo, isang panaginip lang pala ang lahat ng sakit
Hindi lang siguro dahil tamad kaya natutulog pero eto na marahil yung senyales ng pagsuko sa laban
Sa pagpiling takasan panandalian ang buhay at baka sakaling sa panaginip matupad ang nais ng puso
Kasi sa totoong buhay ang hirap tanggapin ang bawat sampal ng pagkabigo
Yung bang dalawang klase ng pagkabigo
Yung todo bigay ka sa una pero bokya ka parin
At yung isa naman, yung natatakot ka ng sumunggab at tinikop ka na agad ng takot
Beterana na nga ata sa larangan ng pagiging olats
Nganga kung nganga
Nada kung nada
Itlog kung itlog
Pero hindi pa tapos ang kwento
Malayo pa ang lalakbayin
May natitira pa naman sigurong alas dyan na di pa naitataya
Positibo naman ako na sa negatibong sitwasyon makakaalpas din
Lahat naman ng bagay lumilipas, parang yung paboritong pantalon na sa kakasuot unti-unting kumukupas
Tulad ng chika ng karakter sa pinapanood kong korean nobela, Fighting daw!
Minsan may pakinabang din pala ang pagharap sa telebisyon sa ganitong pagkakataon
Ngayon, alas otso medya ng gabi sinusulat ang mga katagang nais ilabas ng puso
Habang wala pang tugon mula sa itaaas
Salamat sa oras na tibok ng puso
Kakapit muna ako kay Captain Yoo
Sa seryoso pero nakakakilig na ugali,
Sa swabe niyang mga the moves,
Sa grabehan niyang mga titig,
At sa mala-fairytale nilang storya,
Captain, ako nalang please!
Ang huling pagkapagod kong nais ireklamo
Siguro sa paghihintay na may isang Captain Yoo Shijin na darating, na kikiliti sa pagod kong puso at magbibigay ng rasong ipagpatuloy ang labang kinapusan na ng dahilan.