Siyang nagsisilbing tahanan at ilaw At buhay nitong sangkalangitang bughaw Ay s'yang sa pag-ibig ng anak ay uhaw 'Pagkat kasaysayan ng bandila't araw Ay 'di na singtingkad at nakasisilaw
Mayroong bayani't magiliw na supling Mandirigmang hahayo at magigiting Ngunit mga lilong anak ay mayr'on din Banyaga ang dila't hindi sasambitin Ang panata sa inang dapat mahalin
Awit ng puso ni Inang Maralita Na mula sa luha, pag-irog, salita Ay hindi kaylanmang dininig ng madla Na nukal sa bayan subalit ang sutla Ng kasuota'y kay Ina'y 'di nagmula
Ang inang mayaman sa ganda ng ngiti Ay nagkukubli sa likod ng pighati Palibhasa ay dalita sa pagbati At pagmamahal ng anak na lumaki Sa yakap ni Pilipinas hanggang huli