When you lay before me dead
In such pallid rest,
On those passive lips of thine
Not one kiss I pressed!
Did you wonder-looking down
From some higher sphere-
Knowing how we two had loved
Many and many a year?
Did you think me strange and cold
When I didn’t touch
Even with reverent finger-tips
What I had loved so much?
Ah! when last you kissed me,dear,
Know you what you said?
“Take this last kiss my beloved,
Soon shall I be dead!”
“Keep it for a solemn sigh
Through our love’s long night,
Till you give it back again
On some morning bright.”
So I gave you no caress,
But remembering this,
Warm up on my lips
I keep your last living kiss!

የከንፈር ማህተም

ከዚህ ዓለም ተለይተህ
ፀጥ ረጭ ብለህ
ከፊቴ ተዘርግተህ ሳለህ፣
አልሞከርኩም ምንም፣
የማይላወሱ ከንፈሮቸህን ልስም!
ላይ በአፀደነፍስ ሆነህ
ያሳለፍናቸውን የፍቅር ዓመታት አስበሀ
ይሆን ታዝበህ፣
ወስደህ ይሆን ግምት
ሥታገኝኝ ያለወትሮዬ ጭምት፣
በጣቶቼ ጫፍ ንኳ
የወደድኩትን ማልነካ፣
ግና በመጨረሻ ስትስመኝ
ታስታውስ ይሆን ምን እንዳልከኝ፣
“ውሰጅ ይህን የከንፈር ማሰታወሻ
ተቃርቧል የኔ መጨረሻ!
በፍቅራችን የጨለማ ሠአት
ምልክት ይሁንሽ ምናልባት፣
መልሰሽ አስክትሰጪኝ
አንድ ብሩህ ጠዋት ስታገኚኝ!”
ያልዳበስኩህ ለዚያነው፣
ግን እንዳልከው
ወደኋላ ተመልሼ
መልክቱን አስታውሼ
ያን የመሰነባበቻ የከንፈር ማህተም
ልክ ከንፈሬ ላይ አንዳሳረፍከው
ከነግለቱ ይዤው ነው የምዘልቀው!
(ጁሊያ ካሎሪን) //